Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Περί ορατών και αοράτων ..


Άραγε όταν ράψω το στόμα μου θα με ακούσει κανείς; Όταν θα μπήγω την βελόνα με υπομονή από το ένα κομμάτι δέρματος στο άλλο, θα αποκτήσω το δικαίωμα στην προπληρωμένη δημόσια υγεία;

Θα έρθει αντιπροσωπία πολιτικών προσώπων όταν θα λούζομαι με βενζίνη απειλώντας ότι θα αυτοπυρποληθώ για τα προπληρωμένα ένσημα μου που έχουν γίνει μάρκες για τον τζόγο των πολιτικών προσώπων;

Θα ξημεροβραδιάζονται κάμερες και ιλουστρασιόν δημοσιογράφοι έξω από το υπό κατάληψη σπίτι μου που θα το ζώσω με δυναμίτες εξαϋλώνοντάς το κι αυτό μαζί με μένα όταν στέγη δεν θα έχω να καλυφθώ εξαιτίας του πλειστηριασμού προπληρωμένων με ιδρώτα τραπεζών; Φυσικά και όχι. Γιατί εγώ έχω παίξει ως ...

πιόνι στο παιχνίδι τους και πλέον η οποιαδήποτε κίνηση εντυπωσιασμού ή ακόμα και απόγνωσης δεν θα έχει καμία σημασία για κανέναν.

Πιόνια νέας κοπής μπήκαν στο παιχνίδι που με ένα απλό σύνθημα της νίκης στο χέρι μπαίνουν ως πρωτοσέλιδα στον εγχώριο στρατευμένο Τύπο. Στα ίδια πρωτοσέλιδα που δεν χωράει η κάθε σακατεμένη γριά με το αριθμημένο χαρτάκι του ΙΚΑ, ο κάθε απαγχονισμένος πρώην νοικοκύρης επαγγελματίας, η κάθε Αμαλία με το ακρωτηριασμένο κορμί από λάθος προπληρωμένων γιατρών, ο κάθε υποψήφιος απολυμένος που πρέπει να ανακοινώσει στο παιδί του ότι αυτά που υποσχόταν αναιρούνται, ο κάθε Εσύ που κόβεις τις μέρες της ζωής σου για να φθάσεις το τέλος του μήνα.

Το τραγικό σ' αυτή την χώρα δεν είναι ότι τα χάσαμε όλα, ότι κρεμάσαμε τα όνειρα μας στην αποθήκη, ότι ποτέ πια δεν θα νιώσουμε περήφανοι για αυτό που μας έκαναν με το ζόρι να νιώσουμε από παιδιά, αλλά ότι ούτε η απόγνωσή μας δεν πουλάει πια. Ακόμα και αν ράψουμε το στόμα μας, ακόμα και αν λουστούμε με βενζίνη, ακόμα και αν κάνουμε απεργία πείνας μέχρι θανάτου, ακόμα και αν κάνουμε κατάληψη στο νομίμως δικό μας άσυλο, θα είμαστε αόρατοι. Είναι σκληρό τώρα που τα βλέπουμε όλα ξεκάθαρα μπροστά μας κανείς, μα κανείς, να μην μας βλέπει.

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Επιστροφή στην εποχή της μεγάλης φαγωμάρας ...

Όλα τα... θαύματα κρατάνε, όπως φαίνεται, μόνο δυο εβδομάδες στη Ν.Δ. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα, αφού χρει­άστηκαν μόνο δεκαπέντε μέρες από την ανακοίνωση του άτυπου υπουργι­κού συμβουλίου και ένα πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Siemens για να ξαναφέρουν την εσωστρέφεια στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολί­τευσης.

Γκρίνιες, μουρμούρες, διαρροές, υπόγειες αμφισβητήσεις και ευθείες αντιπαραθέσεις μεταξύ των κεντρο­δεξιών και των σκληρών του κόμματος συνθέτουν το νέο σκηνικό στη Ν.Δ., ενώ ο πρόεδρός τους ακροβατώντας προσπαθεί να διατηρήσει την όποια ηρεμία έχει ...απομείνει στο κόμμα του, χάνοντας όμως το μεγάλο στοίχημα που είχε βάλει με την κοινωνία. Αυτό της αξιοπιστίας.

Τα όσα κωμικοτραγικά διαδραματί­στηκαν στους διαδρόμους της Βουλής τις προηγούμενες ημέρες εξαιτίας του πορίσματος της εξεταστικής για τη Siemens, έφεραν στην επιφάνεια την υποβόσκουσα φαγωμάρα στη Ν.Δ.

Μία κατάσταση η οποία οδήγησε τε­λικά τον Αντώνη Σαμαρά να αποδεχθεί την άποψη κάποιων συνεργατών του ότι δεν θα έπρεπε να περιληφθούν γα­λάζιοι υπουργοί των κυβερνήσεων Κα­ραμανλή στο πόρισμα του κόμματός του. Είναι εντυπωσιακό δε ότι δύο εκ των βουλευτών που μετέχουν εκ μέ­ρους της Ν.Δ. στην εξεταστική για τη Siemens, ο Αν. Νεράντζης και η Κατε­ρίνα Κόλια, διαφοροποιήθηκαν εξαρ­χής λέγοντας ότι δεν θα πρέπει να συ­μπεριληφθεί ούτε ένα όνομα νεοδημοκράτη στο πόρισμά τους.

Την ίδια στιγμή, μεγάλη μερίδα βουλευτών της Ν.Δ. τηλεφωνούσε όλη την περασμένη εβδομάδα στον Σαμαρά και του ζητούσε να μην κάνει πίσω, ακόμη κι αν το πολιτικό κόστος ήταν πάρα πολύ μεγάλο. «Όσοι πρέπει να πληρώσουν, να πληρώσουν. Όσοι έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι θα πρέ­πει, να λογοδοτήσουν. Είναι η μεγάλη ευκαιρία για τη Ν.Δ. Ο κόσμος περιμέ­νει από εμάς να αποδείξουμε πως ό,τι λέμε το τηρούμε» τον παρότρυναν οι περισσότεροι. Μόνο που τελικά εκεί­νος υπέκυψε στους εκβιασμούς αφή­νοντας εκτός πορίσματος όλους τους γαλάζιους πρώην υπουργούς.

Υπέκυψε σε πιέσεις
Η απόφαση αυτή επί της ουσίας δη­μιουργεί σοβαρά προβλήματα στον ίδιο αλλά και στη Ν.Δ. καθώς φαίνε­ται στην κοινή γνώμη ότι υπέκυψε στις εσωτερικές πιέσεις που δεχόταν πε­τώντας στο καλάθι των αχρήστων τις δηλώσεις του περί κάθαρσης. Το επι­χείρημα της Ν.Δ. ότι η Siemens είναι ένα αμιγώς «πράσινο σκάνδαλο» και «δεν είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ να ζητά να πληρώσει το ρετιρέ όταν μένουν εκτός σκανδάλου αυτοί που έβαλαν τα θεμέλια» φαίνεται ότι δεν πείθει κανέναν μέσα κι έξω από το κόμμα.

Οι απειλές για αυτοκτονία από πρώην υπουργό της Ν.Δ. και η μετα­φορά μηνυμάτων από το καραμανλικό στρατόπεδο ότι τυχόν υπόδειξη πρώην υπουργών στο σκάνδαλο θα σήμαινε έναρξη πολέμου, έκαναν τον Σαμαρά να δει τα πράγματα αλ­λιώς και να ταχθεί υπέρ της «μέσης λύσης» εγκαταλείποντας το «περί δι­καίου αίσθημα». Ο Α. Σαμαράς ανα­γκάστηκε δηλαδή να σκεφτεί παραταξιακά εγκαταλείποντας τη λογική του νέου ξεκινήματος που τόσο πολύ έχει διαφημίσει.

Πολιτικές ευθύνες
Σαν να μην έφτανε αυτό, αντιπα­ράθεση στο εσωτερικό του κόμματος υπήρξε και για το πρόσωπο του Κ. Σημίτη. Οι βουλευτές της Ν.Δ. στην εξε­ταστική θεωρούσαν ότι, πέρα από τις πολιτικές ευθύνες τις οποίες ήθελαν να καταλογίσουν στον πρώην πρωθυ­πουργό, θα έπρεπε να διερευνηθούν και η ανάθεση της σύμβασης για το C4I αλλά και οι σχέσεις του Σημίτη με τους Τ. Μαντέλη και Θ. Τσουκάτο, οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν εισπρά­ξει χρήματα από τη Siemens.

Στην άποψη αυτή αντέδρασαν κά­ποιοι από τους στενούς συνεργάτες του Σαμαρά - όπως ο νομικός του σύμβουλος Κ. Μπαλτάκος - λέγοντας ότι η Ν.Δ. θα πρέπει να παραμείνει στη γραμμή των πολιτικών ευθυνών σε ό,τι αφορά τον Σημίτη «διότι οι πρώην πρωθυπουργοί δεν παραπέμπονται». Εκτός των άλλων υπενθύμιζε ότι και οι βουλευτές της Ν.Δ. είχαν συμφωνή­σει να μην κληθεί στην εξεταστική ως μάρτυρας ο Κ. Σημίτης.

Αλλά και από την πλευρά του Κα­ραμανλή οι αντιδράσεις και τα σχόλια γύρω από αυτό το θέμα ήταν ιδιαίτερα καυστικά, αφού οι στενοί συνεργάτες του τέως αρχηγού της Ν.Δ. θεωρούν ότι τέτοιες κινήσεις έχουν εκδικητικό χαρακτήρα και το μόνο που κάνουν εί­ναι να δημιουργούν εντυπώσεις.

Στελέχη που βρίσκονται πάντως κο­ντά στον Σαμαρά έλεγαν ότι η αντί­δραση του περιβάλλοντος Καραμαν­λή «δείχνει άγχος μήπως εν ευθέτω χρόνω, για άλλους λόγους και με άλλο σκεπτικό, κληθεί σε εξεταστική ή προανακριτική επιτροπή ο Καραμαν­λής, κάτι που δεν θα ήθελε επ’ ουδενί ο ίδιος, αφού θα ήταν ένα μεγάλο χτύ­πημα στην υστεροφημία του».

Για την ιστορία πάντως θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τελικά επικράτησε η άποψη των βουλευτών της εξεταστι­κής επιτροπής, αφού ο επικεφαλής τους Κ. Τζαβάρας είχε πειστικά επιχει­ρήματα γι’ αυτή την κίνησή τους. Ο Τζαβάρας ανέλαβε μάλιστα και το βαρύ φορτίο να πείσει την κοινή γνώμη ότι η Ν.Δ. έπραξε με βάση το δίκαιο και όχι τις μικροκομματι­κές σκοπιμότητες. Μόνο που τα επι­χειρήματά του δεν ήταν τόσο πειστικά και ο ίδιος βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση.

Την περασμένη Παρασκευή είχε μια ατυχή συνέντευξη στο Mega, καθώς εξερράγη από το ατυχέστατο σχόλιο των δημοσιογράφων που μίλησαν για καραγκιοζιλίκια όταν αναφέρθηκαν στο πόρισμα της Ν.Δ. Η αντίδραση του Τζαβάρα, ο οποίος χρησιμοποίησε βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον των δημοσιογράφων, έφερε σε αμηχανία το επιτελείο του προέδρου, το οποίο αντελήφθη πόσο ευάλωτη είναι η θέ­ση της Ν.Δ. στην κοινή γνώμη.

