Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Ας σκεφτούμε και λίγο


Αναρωτιόμαστε για τις σχέσεις των ανθρώπων και για το νόημα της ζωής!!! Αναρωτιόμαστε... αναρωτιόμαστε... τι κάνουμε; Σε μία εποχή της τυπικότητας και των υποχρεώσεων, σε μία εποχή που όλα μοιάζουν εύκολα, διαπιστώνουμε κάτι σκληρό αλλά συγχρόνως και απλό! Πως όλα είναι πιο δύσκολα...
Ζούμε έτσι χωρίς να συνειδητοποιούμε τι γίνεται, χωρίς να σκεφτόμαστε βαθιά τα όλα όσα συμβαίνουν αλλά μένοντας στην επιφάνεια!! Ας πάρουμε το πιο απλό παράδειγμα… υπάρχει κάποια παρέα ρε φίλε η τουλάχιστον κάποια άτομα που περνάνε κάποιες ώρες μαζί, ωραία; Και τι γίνεται; Ένα άτομο απ' τη παρέα σταματάει να πηγαίνει... κόβει επαφές... καλώς η κακώς έτσι νιώθει στη συγκεκριμένη φάση της ζωής του. Θα αναρωτηθεί κανείς αν το άτομο αυτό πληγώθηκε, αν κάτι δε πάει καλά ή απλά θα πούνε «ο τάδε μας σνομπάρει γι' αυτό έχει κόψει»;; Μάλλον το τελευταίο... και πάλι μένουν οι περισσότεροι στην επιφάνεια.
Και κάτι άλλο και πιο σημαντικό... Γιατί άτομα στα οποία έχεις εμπιστευτεί τις πιο προσωπικές σου εμπειρίες, όταν συναντάς τα δύσκολα φεύγουν; Τίποτα βέβαια δεν είναι απόλυτο, τις περισσότερες όμως φορές αυτό γίνεται!! Όλοι είναι κοντά σου όταν είσαι ο πλακατζής, ο καταφερτζής, ο... ο... ο...!!! Όταν δεν είσαι τίποτα από αυτά; Όταν μόνο περνάς μια δύσκολη φάση απαισιοδοξίας τότε όλοι πάπαλα... την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια!!! Πολύ ελαφρά όμως... Και για στάσου δηλαδή, αυτό είναι οι σχέσεις των ανθρώπων τελικά; ΞΕΦΤΙΛΑ τα έχουμε κάνει!
Μπορούμε να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή... το κάθε λεπτό. Μπορούμε να χαιρόμαστε ακόμα και τη στενοχώρια μας (όχι, όχι δεν είναι τραγική ειρωνεία) γιατί απλά νιώθουμε πράγματα... γιατί απλά ρίχνουμε το ζάρι της ζωής...
Πιστεύω πως μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα όταν είμαστε υγιείς αρκεί να το θελήσουμε και προπαντός να το πιστέψουμε. Κι όταν λέω τα πάντα, εννοώ εμπειρίες που θα διαμορφώσουν την προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Και οι εμπειρίες αυτές είναι οι σχέσεις μεταξύ μας, σχέσεις με τις οποίες θα ταξιδέψουμε... θα χαμογελάσουμε... θα πονέσουμε....θα νευριάσουμε, αλλά θα είναι όλες σχέσεις.
Το να σκεφτούμε πιο βαθιά και να ξεφύγουμε από τις σχέσεις που στηρίζονται σε ένα κινητό τηλέφωνο και σε έναν καφέ, ξέρω πως δεν είναι εύκολο για όλους. Η τραγική ειρωνεία κάποιων που πιστεύουν πως δεν έπρεπε να γεννηθούν αυτή την εποχή, αλλά το μόνο που κάνουν είναι να έχουν σχέσεις των μηνυμάτων του καφέ μία φορά το μήνα. Δεν έχει νόημα να πονάς για κάποιες καταστάσεις και το μόνο που κάνεις να είναι η αδράνεια. Επαναστάτησε... μπορείς; Νίκησε την απαισιοδοξία που σε πίανει τις δύσκολες στιγμές, αλλιώς θα είσαι άδικος όταν χαρακτηρίζεις τους γύρω σου μίζερους και τυπικούς. Τα φωνάζω κάθε μέρα σ' εμένα, τα φωνάζω και τώρα... σε όλους εσάς!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου