Νέοι με όρεξη για ζωή, με ιδέες, με εργατικότητα και όραμα σβήνουν τη φωτεινότητα της ύπαρξής τους καθημερινά σε μαγαζιά νυχτερινής διασκέδασης, καφετέριες και μπαρ. Είναι ένας τρόπος να πιάσουν λεφτά βάζοντας τα όνειρά τους στο ψυγείο με την ελπίδα κάποια στιγμή να αναθερμανθούν στο φως των προσδοκιών τους. Η Ελλάδα πρόσφερε στους φοιτητές της κακή εκπαίδευση, ακριβή πρόσβαση σε αυτή με τα ατελείωτα φροντιστήρια (προέκταση της ανύπαρκτης οργάνωσης της δημόσιας παιδείας) και μετά από όλα αυτά έδειξε το δρόμο της νύχτας ως καταφύγιο στους νέους που τους μεγάλωσε με νεοπλουτίστικα οράματα στη χώρα του ήλιου και των θαυμάτων.
Η πραγματικότητα όμως ήταν διαφορετική από το ψέμα στο οποίο νανουρίστικαν. Η νύχτα αποτελεί τον εργοδότη που υπόσχεται ένα μεροκάματο, σε μια χώρα χωρίς δουλειές, χωρίς ευκαιρίες, χωρίς επενδύσεις, χωρίς υποδομές, χωρίς οργάνωση, χωρίς τεχνογνωσία, χωρίς αξιοκρατία. Μεροκάματο χωρίς ασφάλιση, χωρίς εξασφάλιση και χωρίς αξιοπρέπεια αφού η νύχτα δεν είναι χώρος πνευματικής δραστηριότητας αλλά μάλλον είναι η μοίρα παιδιών που τα έθρεψαν με ψευδαισθήσεις.
Μάτια γεμάτα χρώμα κρύβουν τη λάμψη τους, γιατί η κοινωνία μας κοιμήθηκε επαναπαυμένη σε κατορθώματα παρελθοντικών υπέρ Ελλήνων. Κοιμήθηκε γιατί βρήκε σύνδεση στον εαυτό της με εικόνες του παρελθόντος και πίστεψε ότι καταπίνωντας τους καρπούς της βραχυπρόθεσμα οι θεοί θα βάλουν το χέρι τους για τη διασφάλιση ενός μακροπρόθεσμου κοινού καλού.
Οι νέοι σου Ελλάδα είναι όμηροι της νύχτας. Και όσο και αν πνίγουν τις ανησυχίες τους σε βουβά ξεσπάσματα, δεν τους αξίζει αυτή η σιωπηλή φυλακή. Οι νέοι δεν ευθύνονται για αυτό που τους παραδόθηκε, όμως έχουν την ευθύνη για την κοινωνία του αύριο. Πρέπει να αποδείξουν ότι δεν είναι φορείς της αυτοκαταστροφικότητας. Πρέπει να διεκδικήσουν ένα πιο δίκαιο κόσμο. Τα κλειδιά της απόδρασής τους τα έχουν οι ίδιοι στα χέρια τους, θα αντέξουν το φως της αλήθειας που κρύβεται έξω από το κελί τους;
by totefteri