Για τον λόγο αυτόν ο Σαμαράς επα­νήλθε τη Δευτέρα το βράδυ στη Βου­λή και ζήτησε να εξεταστούν όλα τα «πόθεν έσχες» υπουργών και υφυ­πουργών από το 1974 και μετά, για να λάβει την απάντηση από τον πρωθυ­πουργό ότι χτυπάει ανοιχτές πόρτες. «Ο υπουργός Εσωτερικών έχει ήδη κα­ταθέσει προτάσεις για τον έλεγχο του “πόθεν έσχες”». Φυσικά το μεγάλο ερώτημα και προς τις δυο πλευρές εί­ναι τι ακριβώς θα διερευνήσουν αφού το «πόθεν έσχες» εφαρμόστηκε μόλις τα τελευταία χρόνια.

Εκτός των άλλων, το ποτάμι... δεν γυρίζει πίσω. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. έχασε το μεγάλο στοίχημα για αξιοπι­στία και διαφάνεια στην πολιτική ζωή προς χάριν ανθρώπινων και κομματι­κών εκβιασμών. Πήρε μεγάλο ρίσκο απογοητεύοντας βουλευτές και στε­λέχη του κόμματός του, αλλά κυρίως τους ψηφοφόρους του.

Νίκη στα σημεία για τους καραμανλικούς
Όσο για τον Καραμανλή και το περιβάλλον του, αυτοί μάλλον επιχαίρουν αφού κατάφεραν μία νίκη στα ση­μεία: Να ανατρέψουν την αρχική λογική που υπήρχε σε συνεργάτες του Σαμαρά να κόψουν κάθε δεσμό με το παρελθόν φωτογραφίζοντας στο πόρισμα ανθρώπους, συμβάσεις και αρμοδιότητες που έχουν να κάνουν με τις καραμανλικές κυβερνήσεις. Οι αντιδράσεις που υπήρξαν την περασμένη Παρασκευή από την πλατεία Μαβίλη, όπου στεγάζεται το γραφείο του τέως πρωθυ­πουργού, ήταν τόσο έντονες, ώστε έφεραν την υπανα­χώρηση του προέδρου της Ν.Δ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι και την τελευταία στιγμή υπήρχε έντονη αντιπαράθεση μεταξύ των δυο πλευρών, αφού το στρατόπεδο Καραμανλή δεν ήταν ικανοποιη­μένο από τη διαβεβαίωση που έδιναν οι βουλευτές της εξεταστικής πως στο πόρισμα θα γίνεται σαφές ότι πρόκειται για σκάνδαλο του ΠΑΣΟΚ αποκλειστικά.

Σαν να μην έφτανε αυτό, μερικές μέρες μετά, συνεργά­τες του Καραμανλή, μιλώντας με ανθρώπους των ΜΜΕ, έκαναν την πρόβλεψη ότι η τακτική αποκοπής από το παρελθόν της Ν.Δ. δεν θα βγει σε καλό. «Και εμείς δεν έχουμε παρά να περιμένουμε» πρόσθεταν με νόημα. Σύμφωνα με πληροφορίες πάντως, όλα τα τελευταία εικοσιτετράωρα ο Σαμαράς μελετά με ποιον τρόπο θα μπορέσει να αντιστρέψει την κακή εικόνα που δημι­ουργήθηκε για το κόμμα του εξ αυτού του γεγονότος. Το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται να πάρει κοι­νοβουλευτικές πρωτοβουλίες που θα αφορούν θέματα διαφάνειας και διαχείρισης του δημόσιου τομέα, ενώ θα εστιάσει και στη νομοθεσία για τις ευθύνες υπουρ­γών.

Παράλληλα, έχουν αρχίσει και οι γκρίνιες για το πώς λειτουργεί αυτό το πολύπλοκο κομματικό σχήμα το οποίο ανακοινώθηκε πριν από λίγο καιρό. Υπάρχουν στελέχη που ισχυρίζονται ότι μέχρι στιγμής δεν βρί­σκουν άνθρωπο για να συνεννοηθούν και υποστηρίζουν ότι αυτό το οργανόγραμμα έγινε για να αποφασίζουν και πάλι τρία άτομα: ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο Φαήλος Κρανιδιώτης και ο Δημήτρης Σταμάτης. Η ομάδα δηλαδή που βρίσκεται διαρκώς δίπλα στον Σαμαρά.

Εντύπωση εν τω μεταξύ έχει κάνει σε πολλούς και το γεγονός της μη εμφάνισης του εκπροσώπου Τύπου Γι­άννη Μιχελάκη. Όπως έλεγαν στελέχη του κόμματος, ο δημοσιογράφος, ο οποίος ανέλαβε αυτό το δύσκολο έργο, έχει να αντιμετωπίσει, εκτός των άλλων, και τη φιλοδοξία πολλών τομεαρχών, οι οποίοι επιθυμούν να ενημερώνουν αυτοί για τα θέματά τους αφήνοντας στην απέξω τον εκπρόσωπο. Μπάχαλο...

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

WWF. Σώστε τον έλληνα εργαζόμενο...

Μπράβο στον βουλευτή Σαλαγιάννη που μίλησε για το νέο “φρούτο” των αντιλαϊκιστών που θέλουν να σώσουν την πατρίδα, το έθνος, τη φύση και το περιβάλλον. Είναι η καλύτερη περιγραφή του Γιώργου που έχω ακούσει.

Απλώς εγώ θα πρόσθετα ότι θέλει να σώσει και όλα τα απειλούμενα με εξαφάνιση ζώα, μόνο που σε αυτά δεν συμπεριλαμβάνει τον έλληνα εργαζόμενο.

Ο Γιώργος είναι γεννημένος για ηγέτης Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης. Πώς λοιπόν περιμένουμε να ανταποκριθεί στο ρόλο του προέδρου της κυβέρνησης;

Τελικά οι μετανάστες αποφάσισαν να παίξουν το “απεργώ και μαθαίνω”. Όταν θα φύγουν από εκεί θα μπορούν να πάνε ως ασκούμενοι δικηγόροι στο γραφείο του… Κούγια.

Κι εγώ αν ήμουν μεταξύ των μεταναστών της Νομικής, δεν θα δεχόμουν να πάω σε άλλο κτίριο στο κέντρο της Αθήνας, γιατί υπάρχουν πολλά βλαβερά αιωρούμενα σωματίδια. Βόρεια προάστια ή τίποτε.

(Δεν ακούσατε ότι στην ατμόσφαιρα του λεκανοπεδίου εντοπίστηκε αρσενικό; Πάλι καλά. Αν εντοπιζόταν θηλυκό θα έθεταν σε ισχύ το σχέδιο “Ξενοκράτης”).

Κάποιος κακεντρεχής πρότεινε την αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής, διότι αυτοί που την χρησιμοποιούν δεν προσφέρουν και τίποτε σπουδαίο στην κοινωνία. Υπερβολές.

Υπάρχει και μία σατανική λύση: Είμαστε που είμαστε εκτεθιμένοι ως απατεώνες στην ΕΕ. Γιατί δεν τους προμηθεύουμε με πλαστά διαβατήρια για να πάνε σε όποια χώρα γουστάρουν; Κι άντε μετά να αποδείξουν ότι τους τα έδωσε το επίσημο ελληνικό κράτος…

Ο Σαμαράς και ο Καρατζαφέρης έβαλαν στο μάτι το πανεπιστημιακό άσυλο. Ίσως γιατί προστατεύει την ελεύθερη και όχι νεοφιλελεύθερη διακίνηση ιδεών.

Η στήλη ενώνει τη φωνή της με την ολομέλεια της Βουλής για να καταδικάσει όσους προπηλάκισαν τον Κώστα Σημίτη. Δεν ντρέπονται… Ας τα βάλουν με κάποιον στο μπόι τους.

Κακώς η ΕΕ απαγόρευσε την συγχώνευση των δύο ελληνικών συμφερόντων αεροπορικών εταιρειών, επειδή θα δημιουργηθεί στη χώρα μονοπώλιο. Ξέχασαν τα τουρκικά F-16 που κάνουν εξίσου τακτικά δρομολόγια.

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Άστεγοι στον Καιάδα της μιζοπολιτείας...

Ούτε καν προσχηματικά δεν ασκούν πολιτική πλέον οι ημεδαποί πολιτικοί ταγοί κι εθνοσωτήρες που βάλθηκαν να μας «βγάλουν» απ' τη χρεοκοπία διά της ομοιοπαθητικής: χορηγώντας μεγάλες δόσεις χρεοκοπίας στο κοινωνικό σώμα.

Απασχολημένοι καθώς είναι με την αυτοδιάσωσή τους και πιο πριν – προ μνημονίου – με τον πλουτισμό τους και την προαπαιτούμενη επιβίωσή τους εντός ή στις παρυφές της εξουσίας, έβαλαν τη διακυβέρνηση της χώρας στον αυτόματο. Γι' αυτό άλλωστε την παρέδωσαν με τόση ευκολία στους υπερεθνικούς πάτρωνές τους.

Ποτέ δεν σήκωσαν κεφάλι από τα μεγάλα έως τα μικρά. Γιατί δεν ήταν στις προθέσεις τους να δυσαρεστήσουν τους ισχυρούς από τους οποίους ήταν εξαρτημένοι καλλιεργώντας αυτό το σύνδρομο στη συλλογική συνείδηση. Τώρα λοιπόν κοιτάνε να σώσουν το τομάρι τους και δεν τους νοιάζει καν η βιτρίνα.

Από τον Γιωργάκη, που εδώ και ενάμιση χρόνο «κυβερνάει» με οφθαλμοφανή ψέματα, που αποφάσισε να κυνηγήσει το ευρωομόλογο και να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις ίσα για να έχει υλικό προβολής το δελτίο προπαγάνδας του Μέγκα, ώς τους βουλευτές του που την πέφτουν στη Μπιρμπίλη επειδή αποφάσισε να χαλάσει την πιάτσα και να αγγίξει την εκτός σχεδίου ιδιοκτησία...

Την ώρα που ο «μεγάλος» πασχίζει για το επέκεινα της πολιτικής του καριέρας και τα μικρότερα ψάρια ανησυχούν για τις βίλες τις δικές τους και των ημετέρων τους, κοινοτικά κονδύλια για κοινωνικές δράσεις χάνονται στην άβυσσο της αδιαφορίας και της γραφειοκρατίας.

Κονδύλια για αστέγους, μακροχρόνια άνεργους, άτομα με αναπηρία και ρομά, μετανάστες και κάθε κοινωνική κατηγορία που για διάφορους λόγους βρίσκεται προ των πυλών της φτώχειας και του αποκλεισμού προβλέπονται, αλλά είτε η απορρόφησή τους γίνεται με πολύ αργούς ρυθμούς είτε δεν διεκδικούνται καν από την κυβέρνηση.

Σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή προς τον αρμόδιο κοινοτικό επίτροπο Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Ένταξης για τον αν στο ΕΣΠΑ υπάρχουν δράσεις υπέρ των αστέγων δόθηκε η απάντηση ότι η «ελληνική κυβέρνηση δεν έχει υποβάλει καμία αίτηση χρηματοδότησης για προγράμματα υπέρ αστέγων», παρά το γεγονός ότι τέτοια προγράμματα μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.

(Είναι ένα θέμα βέβαια αν τα κονδύλια αυτά δίνονται, ή θα δίνονται από εδώ και πέρα, απρόσκοπτα στα τιμωρημένα «γουρουνάκια» της ευρωπεριφέρειας).

