ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΛΟΙ
Δεν είμαι εχθρός της τηλεόρασης, γιατί μ αυτή μεγάλωσα, αλλά επεκτείνετε εκείνη η πλευρά της που δεν καταλαβαίνουμε τι βλέπουμε.
Περισσότερο ενδιαφέρον βρίσκω να ακούω καθημερινούς ανθρώπους να μιλάνε, παρά άτομα που αγαπούν τη δημοσιότητα και αναγκαστικά θα στηθούν με προσεγμένη εμφάνιση για να μιλήσουν.
Θα μου πεις πίσω από κάθε συνέντευξη κάποιου ‘’επώνυμου’’ ανθρώπου κρύβεται μια παρέα διαφημιστών που θέλουν ν’ αγγίξουν τι δική μου τσέπη….οκ… εδώ τι να πω?
Η διαφήμιση, κάνει ότι μπορεί να προωθήσει ανθρώπους για να πλασάρει τα προϊόντα που της συμφέρει και έτσι οι καναλάρχες να επιβιώνουν σε ένα μεσαίωνα του κέρδους.
Αλλά σε μια καθημερινότητα, γιατί να ασχοληθώ με ‘’εικονικά προβλήματα’’ λίγων?
......χάθηκε το πνευματικό επίπεδο στη τηλεόραση ή δεν το είχε τελικά ποτέ?
Αυτοί που δουλεύουν περισσότερο από εκείνους που απλά χαμογελούν και πουλάνε επιφάνεια, δεν έτυχε ποτέ να προβληθούν δημόσια.
Αυτοί που δουλεύουν περισσότερο από εκείνους που απλά χαμογελούν και πουλάνε επιφάνεια, δεν έτυχε ποτέ να προβληθούν δημόσια.
Η τηλεόραση τελικά, πόνταρε στο ναρκισσισμό του κάθε Έλληνα και το χρησιμοποιεί για οικονομικό όφελος. Αυτό αντιλαμβάνομαι όταν βλέπω πολλά νέα παιδιά, να στοιβάζονται σε κάποιο αμαξίδιο της ‘’ουράς’’ για ένα λεπτό τηλεθέασης.
όλα έτοιμα ελπίζετε να έρθουν?
Ναι, μου απαντάνε…έχω ‘’θείο’’ εγώ στο τάδε κανάλι και είναι ευκολότερο να δουλέψω ‘’καθισμένος’’..
Τι είναι αυτό τους ρωτάω? …δουλεύω καθισμένος…νέα ιδέα?
Όχι. μωρέ, αφού έχω ''θείο'', θα δουλεύω μπροστά στο γυαλί της μικρής σου οθόνης και κάθε μέρα ενώ τα φράγκα θα πέφτουν από τη διαφήμιση γύρω από το όνομά μου, εγώ σε μια πολυθρόνα θα πουλώ αέρα.
Α! δουλεύω καθισμένος, σημαίνει παράλληλα πουλώ και αέρα!
Το βρήκα, αύριο το πρωί θα πάω μια βόλτα από τη λαϊκή που γίνεται στο παραπάνω τετράγωνο του σπιτιού μου και θα πω στο κύριο που πουλάει τα ζαρζαβατικά του, κάθισε σε μια καρέκλα (γιατί πολυθρόνα που να τρέχω να σου βρω τώρα) και εγώ με τη διαφήμιση που θα σου κάνω δε χρειάζεται τίποτα να καλλιεργείς.
…….…και άντε να δω μετά αν οι περισσότεροι που δε δουλεύουν παρά σουλατσάρουν μέσα από το γυαλί, τι θα τρώνε ….
(μάλλον τα πόδια τους, όπως έλεγαν οι παλιοί)
Γι΄ αυτό επιμένω σταθερά και δε θέλω ούτε να παρεκκλίνω, ούτε να εμπιστευθώ τους λίγους… προτιμώ να ακούω και να μιλώ με καθημερινούς ανθρώπους που σίγουρα έχουν κάτι να πούνε με τις λίγες κουβέντες τους, διότι όποιος μιλάει λίγο, δουλεύει περισσότερο.
Τα ψώνια της δημοσιότητας ας τα αφήσουμε για τη τηλεόραση, γιατί έτσι όπως έγινε, για λίγους προορίζεται. ..... Εμείς κι εμείς. ..
Μια τελευταία ερώτηση να σας κάνω κύριοι λάτρεις της δημοσιότητας?
….. αν μείνετε ‘’λίγοι’’ ποιος θα αγοράζει ότι πουλάτε?...εσείς?...ανάποδα να σας γυρίσουν, από τη τσέπη σας τίποτα δε πέφτει…
Όταν καταλάβετε τη ποιότητα σε ότι δείχνετε τότε δε θα σας μείνει ούτε η ποσότητα.
…..…τι ώρα είναι?..... άργησα η θεατρική παράσταση ‘’….’’ αρχίζει σε 20 λεπτά…. Ώρα για αληθινή ψυχαγωγία!....
γιατί τα παιδιά της πόλης έχουν επιλογές.......... στην επαρχία όμως?...χμ! εκεί δουλεύουν ας μη το ξεχνάμε…οπότε μιλάνε λιγότερο....
Συγνώμη για τη φλυαρία μου
.........ΤΡΕΙΣ ΜΟΙΡΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ...
Η ΑΛΗΘΕΙΑ,
ΤΟ ΨΕΜΑ
ΚΑΙ Η ΤΟΛΜΗ.......
ΠΟΥ Σ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΠΟΙΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ
by Χριστινα Καμπα