Σύμφωνα δε με στοιχεία που επικαλείται στην ερώτησή του ο ευρωβουλευτής, «ο αριθμός των ανθρώπων που στερούνται στέγη στην Ελλάδα προσεγγίζει τις 20.000, χωρίς να περιλαμβάνονται οι εγκλωβισμένοι μετανάστες από το Δουβλίνο ΙΙ». Το νούμερο αυτό ισοδυναμεί με τον πληθυσμό μιας μικρής πόλης! Ο οποίος απειλεί να αυξηθεί καθώς όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας ωθείται βίαια στη φτώχεια. Τα πράγματα εν ολίγοις είναι αφημένα στην τύχη τους.

Υπάρχει βέβαια η σαρκοζοπολυδωροπασοκική πατέντα της καταστολής του προβλήματος όταν αυτό θεριεύει και των «επιχειρήσεων σκούπα» για ό,τι περισσεύει: τους απόκληρους που το πολιτικό σύστημα γεννάει. Όμως σε λίγο το σύστημα θα ξεμείνει από σκούπες και σκουπόξυλα μπροστά στον όγκο του ανθρώπινου «σκουπιδαριού» που θα έχει δημιουργήσει...
by Μαρικάκι

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΧΩΡΑΕΙ... ΟΛΑ!!!!

Τα πάντα χώρεσε αυτή η χώρα...
Πολέμους. Εθνικοαπελευθερωτικούς και εμφύλιους.
Δικτατορίες. Στρατιωτικές και πολιτικές.
Κόμματα εκατοντάδες. Πολιτικές παρεμφερείς.
Ακόμα και παρεμβάσεις ξένων.
Πολιτικές και πολιτικούς εξαρτημένους. Πιόνια και φερέφωνα.
Κι από...σκάνδαλα!!, άλλο τίποτα!!
Συμφέροντα;; Μεγάλα!! Εφοπλιστάδων και εργολάβων. Καναλαρχών.
Και ηγέτες!! Πολλούς ηγέτες!! Ολοι τους πατριώτες!!
- Η χώρα του Πνεύματος και της Δημοκρατίας. Των αγώνων και των ηρώων.
Χώρα-Μάνα. Εθνος "ανάδελφο"!!
Χώρα-Μήδεια. Ατεκνη ή δολοφόνισα.
Χώρα "ξυπόλητων επαναστατών". Αιώνιων "κοπριτών" με γραβάτα.
Χώρα "διεφθαρμένη". "Μπαταχτσήδων" και "τεμπέληδων". Καρντάσηδων.
Χώρα υπό κατοχή. Με τα περισσότερα ένσημα διαχρονικά στην Ευρώπη!!
Ομορφη Χώρα. Η ομορφότερη Πατρίδα.

Η Χώρα της Ατιμωρησίας.
Μικρά ή μεγάλα σκάνδαλα χωρίς...ενόχους.
Φοροδιαφυγή, φοροκλοπή, εισφοροδιαφυγή.
Δημόσια έργα και κρατικές προμήθειες προπληρωμένα και δεκαπλάσιου κόστους.
Κανάλια και ραδιόφωνα χωρίς...άδεια.
Υπερκοστολογήσεις και υπερτιμολογήσεις.
Κυβερνήσεις που χρηματοδοτούν τα κόμματά τους από δημόσιες δαπάνες.
(Δημόσιες επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται για να παίρνει μίζες μια κυβέρνηση!!).
Δημιουργική λογιστική. Αποδεκτή όταν την χρησιμοποιεί ο ένας, καταδικαστέα όταν την χρησιμοποιεί ο άλλος!!
Ανάπηρη Δικαιοσύνη. Χρωματιζόμενη ανάλογα με το κυβερνών κόμμα.
Εξωτερική πολιτική της...κοιλιάς ή του ζεμπέκικου.
Ιμια και σχέδιο Ανάν. Ευχαριστίες στους "προστάτες", "ανάθεμα" στους Κύπριους.

Η Χώρα του μονόδρομου.
Επενδύει στα φωλτοβολταϊκά, χωρίς να μπορεί να απορροφήσει παραγωγή!!
Καθιερώνει 800 ολοήμερα σχολεία, κλείνοντας άλλες σχολικές μονάδες!!
Αυξάνει τιμές διοδίων σε ανύπαρκτους δρόμους και σε δρόμους καρμανιόλα!!
"Περαιώνει" εκκρεμείς υποθέσεις, για να εισπράξει τον...οβολό του φοροφυγά!!
"Εφαρμόζει" 22 προγράμματα κατά της ανεργίας με πρόβλεψη...αύξησης!!
Δανειοδοτεί ή "εγγυάται" δάνεια τραπεζών και τα λεφτά...εξαφανίζονται!!

Η Χώρα της Αναξιοπιστίας.
Υπόσχεται "αναδόμηση" Κράτους και εφαρμόζει...Χαντζάρα (Καλλικράτης παντού).
Ανασχηματίζεται (αλλαγή φερετζέ) για να κερδίσει...εκλογές.
"Αποκαθιστά" αξιοπιστία (στο εξωτερικό), αυτοπροσδιοριζόμενη ως...διεφθαρμένη!!
Καταστρέφει παρόν και μέλλον, καθυβρίζοντας το...παρελθόν της!!!
Ψηφίζει Σύνταγμα και Νόμους (ευθύνης υπουργών) για να αυτοπροστατευτεί!!
Αρνείται και αποκηρύσσει Πολίτες, για την ...αγκαλιά του Κεφαλαίου!!

Η Χώρα μας.
Χώρα η Ελλάδα και εμείς οι άνθρωποί της.
Η Χώρα ταυτίστηκε με το εκάστοτε κόμμα-κυβέρνηση.
Αν δεν τους δώσουμε...διαζύγιο...
...θα εξακολουθήσουμε να τα χωράμε ΟΛΑ!

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Όταν γνώρισα τους φαρμακοποιούς αγάπησα τους φορτηγατζήδες.

Βλέπω ελάχιστη τηλεόραση γιατί μου είναι πλέον απολύτως ξένη και αδιάφορη. Εκτός από τη Μπαρτσελόνα.

Όμως για λόγους στοιχειώδους συναντίληψης παρακολουθώ αν και σπανίως δελτία ειδήσεων. Για να αντιλαμβάνομαι κι εγώ δηλαδή την πραγματικότητα με την αφήγηση των πολλών, δηλαδή του Πρετεντέρη.

Τις τελευταίες ημέρες πέφτω πάνω σε ολοφυρόμενους φαρμακοποιούς. Που εξηγούν ότι πλήττονται, πως θα κλείσουν οι μισοί και θα αφανισθεί ο κλάδος, πως θα λείψουν οι απαράμιλλες φροντίδες τους από τους συνταξιούχους και ηλικιωμένους.

Έτσι σκέφθηκα να κάνω την αυτοκριτική μου που πριν λίγο καιρό τα είχα με τους φορτηγατζήδες, παλιότερα τους αγρότες ή τους συνδικαλιστές της κρατικής Ολυμπιακής.

Γιατί από όλους αυτούς οι φαρμακοποιοί είναι πιο μορφωμένοι , πιο εξοικειωμένοι με την καθημερινή έννοια του ανθρώπινου πόνου, πιο κοντά στην ανακούφιση την προσφορά, την ανθρωπιά. Εξ επαγγέλματος που λέμε, εξ ορισμού!!!

Όμως όταν τους ακους, ανατριχιάζεις από το συντεχνιασμό του λόγου τους, όλα τα παραπάνω έχουν χαθεί, κρύβονται κάτω από τον πανικό της μείωσης της ευπορίας τους.

Αποκαλύπτονται αδίστακτοι πωλητές φαρμάκων, έμποροι της ανακούφισης του πόνου, συμμέτοχοι ενεργοί για τόσα χρόνια του κλειστού κυκλώματος που δημιούργησε το αίσχος της πολυφαρμακίας. Απολαμβάνουν υπερκέρδη, από υπερβολικά νόμιμα ποσοστά (22% έως 35%) και πολλά άλλα αφανή και αδιαφανή, όπως παροχές φαρμακευτικών εταιριών και αποθηκών, αποδοχή και συντήρηση κυκλωμάτων υπερσυνταγογραφήσεων.

Το μόνο που ποιούν είναι κέρδη- όχι φάρμακα- ως μεγαλομπακάληδες του πόνου.

Δεν είναι φτωχοί οι φαρμακοποιοί. Θα ήταν π.χ. ενδιαφέρον να μάθουμε το μέσο όρο των φορολογικών τους δηλώσεων αν και χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει.

Δεν είναι ασυνείδητοι οι φαρμακοποιοί. Όχι όλοι. Έχουν όπως λέμε επίπεδο, κάποιο κύρος στην τοπική τους κοινωνία, ξέρουν τον κόσμο, τις κρυφές του αρρώστειες, τα πάθη του. Κι αν δεν συμπάσχουν συμπονούν. Και λειτουργούν και σαν πρωτοβάθμιο σύστημα περίθαλψης και κοινωνικής μέριμνας για τους υπερήλικες. Να πάρουν την πίεση, να ακούσουν το φόβο της μοναξιάς.

Τους έχει όμως αλλοτριώσει το εύκολο χρήμα, γουστάρουν ελεύθερη και πλούσια ζωή όπως άλλωστε πιθανόν όλοι μας στη θέση τους.

Τώρα που τους ζητούνται λίγα πράγματα, γιατί το επάγγελμα κατ ευφημισμό ανοίγει, χαραμάδες και μικρορωγμές επιχειρούνται, τώρα λοιπόν απεργούν βροντερά μέσα στο καταχείμωνο, σαν η τελευταία ασυνείδητη συντεχνία.

Έχουν δίκια; Μόνο ότι τους χρωστά το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία τεράστια ποσά. Είναι αλήθεια! Όμως αυτό είναι εδώ και χρόνια και μέρος του ρίσκου της δουλειάς τους, του εμπορίου τους με το κατοχυρωμένο-αν είναι δυνατόν- ποσοστό κέρδους, με τις προμήθειες υλικού υπερτιμολογημένου στα νοσοκομεία και όλα τα λοιπά.

Οι ίδιοι συμμετείχαν ενεργά και τυφλά στο να πριονίσουν το κλαδί που κάθονται, δηλαδή να χρεοκοπήσει το σύστημα υγείας. Η πίστωση ήταν μέρος της συναλλαγής τους με το Δημόσιο, κομμάτι της βρώμικης συμφωνίας. Δεν μπορούν λοιπόν να την επικαλούνται σαν άλλοθι, πρέπει να μιλήσουν και για τα υπόλοιπα.

Θα ήθελα να απεργούν για όλα. Για να γίνουν φαρμακοποιοί. Για να μη χρειάζομαι δύο χάπια και να υποχρεώνομαι να αγοράσω συσκευασμένα δώδεκα. Για να γυρίζουν πίσω και καμιά συνταγή πανάκριβων φαρμάκων προφανώς αχρείαστων για τον παθόντα, όταν υπάρχουν φτηνότερα ομόλογα.

Θα ήθελα να πουν με τη συνείδηση της κοινωνικής τους θέσης, ότι ναι κι αν «μαζί τα φάγαμε» τώρα αλλάζουμε. Όχι από ενοχές, αλλά από συναίσθηση ευθύνης γιατί εδώ ζούμε και τα παιδιά μας θα ζήσουν εδώ και κάτι πρέπει να βρουν για τον τόπο και την ψυχή τους, τις αξίες και την αξιοπρέπειά τους, κάτι πάνω και πέρα από την κληρονομική άδεια εμπορίας φαρμάκων και εκμετάλλευσης ανθρώπων.

Τους ακούω στην τηλεόραση και ειλικρινά διαφοροποιώ τη θέση μου. Αν οι φαρμακοποιοί για τόσα λίγα, ήπια και προφανή που τους ζητούνται φέρονται σαν τόσο άγρια συντεχνία, ανάλγητα και υστερικά, τότε σε τι μας φταίνε οι φορτηγατζήδες, αγράμματοι και μεροκαματιάρηδες, οι αγρότες του πάλαι ποτέ κάμπου, ακόμη και οι χλιδάτοι και αμετανόητοι τέως πιλότοι της Ολυμπιακής;

Και έπονται ολοφυρόμενα για την αδικία που τους περιμένει τα μεγάλα συνάφια, δικηγόροι, μηχανικοί, και οι πλέον σαράφηδες οι συμβολαιογράφοι. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι ακόμη στο απυρόβλητο.

Θα γίνει ποτέ η Ελλάδα κάτι παραπάνω από άθροισμα αχόρταγων συντεχνιών;

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Σχέδιο διάσωσης των παγκοσμίων τραπεζών από την Ελληνική χρεοκοπία !!!

Το σχέδιο του ΔΝΤ απότυχε με πάταγο όπως είχαμε προβλέψει όλοι και η χρεοκοπία είναι προ των πυλών. Το Ελληνικό δημόσιο χρέος έγινε μέσα από το μνημόνιο “Τοξικό” αλλά τελευταία στιγμή έρχεται η πρόταση για επαναγορά ελληνικών οµολόγων που έχουν σήµερα στα χέρια τους τράπεζες και επενδυτές από το ελληνικό Δηµόσιο. Αυτό θα γίνει µε χαµηλότοκο δάνειο από το Ευρωπαϊκό Ταµείο Διάσωσης όπως προβλέπουν τα τελευταία σενάρια για τη λύση του ελληνικού προβλήµατος και των άλλων υπερχρεωµένων χωρών.

Πρόκειται για σχέδιο διάσωσης των παγκοσμίων τραπεζών από τις συνέπειες μιας Ελληνικής χρεοκοπίας και τα τοξικά δάνεια όπως αυτό των 110 δις ευρώ. Το σχέδιο επεξεργάζονται Βρυξέλλες, Βερολίνο, Αθήνα και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, µε στόχο να µειωθεί το ύψος του δηµόσιου χρέους και να γίνει αυτό που λένε μη τοξικό και «διαχειρίσιµο». Η λύση – που συζητήθηκε, σύµφωνα µε ασφαλείς πληροφορίες, και στο Συµβούλιο Υπουργών της ευρωζώνης την περασµένη Δευτέρα.

Σε απλά Ελληνικά είμαστε χρεοκοπημένοι και δεν μας δανείζουν οι αγορές με τίποτα και μας υποβαθμίσουν συνεχώς, παρά μόνο για να αγοράσουμε τα άχρηστα-τοξικά ομόλογα μας από τις αγορές και να τις καθαρίσουμε από αυτά. Είναι περίπου ένα πακέτο μεταφοράς όλων των βαρών του παγκοσμίου συστήματος, των λαθών του ΔΝΤ, της Τρόικα και του μνημονίου σε έναν λογαριασμό που είναι η τσέπη του Έλληνα πολίτη. Πρόκειται ταυτόχρονα για την απόλυτη παραίτηση την κυβέρνησης από την δυνατότητα σοβαρής σωτήριας διαπραγμάτευσης απευθείας με τους πιστωτές μας

Αντί δηλαδή το χρεοκοπημένο δημόσιο να κυρηξει στάση πληρωμων και να χάσουν κυρίως οι πιστωτές μας από αυτή την αναδιάρθρωση που θα συμβεί, όπως γίνεται συνήθως, θα μεταφέρουν το πρόβλημα όλων τους στο Ελληνικό δημόσιο και άρα στον Έλληνα πολίτη που θα θυσιαστεί για δεύτερη φορά μετά το μνημόνιο.

Έτσι όμορφα όμορφα αυτό που όλοι αποκαλούσαν χθες μη εξυπηρετήσιμο ελληνικό χρέος γίνεται εξυπηρετήσιμο γιατί αυτή την φορά φορτώνεται στην πλάτη του ελληνες πολίτη που δεν έπαιξε πότε με τα ομόλογα. Αυτό λοιπόν το σχέδιο εμφανίζεται ως ευκαιρία για σωτηρία. Είναι όμως δεδομένο ότι αυτός ο μηχανισμός δεν θα ανοίξει τις αγορές για την Ελλάδα καθώς θα την υπερφορτώσει με ακόμη περισσότερα χρέη που απλώς αυτή την φορά θα είναι εσωτερικά.

Η μετατροπη του χρέους μας σε αμοιγώς εσωτερικό πρόβλημα είναι προυπόθεση για να αρχίσει η εσωτερική αναδιάρθρωση του η οποία πλέον δεν θα απειλεί κανέναν άλλο παρά μόνο τους Έλληνες του σήμερα και του αύριο. Η Λιτότητα θα είναι για πάνω απο 20-30 χρόνια.

Αν χρωστούσαμε 300 δις σε όλο τον κόσμο με αυτό το σχέδιο το Δημόσιο θα χρωστά 300 δις στους έλληνες πολίτες που θα γίνουν με το ζόρι πιστωτές. Όμως από αυτούς θα τα πάρει τα επόμενα χρόνια μέσω λιτότητας για να τους πληρώσει κάποτε. Στην συναλλαγή αυτή μεσάζοντας και άρα μιζαδόρος θα είναι Ευρωπαϊκό Ταμείο Διάσωσης και το χρέος θα κόβει βόλτες πέρα δώθε με μοναδικούς χαμένους του έλληνες πολίτες. Δεν βλέπω τον λόγο για να ανοίξουν οι αγορές σύντομα για την Ελλάδα.

Είναι σαφώς ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ο οποίος γίνεται αποδεκτός από τους ξένους γιατί απλώς δεν χάνουν τίποτα ξεφορτώνονται τοξικά ομόλογα και φεύγουν με λεφτά στα χέρια. Φαίνεται να γίνεται αποδεκτός και απο την κυβέρνηση για τους παρακάτω προφανείς λόγους.

Είναι η χειρότερη δυνατή εξέλιξη για τα εθνικά συμφέροντα και για του λαούς της Ευρώπης που θα πληρώσουν τα λαμόγια, περίπου αδιάφορη για την Ευρωζώνη ως θεσμό και σωτήρια για αυτούς που επιτεθήκαν στην Ελλάδα και στο λαό της χρεοκόπησαν την χώρα μας και φεύγουν αλώβητοι.

Πρόταση: Μόνο εάν Ευρωπαϊκό Ταμείο Διάσωσης αποδεχτεί εκ των προτέρων να διαγράψει μέρος του Ελληνικού χρέος μέσα σε ορατό χρονικό ορίζοντα αυτός ο μηχανισμός θα πρέπει να γίνει αποδεκτός από την Ελλάδα. Mόνο εάν προκύψει άμεσα κέρδος για την Ελλάδα θα πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο. Σε αυτο το σχέδιο η Ελλάδα θα μπει μετά απο διαπραγμάτευση με όλπο τα τοξικά της Χρέη. Αν παραιτηθεί αυτών και τα αγοράσει εκ νέου θα είναι χαμένη από χέρι.

.....αλλά πάλι, οι ευρωπαϊκοί λαοί θα έχουν χρυσοπληρώσει τα λαμόγια.
by tolimeri

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Το ελληνικό puttanaio ...


Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτονται στην Ιταλία για τα – σεξουαλικά κυρίως – σκάνδαλά του, είναι, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, ιδιόκτητης μιας πολυκατοικίας στο Μιλάνο, όπου φιλοξενούνται 24 από τις νεαρές ιερόδουλες με τις οποίες ο πρωθυπουργός της γείτονος περνάει τον ελεύθερο χρόνο του. Στα χείλη των Ιταλών η λέξη puttanaio* έχει την τιμητική της.

Η αλήθεια είναι ότι ο μεγιστάνας, μεγαλοϊδιοκτήτης ΜΜΕ και... πρωθυπουργός Μπερλουσκόνι έχει καταφέρει, αν μη τι άλλο, το ακατόρθωτο: ολόκληρη η Ιταλία – και η αντιπολίτευση – να ασχολείται νυχθημερόν με τα ποικίλα και πολυπληθή σκάνδαλά του, τα οποία μέχρι τώρα βρίσκονταν στο απυρόβλητο, αφού οι νόμοι που ο ίδιος περνούσε δεν επέτρεπαν στη Δικαιοσύνη να τον στριμώξει.

Από την άλλη πλευρά έχει μια θλιβερή αντιπολίτευση, η οποία εδώ και χρόνια επιχειρεί να τον χτυπήσει εστιάζοντας στα ουκ ολίγα σκάνδαλά του, αλλά χωρίς πολιτικά επιχειρήματα ικανά να προσελκύσουν τον ιταλικό λαό. Και βεβαίως όλα αυτά σε μια περίοδο κατά την οποία η Ιταλία βρίσκεται αντιμέτωπη με τον θανάσιμο κίνδυνο μιας δικής της κρίσης δανεισμού, καθώς από καιρό οι αναλύσεις των διεθνών ΜΜΕ την εμφανίζουν ως ένα από τα επόμενα θύματα της συντονισμένης κερδοσκοπίας.

Ακόμη χειρότερα, το puttanaio του γερο-Σίλβιο, του πρωθυπουργού με τη φαουστική και διονυσιακή ιδιοσυγκρασία, φαίνεται να αποτελεί την καλύτερη συγκάλυψη για ένα άλλο puttanaio, εργασιακό αυτή τη φορά. Όπως μας πληροφορεί ένα αναλυτικό άρθρο του Στάθη Λουκά στην Αυγή:

«Παραμονές των Χριστουγέννων (23.12.10) «υπογράφτηκε στο Τορίνο μεταξύ της FIAT και των ιταλικών συνδικάτων της μεταλλομηχανουργίας (CISL, UIL και δύο άλλα μικρά), πλην της FIOM-CGIL, για μια επένδυση ύψους ενός δισ. ευρώ στο παλιό εργοστάσιο "Μιραφιόρι" του Τορίνο. Η συμφωνία στηρίζεται στην αποδοχή από τη μεριά των συνδικάτων όλων των όρων της FIAT:

α. Δημιουργία νέας επιχείρησης, που θα είναι έξω από την Ένωση Ιταλικών Βιομηχανιών και δεν θα δεσμεύεται από τη Συλλογική Σύμβαση που είχε υπογραφεί το 2008.

β. Κάθε εργαζόμενος – που ήδη δουλεύει – για να "επαναπροσληφθεί" στη νέα εταιρεία πρέπει να υπογράψει ατομικά ότι αποδέχεται τους όρους.

γ. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως η FIOM-CGIL – που είναι το μεγαλύτερο συνδικάτο του κλάδου – δεν μπορεί να υπάρχει στη νέα επιχείρηση που θα διαχειρίζεται το εργοστάσιο, παρ' όλο που υπάρχει στο μέχρι σήμερα εργοστάσιο».

Τι επέρχεται με τη συμφωνία αυτή:

«Καταργείται ουσιαστικά το δικαίωμα της απεργίας, μια και πρέπει να υπάρξει – με την υπογραφή – ατομική δέσμευση του κάθε εργαζόμενου. Έτσι ανοίγει η κερκόπορτα για την πλήρη κατάργηση των εθνικών συλλογικών συμβάσεων, που είναι αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης και του συμβιβασμού μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας στον χώρο της παραγωγής, πράγμα που οδηγεί στην ατομική σχέση μεταξύ εργαζόμενου και κεφαλαίου.

Και σύμφωνα με τη FIOM-CGIL οδηγούμαστε στην κατάργηση ενός από τους πυλώνες του δημοκρατικού ευρωπαϊκού κεκτημένου, μια και αποκλείει από την παρουσία στο εργοστάσιο τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που διαφωνούν, ακόμη και αν η παρουσία τους είναι σημαντική».

Ενώ λοιπόν η Ιταλία ασχολείται, πλήρως απορροφημένη, με το puttanaio του γερο-Σίλβιο, συντελείται μια πλήρης κατάργηση κάθε έννοιας συλλογικής σύμβασης και η χώρα αυτή, μια από τις οικονομικά σημαντικότερες της Ευρώπης, υλοποιεί βήμα προς βήμα μια ταχύτατη επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα.

Υποθέτω ότι δεν διαφεύγει της προσοχής μας η νέα νομοθεσία της Λούκας Κατσέλη, η οποία αποτελεί το προοίμιο της επικράτησης στην Ελλάδα των ατομικών συμβάσεων κατά το πρότυπο της FIAT.

Κοινωνικός αυτοματισμός

Σ’ αυτή την ιταλική υπόθεση όμως υπάρχει άλλη μια κρίσιμη λεπτομέρεια που μας αφορά και σχετίζεται με τον περίφημο «κοινωνικό αυτοματισμό». Δηλαδή με την τακτική που προωθεί συντεταγμένα το ελληνικό puttanaio – απαρτιζόμενο από:

● δημοσιογράφους με πύρινους λόγους και μανιφέστα «κατά της διαφθοράς»,
● εντεταλμένους σκανδαλοθήρες με «αποκαλύψεις» διοχετευμένες από κυβερνητικούς παράγοντες,
● οικονομολόγους «ιεροκήρυκες» της «καταπολέμησης των ελλειμμάτων»,
● επικοινωνιακά κομάντο κάθε ειδικότητας, τα οποία «ανακαλύπτουν» εκτεταμένες εστίες «διαφθοράς» σε κάθε κοινωνική ομάδα η οποία μπαίνει στο στόχαστρο των κυβερνητικών μέτρων,
● επαγγελματίες ψευδολόγους και «λαθολόγους» (μια νέα, πολύ ιδιαίτερη κατηγορία, για την οποία θα χρειαστεί συντόμως μια ξεχωριστή αναφορά), οι οποίοι συστηματικά υπερασπίζονται, με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσον, τις κυβερνητικές επιλογές σε όλα τα επίπεδα.

Ο στόχος ένας και μόνος: Πάση θυσία να συγκαλυφθεί η πραγματική κατάσταση της χώρας και οπωσδήποτε να στραφεί κάθε κοινωνική ομάδα εναντίον όλων των άλλων. Πρόκειται για την παμπάλαιη στρατηγική του «κοινωνικού αυτοματισμού», η οποία, σε περιόδους συντονισμένης κοινωνικής διάλυσης, αποτελεί το βαρύ πυροβολικό κάθε συστήματος εξουσίας που σέβεται τον εαυτό του.

Αυτή ακριβώς η στρατηγική πέτυχε στην περίπτωση της «Μιραφιόρι» (FIAT), όπου, στο σχετικό «δημοψήφισμα» που διεξήχθη μεταξύ των εργαζομένων, νίκησε με ποσοστό 54% το σχέδιο της εταιρείας.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν όμως... ομοιόμορφο, αφού το σημαντικό ποσοστό απόρριψης που σημειώθηκε στις «μπλε φόρμες» (εργάτες) αντισταθμίστηκε με το παραπάνω από τα συμπαγή «λευκά κολάρα» (διοικητικοί υπάλληλοι), που θεώρησαν ότι η πλήρης διάλυση του εργασιακού στάτους θα πλήξει μόνο το εργατικό δυναμικό και όχι τους ίδιους.

Κι όμως, στην Ελλάδα, σε συνθήκες Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, αυτού του είδους το προσωπικό φεύγει... πρώτο από την εργασία του – κορυφαίο το παράδειγμα των ΜΜΕ, όπου η σφαγή αρχίζει από τους διοικητικούς με την προοπτική να επεκταθεί αργότερα και στους δημοσιογράφους...

Προφανώς το γενικευμένο χάος και η λογική «όλοι εναντίον όλων... των άλλων», το οποίο σε έναν σημαντικό βαθμό ήδη επιτυγχάνεται και στην Ελλάδα, αποτελεί την κρισιμότερη παράμετρο για την ευόδωση της πλήρους αποδιοργάνωσης και αποσάθρωσης κάθε συγκροτημένης αντίρρησης στην επιχειρούμενη διάλυση και – κυριολεκτικά – δήμευση της χώρας από τους δανειστές της. Ιδιαιτέρως όταν η ελαφρότητα και η συνταχνιακή άμυνα συνδυάζεται πλήρως με την εγκατάλειψη της πολιτικής.

Η «Τσινετσιτά» και το «Κάποιος στη φυλακή»

Χαρακτηριστικά του ελληνικού χάους είναι δύο κείμενα αυτών των ημερών. Το πρώτο είναι του Γιάννη Πρετεντέρη στα χθεσινά Νέα, όπου ο αρθρογράφος, αναφερόμενος στην Ιταλία, σημειώνει ότι πρόκειται για «μια χώρα που έχει εγκαταλείψει προ πολλού τη σφαίρα της πολιτικής και του πολιτισμού (και μιλάμε για τη χώρα που σχεδόν ανακάλυψε και τα δύο!) για να ζήσει τη ζωή με διαδικασίες τηλεοπτικού ριάλιτι. Σαν κακόγουστη σαπουνόπερα της “Τσινετσιτά”».

Το ενδιαφέρον όμως δεν βρίσκεται στον σχολιασμό της Ιταλίας, αλλά η αναφορά, με αυτή την αφορμή, στην Ελλάδα:

«Γελάτε, ε; Μη γελάτε καθόλου! Όλα αυτά δεν είναι ούτε τόσο ξένα ούτε τόσο μακριά όσο νομίζουμε. Όταν η ιταλική κοινωνία καταδέχεται να κυλιέται σε αυτήν την αποχαύνωση, δεν βλέπω γιατί η δική μας κοινωνία να διαθέτει περισσότερες αντιστάσεις. Εντάξει, στην Ελλάδα δεν έχουμε Μπερλουσκόνι... ακόμα! Εντάξει, στην Ελλάδα έχουμε μια σκληρή οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, η οποία (θέλω να ελπίζω...) επισκιάζει στα μάτια των πολιτών όλα τα γκομενιλίκια όλων των πολιτικών της οικουμένης. Αλλά από σαχλαμάρα και σκουπίδι, σκίζουμε.

Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτή η ξεφτίλα στην Ιταλία δεν φύτρωσε ξαφνικά. Προέκυψε έπειτα από μια μακρά περίοδο όπου η ιταλική κοινωνία εθίστηκε στη σαχλαμάρα και στο σκουπίδι – ακριβώς, δηλαδή, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Κι όταν συνηθίσεις να ζεις μέσα στη σαχλαμάρα και το σκουπίδι, όταν αρχίσεις να μπερδεύεις τον Ρουμπίνι με τη "Ρούμπι", τότε το αποτέλεσμα είναι δεδομένο: η κοινωνία σου θα οδηγηθεί στην ξεφτίλα. Διότι κανείς δεν θα διανοείται πια ότι μπορεί να ζήσει και διαφορετικά».

Το δεύτερο ενδιαφέρον κείμενο είναι αυτό του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, το οποίο φιλοξενείται στη διαδικτυακή στήλη Επωνύμως του «Π», με τίτλο Της φυλακής τα σίδερα. Σημειώνει ο συνεργάτης μας:

«Αλλά εκεί, επιμένει ο λαός: "Χώστε κάποιον στη φυλακή". Λες κι αυτό είναι το γιατρικό, λες κι άμα μπούνε δέκα στο μπαλαούρο θα ξοφλήσουμε το μνημόνιο και θα γίνουμε όλοι συνεπείς πολίτες, έντιμοι και ακέραιοι. Παναγίες. Ακόμα, δηλαδή, συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε αφαιρετικά, συμβολικά, κουτοπόνηρα. Να μπει ένας μέσα για να σωθούμε όλοι οι υπόλοιποι, να συνεχίσουμε κανονικά, αφού ο αποδιοπομπαίος, που θα 'ναι στα σίδερα, θα είναι κάτι σαν αντίδωρο και πρόσχημα της γενικευμένης λαμογιάς.

Οι κλεφτοκοτάδες κρύβονται πίσω από τους μικρομεσαίους απατεώνες, εκείνοι πίσω από τους ληστές κι εκείνοι με τη σειρά τους πίσω από μερικούς μεγαλογιατρούς του Κολωνακίου – όλοι οι προηγούμενοι το βλέπουν ταξικά: να μπει μέσα ο μεγαλογιατρός, ως λογική απώλεια και επίφαση δικαιοσύνης, ώστε εμείς να συνεχίσουμε τα ίδια, αμέριμνοι, με βάση και το σύνθημα σε τοίχο: "Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους μαλάκες"».

Προς τι τα δύο παραπάνω αποσπάσματα; Απλώς διότι, πέρα από τις όποιες επιμέρους ενστάσεις, μας δείχνουν τον βαθμό επιτυχίας της στρατηγικής του «κοινωνικού αυτοματισμού» και της κοινωνικής σάχλας που την καθιστά κυρίαρχη.

Πρώτος στόχος το Δημόσιο

Στη γενικευμένη επίθεση κατά του Δημοσίου, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, το βαρύ πυροβολικό είναι τα «λευκά κολάρα» της δημοσιογραφίας, τα οποία πρωτοστατούν στην «αποκάλυψη» της διαφθοράς του ακριβώς τις στιγμές που το έχει ανάγκη η κυβέρνηση – και με τη σειρά που αυτή προτιμά: σχολεία που κλείνουν, νοσοκομεία που πουλιούνται, ασφάλιση που ιδιωτικοποιείται, εφορίες που καταργούνται προς όφελος ιδιωτών, «κοπρίτες» που κακώς εργάζονται είναι το μοτίβο που κυριαρχεί.

Όλοι βεβαίως έχουμε κάκιστες εμπειρίες από τις συναλλαγές μας με το Δημόσιο και πολύ θα θέλαμε όχι μόνο βελτίωση των υπηρεσιών, αλλά και λειτουργούς του στη... φυλακή – και όχι άδικα. Είναι όμως αυτός ο στόχος της κυβέρνησης και της περιώνυμης τρόικας; Με βάση τα πεπραγμένα τους, όχι. Αντιθέτως φαίνεται να υλοποιούν μια αντίληψη ου θέλει απλώς οτιδήποτε δημόσιο στα χέρια των idiots (ιδιωτών με την αρχαιοελληνική έννοια).

Ας δούμε λοιπόν μια ακόμη ενδιαφέρουσα ανάγνωση, αυτή του Γιώργου Δελαστίκ από το Έθνος, εστιασμένη στο οικονομικοπολιτικό περιοδικό Economist, το οποίο κυκλοφόρησε με εξώφυλλο: «Η μάχη που βρίσκεται μπροστά μας - Αντιμετωπίζοντας τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα». Σημειώνει ο αρθρογράφος:

«Στον ιδιωτικό τομέα "οι απολύσεις εργαζομένων είναι συνηθισμένο γεγονός", αλλά "ο δημόσιος τομέας, αντιθέτως, αποτελεί λιμάνι ασφάλειας και σταθερότητας, πολύς κόσμος έχει δουλειά για ολόκληρη τη ζωή του" σημειώνει με φρίκη το βρετανικό περιοδικό. Είναι άκρως αποκαλυπτικός ο προσανατολισμός του Economist στις προτάσεις που κάνει προκειμένου να εξαλειφθεί αυτή η ενοχλητική για την ασυδοσία του κεφαλαίου "ανορθογραφία" των δημοσίων υπαλλήλων.

"Θα ήταν διεστραμμένο να απαγορευθούν ευθέως τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα" γράφει υποκριτικά θέτοντας ουσιαστικά επί τάπητος ακόμη και το θέμα να τεθεί... εκτός νόμου (!!!) ο συνδικαλισμός των δημοσίων υπαλλήλων. "Το δικαίωμά τους όμως στην απεργία πρέπει να περιοριστεί πιο σφιχτά" τονίζει, εμφανίζοντάς το ως δήθεν παραχώρηση. Με κομψό τρόπο προτείνεται η αντικατάσταση της γενιάς των δημοσίων υπαλλήλων που έχουν συναίσθηση των δικαιωμάτων τους με νέους, που δεν έχουν την πολιτική κουλτούρα των εργασιακών δικαιωμάτων».

Δεν είναι εκπληκτική η ομοιότητα της συμφωνίας στη FIAT με την αντίληψη του Economist για το Δημόσιο; Ποιος λοιπόν πιστεύει ότι η στρατηγική του ιταλικού... puttanaio είναι διαφορετική από αυτήν του ελληνικού; Απ' αυτή τη λαίλαπα δεν γλιτώνει κανείς. Κι αν υποτεθεί ότι κάποιοι φιλοδοξούν να σωθούν αν την πληρώσουν οι «άλλοι», είναι πολύ μακριά νυχτωμένοι. Πολύ περισσότερο σε συνθήκες πτώχευσης...

* Η λέξη «puttanaio» μπορεί να αποδοθεί στα ελληνικά και ως... «πουταναριό» – για να μείνουμε στην αργκό, η οποία φαίνεται να ταιριάζει καλύτερα στη συγκεκριμένη χρήση της λέξης από τους Ιταλούς αυτή την εποχή...

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Προσοχή στο γορίλα!


Με αφορμή την παραγραφή των αδικημάτων για την υπόθεση του Βατοπαιδίου και την επερχόμενη παραγραφή των αδικημάτων για την υπόθεση της Siemens, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, με ανακοίνωσή της, κατηγορεί τους πολιτικούς πως έχουν διαμορφώσει νομικό πλαίσιο που εξασφαλίζει την ατιμωρησία στους ίδιους. Αθώοι και οι δικαστές.

Η ατιμωρησία δεν ισχύει μόνο για τους πολιτικούς – ισχύει και για τους δικαστές. Επίσης, να θυμίσω στους δικαστές πως κανένας δικαστικός δεν παραιτήθηκε όλα αυτά τα χρόνια από τη θέση του, για να εκφράσει τη διαμαρτυρία του στην «ατιμωρησία πολιτικών εμπλεκομένων σε σκάνδαλα». Έχετε δώσει κι έναν όρκο, το θυμάστε;

Δικαστές και εισαγγελείς παραμένουν όλοι στη θέση τους και δικάζουν σε καθεστώς κατοχής και μοντέρνας χούντας. Οι δικαστές δεν δικάζουν πολιτικούς αλλά χωρίς ...πολλή σκέψη δικάζουν και καταδικάζουν δυστυχισμένα άτομα όπως τα πρεζόνια. Οι δικαστές βγάζουν παράνομες τις απεργίες και οι αποφάσεις τους είναι πάντα σε βάρος των εργαζομένων.

Οι δικαστές δικάζουν και καταδικάζουν αναρχικούς και αντιεξουσιαστές. Στην Ελλάδα του 2011, οι αναρχικοί είναι οι νέοι κομουνιστές – οι αναρχικοί διώκονται όπως διώκονταν οι κομουνιστές και οι δικαστές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τους καταδικάζουν, όπως καταδίκαζαν παλιότερα οι δικαστές τους κομουνιστές.

Δικαστές υπήρχαν και επί χούντας –στη διάρκεια της επταετίας, τα δικαστήρια δεν σταμάτησαν να δικάζουν και να καταδικάζουν.

Οι Έλληνες δικαστές έχουν αντιληφθεί πως σύντομα η οργή των πολιτών θα στραφεί και εναντίον τους. Τα έχουν κάνει πάνω τους και προσπαθούν τώρα να πάρουν αποστάσεις από τους πολιτικούς. Είναι αργά. Πολιτικοί και δικαστές είναι –και ήταν- υπηρέτες των ίδιων συμφερόντων. Όποιος δεν μίλησε τόσα χρόνια, τώρα να βγάλει τον σκασμό.

Οι Έλληνες δικαστές πάτησαν τον όρκο τους και είναι εχθροί του λαού. Η μοίρα τους είναι δεμένη με τη μοίρα των πολιτικών. Σύντομα, οι αστυνομικοί που τους προστατεύουν θα παραμερίσουν, γιατί οι αστυνομικοί θα συνειδητοποιήσουν πως αυτοί θα πρέπει να συνεχίσουν να ζουν σε αυτή τη χώρα και την επόμενη ημέρα.

Αγαπητοί δικαστές, μόλις οι αστυνομικοί σας εγκαταλείψουν, προσοχή στο γορίλα. Δεν είναι ένας – είναι εκατομμύρια.
by  Pitsirikos

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Πράσινα άλογα και πράσινη ύφεση...


Η πράσινη ανάπτυξη όπως την έχει φανταστεί ο επικοινωνιόπληκτος πρωθυπουργός περιλαμβάνει φανφαρονικές εξαγγελίες για επενδύσεις μαμούθ στις ΑΠΕ και την ίδια ώρα τη διάλυση των συγκοινωνιών ακόμα και των πιο φιλικών στο περιβάλλον όπως ο σιδηρόδρομος.

Χωρίς λεπτομέρειες, αλλά με ασυγκράτητη μεγαλοστομία και αερολογία ο πρωθυπουργός εξήγγειλε χτες από την Κοζάνη «επένδυση φωτοβολταϊκού σταθμού, πολύ μεγάλου βεληνεκούς, που θα συνδυαστεί με τη δημιουργία εργοστασίου παραγωγής φωτοβολταϊκών συστημάτων στην περιοχή». Το φωτοβολταϊκό πάρκο θα είναι σε θέση να παράγει ...ηλεκτρική ενέργεια ισχύος 200 MW, μεγαλύτερη από οποιοδήποτε φωτοβολταϊκό πάρκο λειτουργεί μέχρι σήμερα σε όλο τον κόσμο.

Αλίμονο. Η μικρή και αγρίως χειμαζόμενη από την κυβέρνησή του και την τρόικα Ψωροκώσταινα πρέπει να διαθέτει το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο στον κόσμο το οποίο βεβαία θα δημιουργηθεί χάρη στα ευγενικά αισθήματα κάποιου φιλάνθρωπου στρατηγικού επενδυτή από την Εσπερία. Από την άλλη υπάρχει πάντα η περίπτωση να έχουμε να κάνουμε με επένδυση τύπου Κατάρ – σήμερα είναι, αύριο το πρωί δεν είναι. Αυτό προς το παρόν δεν το ξέρουμε.

Την ίδια ώρα οι αστικές συγκοινωνίες στο επιβαρυμένο από τους αέριους ρύπους και το κυκλοφοριακό λεκανοπέδιο μετατρέπονται σε είδος πολυτελείας μέσα από τις τεράστιες αυξήσεις εισιτηρίων και την διακοπή ή συγχώνευση δρομολογίων τροφοδοτώντας ένα ακόμη κίνημα «Δεν πληρώνω», αυτό των επιβατών που αποφάσισαν να διεκδικήσουν τον χαρακτήρα του δημόσιου αγαθού που παρέχεται δωρεάν για τα μέσα μαζικής μεταφοράς ακολουθώντας το παράδειγμα των επιβατών της Θεσσαλονίκης.

Επιπλέον η κυβέρνηση καταργεί δρομολόγια του ΟΣΕ που θεωρεί ζημιογόνα αλλά και τμήματα του σιδηροδρομικού δικτύου ακόμα κι αν αυτά χρηματοδοτήθηκαν με κοινοτικά κονδύλια για τη συντήρησή τους.

Ιδού τα «πράσινα» κατορθώματα της κυβέρνησης: Με ερώτησή τους στη Βουλή οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης και Ευαγγελία Αμανατίδου – Πασχαλίδου σημειώνουν ότι η «η κυβέρνηση μετά την ψήφιση του ν. 3891/10 που αφορά τον Ο.Σ.Ε., προχώρησε ήδη στη δραστική περικοπή δεκάδων περιφερειακών δρομολογίων και στην ανακοίνωση της συρρίκνωσης κατά 2/3 του σιδηροδρομικού δικτύου. Σε αυτό συμπεριέλαβε και το τμήμα Κορίνθου-Τριπόλεως-Καλαμάτας, στο οποίο μάλιστα έγιναν πρόσφατα έργα ανακαίνισης της σιδηροδρομικής γραμμής από Κοινοτικούς και Εθνικούς πόρους ύψους 75 εκ. ΕΥΡΩ»!

Γνωρίζει η κυβέρνηση ρωτούν οι βουλευτές ότι «παραβιάζει τον ευρωπαϊκό κανονισμό συγχρηματοδοτούντων έργων με την κατάργηση του σιδηροδρομικού δικτύου Κορίνθου-Τριπόλεως-Καλαμάτας, στο οποίο έγιναν πρόσφατα έργα ανακαίνισης της σιδηροδρομικής γραμμής από Κοινοτικούς και Εθνικούς πόρους ύψους 75 εκ. ΕΥΡΩ, γεγονός το οποίο θα επισύρει μια σειρά από πρόστιμα σε βάρος της χώρας»;

Για το τι συμβαίνει στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες με τις περιφερειακές γραμμές και δρομολόγια οι δύο βουλευτές αναφέρουν:

«Όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, όμως, περιλαμβάνουν και διατηρούν αυτό που έχει καθιερωθεί να λέγονται «περιφερειακές» (regional) ή «επαρχιακές» (rural) γραμμές. Στο πλαίσιο, μάλιστα, μιας υγιούς, ισορροπημένης και κυρίως κοινωνικά προσανατολισμένης πολιτικής μεταφορών, οι σιδηροδρομικές εταιρείες λειτουργούν επιχορηγούμενες από το δημόσιο. Η κρατική αυτή επιχορήγηση αφορά και τα περιφερειακά δρομολόγια.

Ενδεικτικά τονίζουμε ότι, οι κρατικοί Γερμανικοί σιδηρόδρομοι (DB) επιδοτούνται με περισσότερα από 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για να εκτελούν περιφερειακά δρομολόγια.

Οι 100% κρατικοί Αυστριακοί σιδηρόδρομοι επιδοτούνται με πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως από τη κυβέρνηση για περιφερειακά δρομολόγια.

Οι Σιδηρόδρομοι της Δανίας (DSB), από όπου κατάγεται ο κ. Π. Τόμσεν της τρόικας, επιδοτούνται με 600 εκατομμύρια ευρώ ετησίως (με δίκτυο σε μέγεθος αντίστοιχο του ΟΣΕ)».

Βέβαια, ό,τι και να λέει ο πρωθυπουργός η διεθνής γνώση κι εμπειρία λέει ότι ΔΝΤ και ανάπτυξη δεν πάνε χέρι χέρι. Με καμία κυβέρνηση όμως. Επομένως ποια «πράσινη» ανάπτυξη. Μάλλον «πράσινη» ύφεση είναι αυτό που εφαρμόζει....
by Μαρικάκι

Tο πόρισμα για την Siemens και οι "αδελφές" που μας κυβερνάνε!


Αν αναρωτιέστε γιατί δεν βγαίνει κοινό πόρισμα για το σκάνδαλο της Siemens, η απάντηση είναι απλή: Τη χώρα την κυβερνάνε αδελφές, οι οποίες είναι χαριτωμένες και κάνουν σπουδαία καριέρα στο lifestyle, αλλά δεν είναι δυνατόν να κυβερνούν.
Οι εκβιαζόμενες αδελφές που έχουν πιάσει τα πόστα κλειδιά στα δύο μεγάλα κόμματα είναι υποχείρια των νταβατζήδων της διαπλοκής. Αυτοί τους κραταάνε στα αρχεία τους- σε διάφορες πόζες- από το καιρό που ήταν έφηβοι στα αμερικάνικα κολλέγια.
Οι ευνουχισμένες εκβιαζόμενες αδελφές, πως είναι δυνατόν να καταδικάσουν τους ...νταβατζήδες τους;
Πως είναι δυνατόν να στραφούν εναντίον τους, όταν η ζωή τους είναι τίγκα στα κωλομπαριλίκια;
Ποιο πόρισμα για την Siemens, ποιο Βατοπέδι, ποιος Θανάσης;
Όσο μας κυβερνάνε οι εκβιαζόμενες αδελφές, δεν έχουμε καμία τύχη.
by kourdistoportocali

Και οι μάγκες θα ξηγιούνται βούτα και παραγραφή ...

Ένα μεγάλο κόλπο παίχτηκε στη Βουλή τα τελευταία εικοσιτετράωρα εν όψει της σημερινής κατάθεσης του πορίσματος για την υπόθεση Siemens στον πρόεδρο της Βουλής. Κόλπο που θα ζήλευαν ακόμη και οι ίδιοι οι διαπλεκόμενοι, αφού τα έχει όλα. Ίντριγκα, διαπλοκή, ανταπόδοση, κουκούλωμα, ακόμη και απειλές για αυτοκτονία από πρώην υπουργό της Ν.Δ. στην περίπτωση που το όνομά του θα περιλαμβανόταν στο πόρισμα.

Πρωταγωνιστές σε αυτή την ιστορία είναι οι βουλευτές των δυο μεγάλων κομμάτων, οι οποίοι μετέχουν στην εξεταστική επιτροπή και οι οποίοι εκλήθησαν να παραδώσουν ένα πόρισμα που θα καταγράφει το σκάνδαλο, θα δείχνει τους υπευθύνους, αλλά δεν θα αναφέρει «ευαίσθητα» ονόματα πολιτικών από το δικό τους κόμμα!

Έτσι, από την αρχή της εβδομάδας, ονόματα γράφονταν και σβήνονταν, κατάλογοι πηγαινοέρχονταν, εκβιασμοί και απειλές από ...τους ενδιαφερόμενους εκτοξεύονταν και υπόγειες κόντρες ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα εξελίσσονταν.

Ποιο είναι το χειρότερο; Ότι τα αδικήματα για τα οποία θα παραπεμφθούν πολιτικοί και των δύο μεγάλων κομμάτων – όσοι είναι αυτοί, ίσως πλην ενός! – είναι ήδη παραγεγραμμένα...

Κι όμως, αυτό το πολιτικό σύστημα, το οποίο ουδέποτε τιμώρησε σοβαρά τις αμαρτίες των στελεχών του, έχει τώρα στήσει στον τοίχο μια ολόκληρη κοινωνία, την οποία καθημερινά εκτελεί στο όνομα της «διαφθοράς».

Ολόκληρες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες, οι εργαζόμενοι και ασφαλισμένοι όλων των κατηγοριών βλέπουν να επιδεινώνεται καθημερινά η θέση τους ή να χάνεται χωρίς προοπτική αναπλήρωσης η δουλειά και η περιουσία τους. Κι όλα αυτά επειδή η κυβέρνηση θεωρεί ότι η κοινωνία συλλήβδην είναι διεφθαρμένη και η αξιωματική αντιπολίτευση συγκατανεύει βάζοντας ακατανόητους διαδικαστικούς αστερίσκους.

Η ίδια συναίνεση εκδηλώνεται και στα σκάνδαλά τους. Το πόρισμα της εξεταστικής για τη Siemens είναι μια ακόμη απόδειξη. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, επί θητείας των δύο τελευταίων κυβερνήσεων, του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., όλα τα μεγάλα ψάρια της γερμανικής πολυεθνικής – Χριστοφοράκος, Καραβέλλας, Γιουνγκ – την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια χωρίς ποτέ να αξιοποιηθούν ούτε από τη Βουλή ούτε από τη Δικαιοσύνη.

Ε, λοιπόν, δεν ελέγχθηκαν στα σοβαρά ούτε καν οι συνθήκες υπό τις οποίες αυτά τα παλικάρια δραπέτευσαν από τη χώρα ή φυγαδεύτηκαν από τα φιλαράκια τους.

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Οι ΠΑΣΟΚοι του τσιμέντου…



ΚΑΝΟΝΙΚΗ εξέγερση από τους πράσινους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ποιος ξέρει από ποιους άλλους παρατρεχάμενους και κολλητούς… Έχουν πάρει φωτιά τα κομματικά έδρανα και απειλούν όλοι μαζί να μην ψηφίσουν το νομοσχέδιο της Μπιρμπίλη για την απαγόρευση να κτίζουν σε ιδιοκτησία κάτω από 10 στρέμματα σε περιοχές Natura!

*Και πλάκωσαν όλοι τώρα, οικοπεδούχοι, εργολάβοι και όποιοι άλλοι, να σταματήσει αυτό το «αίσχος» όπως το ονομάζουν, που ετοιμάζει η υπουργός Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη. Αλήθεια, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν ευαγγελίζονταν την «πράσινη ανάπτυξη»; Τι καταλαβαίνει κανείς όταν ακούει για «πράσινη ανάπτυξη»; Η πράσινη ανάπτυξη είναι η προστασία της φύσης, η προστασία του περιβάλλοντος και η προστασία περιοχών όπως το Δίκτυο Natura. Λίμνες, ποτάμια, βουνά, λαγκάδια, το δέλτα των ποταμών, η ομορφιά της φύσης.

*Αυτοί φαγώθηκαν τώρα, έπεσαν πάνω τους οι μεγαλοεργολάβοι, οι μεγαλοξενοδόχοι και φοβούνται ότι θα χάσουν τα μερίσματά τους από τη… φύση, που υποτίθεται ότι τα δικαιούνται! Σήμερα η δόμηση στις περιοχές τα ου Δικτύου Natura, είναι στα 4 στρέμματα. Δηλώσεις βουλευτών όπως: «καλή είναι η οικολογία αλλά δεν πρέπει να καταντά οικολαγνεία», είναι κατάντια για το ελληνικό κοινοβούλιο και την ελληνική ύπαιθρο η οποία μαστίζεται από το τσιμέντο. Πρέπει να μπει μια τάξη σ’ αυτό το οικοδομικό χάος που παρατηρείται στη χώρα.

*Αφού οικοδομήσαμε άναρχα τις πόλεις μας με την ανάπτυξη μπετόν και οικοδομικές αντιπαροχές, τώρα δεν σταματάμε μπροστά στη φύση που κινδυνεύει να χαθεί. Χτίσανε χωριά ολόκληρα από βίλες και εξοχικά μέσα στα δάση και μετά παραπονιούνται γιατί καίγονται τα δάση! Τα δάση καίγονται ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο. Επειδή κάποιοι άλλοι θέλουν να συνεχίσουν να χτίζουν εκεί που η Πολιτεία προσπαθεί να σταματήσει την ανοικοδόμηση, και γιατί με τα τόσα σπίτια μέσα στο δάσος, αυτό καίγεται ευκολότερα. Ας κατανοήσουμε επιτέλους τις πράξεις μας, κι ας σταματήσουμε την άναρχη δόμηση στην ελληνική ύπαιθρο πριν είναι άργα!

*Αν και είναι σχεδόν αργά, το ρολόι βρίσκεται στο παρά δύο!

Δίκτυο Natura

ΤΙ ΕΙΝΑΙ αλήθεια οι περιοχές Natura; Για περισσότερο από 25 χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργεί ένα δίκτυο προστατευόμενων περιοχών με σκοπό την προστασία της άγριας πανίδας και χλωρίδας από τις ανθρώπινες παρεμβάσεις. Η προστασία κλιμακώνεται σε ζώνες (δρυμοί, μνημεία της φύσης, βιογενετικά αποθέματα, αισθητικά δάση, εκτροφεία θηραμάτων κτλ.) και ρυθμίζεται αντίστοιχα η μορφή των επιτρεπόμενων παρεμβάσεων, ώστε να μην κλονίζεται η οικολογική ισορροπία. Με μια κουβέντα, το Δίκτυο Natura, αποτελεί μια σύγχρονη «κιβωτό του Νώε».

*Ποιες είναι οι περιοχές που προστατεύονται από το Δίκτυο Natura; Ορίστε μια μικρή μόνο λίστα και βγάλτε τα συμπεράσματά σας: Δάσος Δαδιάς – Τρεις Βρύσες – Βουνά Έβρου – Δέλτα Έβρου – Δέλτα Έβρου και Δυτικός Βραχίονας – Νότιο Δασικό Σύμπλεγμα Έβρου – Κοιλάδα Δέρειου – Στενά Νέστου – Μαρώνεια – Λίμνες και λιμνοθάλασσες Σαμοθράκης – Δάσος Φρακτού στη Δράμα – Ροδόπη (Σημύδα) – Περιοχή Ελατιά – Κορυφές Φαλακρού – Παρθένο Δάσος Κεντρικής Ροδόπης – Λίμνες Βόλβη και Λαγκαδά – Δέλτα Αξιού, Λουδία, Αλιάκμονα κτλ.

* Είναι δεκάδες παρόμοιες περιοχές σε όλη τη χώρα. Δάση, ποτάμια και δέλτα ποταμών, λίμνες και λιμνοθάλασσες! Όλα αυτά προστατεύονται από την άναρχη ανθρώπινη δραστηριότητα, από την απληστία του χρήματος, από τους βολεμένους μεγαλοεργολάβους, μεγαλοοικοπεδούχους και πάει λέγοντας. Ας το σκεφτούμε καλύτερα τι κάνουμε στην ελληνική ύπαιθρο, σ’ αυτή την υπέροχη ομορφιά, σ’ αυτό που αποτελεί τον πνεύμονα της ζωής μας, σ’ αυτό που αποτελεί το εθνικό φυσικό προϊόν μας!
by ΕΩΘΙΝΟΝ (μονταζ Γρέκι)

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Η Ελλάδα που πληγώνει ...


Θλίψη και απογοήτευση προκαλεί η τάση φυγής των νέων πτυχιούχων ανθρώπων της Ελλάδας, προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στην πλειονότητά τους με μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών, αλλά και διδακτορικά, προκειμένου κυριολεκτικά να επιβιώσουν.

Ακόμη και παιδιά επαγγελματιών, που έως πρότινος θεωρούντο ότι έχουν επαγγελματική διέξοδο στην Ελλάδα, επιλέγουν την επαγγελματική δραστηριότητα σε χώρες της ΕΕ, όπως Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία, Αυστρία, Ολλανδία, Βρετανία ακόμη και Αυστραλία. Εκπαιδευτικοί, γιατροί μηχανικοί, οικονομολόγοι είναι μερικά μόνο από τα επαγγέλματα που έχουν ζήτηση. Ειδικότερα για την Αυστραλία τα επαγγέλματα που σήμερα έχουν ζήτηση είναι: χημικοί, μηχανικοί για τους τομείς της εξορυκτικής βιομηχανίας, ανώτερα διοικητικά στελέχη για επιχειρήσεις, γεωλόγοι, μαθηματικοί, γιατροί παθολόγοι, οφθαλμίατροι, παιδίατροι, δερματολόγοι, φαρμακοποιοί για νοσοκομεία, εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, αλλά και για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ηλεκτρολόγοι μηχανικοί, ηλεκτρονικοί και μαραγκοί. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη χορήγηση βίζας είναι η γνώση της αγγλικής γλώσσας.

Τη θλιβερή εικόνα της Ελλάδας που ματώνει έρχονται να επιβεβαιώσουν τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, όπου σύμφωνα με πληροφορίες διπλασιάστηκαν οι άνεργοι ή μερικώς απασχολούμενοι που ζήτησαν το 2010 πληροφορίες για διαμονή και εργασία σε χώρες της Ευρώπης. Σήμερα στην ευρωπαϊκή πύλη για την επαγγελματική κινητικότητα, European Job Mobility Portal υπάρχουν αγγελίες για 516.869 κενές θέσεις εργασίας, 546.502 βιογραφικά σημειώματα και 22.666 εγγεγραμμένοι εργοδότες.

Ενδεικτικά ο ΟΑΕΔ παρέχει πληροφορίες για τις προς πλήρωση θέσεις εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ οι ενδιαφερόμενοι να εργαστούν εκτός Ελλάδος μπορούν να αναζητούν θέσεις απασχολήσεως και στις ιστοσελίδες του European Employment Services.

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Εργατοπατέρες σε απόγνωση...


Διανύουμε τον ένατο μνημονιακό μήνα με τον πολιτικό χρόνο να τρέχει ιλιγγιωδώς. Με τις εργασιακές σχέσεις κατεδαφισμένες και κάθε κοινωνικό δικαίωμα και αγαθό υφαρπαγμένα από την κυβέρνηση Παπανδρέου η οποία τα έχει εναποθέσει στις προθήκες του νεοφιλελεύθερου σούπερ μάρκετ της προς πώληση, είναι άγνωστο αν ... ως την τέταρτη δόση του δανείου θα υπάρχει κοινωνία και χώρα ώστε να έχει νόημα η επίκληση του δημοσίου συμφέροντος. Τι θα μας πούνε; «Ψοφήστε για να σωθεί η χώρα»; Δεν έχει μείνει και τίποτα για «διαπραγμάτευση».

Την κατάσταση αυτή άλλοι την πρόβλεψαν από πολύ νωρίς και προσπάθησαν να προειδοποιήσουν τον κόσμο, άλλοι προσπάθησαν να την εξωραϊσουν ή να καλλιεργήσουν ελπίδες στις διάφορες κατηγορίες εργαζομένων ότι υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης με την τρόικα ώστε να σωθούν κεκτημένα. Όμως μετά τις εκλογές τα ψέμματα τελείωσαν και η .........συνδικαλιστική βάση της ΠΑΣΚΕ αγρίεψε μπροστά στη στοχοποίηση των ΔΕΚΟ και το άνοιγμα του δρόμου για «εξυγίανση» με συνέπεια τέραστιες εργασιακές και μισθολογικές αλλαγές. Την ώρα που οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ, του ΟΣΕ, των αστικών συγκοινωνιών έμπαιναν σε απεργιακό σχεδιασμό παίρνοντας αποστάσεις από την κυβέρνηση, ο Παναγόπουλος έτρεχε να διαπραγματευτεί κρυφά με τον ΣΕΒ και την Κατσέλη για το πόσο μεγάλο θα είναι το παλούκι των επιχειρησιακών συμβάσεων.

Τώρα, μετά από εννιά μήνες κυοφορίας νέων ιστορικών δεδομένων για τη χώρα η ΠΑΣΚΕ, που στο μεταξύ έχει μείνει μόνη κι αμήχανη στο προεδρείο της ΓΣΕΕ, ήρθε να αρθρώσει το αυτονόητο, ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική δεν είναι «σοσιαλιστική»! Καλώς ήλθατε στην πραγματικότητα, κύριοι! Φαίνεται ότι τα Θεοφάνεια φέτος δεν πήγαν χαμένα για τους εργατοπατέρες της ΠΑΣΚΕ.

Αλλά ως γνωστόν το τάιμινγκ παίζει ρόλο. Εν προκειμένω το τάιμινγκ είναι πολύ κακό, καθιστώντας αυτή τη δήλωση άκρως κωμική, γελοιοποιώντας αυτούς που την εκφέρουν: και οι πέτρες καταλαβαίνουν εδώ και μήνες ότι αυτή η πολιτική είναι προχωρημένα νεοφιλελεύθερη, η δε κοινωνία, από την οποία η κορυφή της ΠΑΣΚΕ βρίσκεται πολύ μακριά, την υφίσταται κάθε μέρα και πιο έντονα μαζί με τις λοιδωρίες που την συνοδεύουν. Από την άλλη η ίδια η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, που ανέχτηκε, διαπραγματεύτηκε, αποπροσανατόλισε κι εν τέλει συνέπραξε προδίδοντας τους εργαζόμενους, μάλλον δεν δικαιούται να ομιλεί. Αν δεν μπορείς να διασώσεις τον εαυτό σου χωρίς να προκαλείς, καλύτερα μην το κάνεις καθόλου…
by totefteri.blogspot.com

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Οι νέοι σου Ελλάδα είναι όμηροι της νύχτας.

Νέοι με όρεξη για ζωή, με ιδέες, με εργατικότητα και όραμα σβήνουν τη φωτεινότητα της ύπαρξής τους καθημερινά σε μαγαζιά νυχτερινής διασκέδασης, καφετέριες και μπαρ. Είναι ένας τρόπος να πιάσουν λεφτά βάζοντας τα όνειρά τους στο ψυγείο με την ελπίδα κάποια στιγμή να αναθερμανθούν στο φως των προσδοκιών τους. Η Ελλάδα πρόσφερε στους φοιτητές της κακή εκπαίδευση, ακριβή πρόσβαση σε αυτή με τα ατελείωτα φροντιστήρια (προέκταση της ανύπαρκτης οργάνωσης της δημόσιας παιδείας) και μετά από όλα αυτά έδειξε το δρόμο της νύχτας ως καταφύγιο στους νέους που τους μεγάλωσε με νεοπλουτίστικα οράματα στη χώρα του ήλιου και των θαυμάτων.

Η πραγματικότητα όμως ήταν διαφορετική από το ψέμα στο οποίο νανουρίστικαν. Η νύχτα αποτελεί τον εργοδότη που υπόσχεται ένα μεροκάματο, σε μια χώρα χωρίς δουλειές, χωρίς ευκαιρίες, χωρίς επενδύσεις, χωρίς υποδομές, χωρίς οργάνωση, χωρίς τεχνογνωσία, χωρίς αξιοκρατία. Μεροκάματο χωρίς ασφάλιση, χωρίς εξασφάλιση και χωρίς αξιοπρέπεια αφού η νύχτα δεν είναι χώρος πνευματικής δραστηριότητας αλλά μάλλον είναι η μοίρα παιδιών που τα έθρεψαν με ψευδαισθήσεις.

Μάτια γεμάτα χρώμα κρύβουν τη λάμψη τους, γιατί η κοινωνία μας κοιμήθηκε επαναπαυμένη σε κατορθώματα παρελθοντικών υπέρ Ελλήνων. Κοιμήθηκε γιατί βρήκε σύνδεση στον εαυτό της με εικόνες του παρελθόντος και πίστεψε ότι καταπίνωντας τους καρπούς της βραχυπρόθεσμα οι θεοί θα βάλουν το χέρι τους για τη διασφάλιση ενός μακροπρόθεσμου κοινού καλού.

Οι νέοι σου Ελλάδα είναι όμηροι της νύχτας. Και όσο και αν πνίγουν τις ανησυχίες τους σε βουβά ξεσπάσματα, δεν τους αξίζει αυτή η σιωπηλή φυλακή. Οι νέοι δεν ευθύνονται για αυτό που τους παραδόθηκε, όμως έχουν την ευθύνη για την κοινωνία του αύριο. Πρέπει να αποδείξουν ότι δεν είναι φορείς της αυτοκαταστροφικότητας. Πρέπει να διεκδικήσουν ένα πιο δίκαιο κόσμο. Τα κλειδιά της απόδρασής τους τα έχουν οι ίδιοι στα χέρια τους, θα αντέξουν το φως της αλήθειας που κρύβεται έξω από το κελί τους;
by totefteri

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Ο τσομπάνης, ολομόναχος πια στο μαντρί με τον σκύλο, προσπαθεί να αναγκάσει τα πρόβατα να ξαναγυρίσουν….

Μήνες τώρα ένα αυθόρμητο κίνημα αυτο-οργάνωσης του λαού, του απλού έλληνα πολίτη, βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο μέσος έλληνας πολίτης, αηδιασμένος από τις κομματικές ηγεσίες που άλλα υπόσχονται και άλλα εφαρμόζουν όταν γίνονται κυβέρνηση, εξοργισμένος από την διαφθορά και την ατιμωρησία, δηλαδή την κατάλυση της νομιμότητας, γονατισμένος από τα άδικα βάρη που φόρτωσαν μόνο στις δικές του πλάτες, κρύβοντάς του μάλιστα και τον λογαριασμό των δανείων, απομακρύνεται ταχύτατα από τα κόμματα και τις παρατάξεις και προσπαθεί να οργανωθεί μαζί με άλλους συμπολίτες του. Και να συστήσει έμβρυα αυτόνομων αλλά κυρίως αμεσο-δημοκρατικών οργανώσεων.

Μια τέτοια αυτο-οργάνωση του λαού μακριά από τα κόμματα, και μάλιστα με τέτοιες διαδικασίες άμεσης, δηλαδή αυθεντικής δημοκρατίας, απειλεί ευθέως την εξουσία των ηγεσιών του κομμάτων και του συνόλου του συστήματος εξουσίας στην χώρα μας. Και δίνει και πολύ κακό παράδειγμα και στους λαούς άλλων χωρών που μας παρακολουθούν. Μας παρακολουθούν, να ‘σαστε σίγουροι. Εδώ κοιτάνε. Το κοπάδι φεύγει λοιπόν από το μαντρί και ο τσομπάνης μένει με την γκλίτσα και τον σκύλο μόνος του.

Τον χρόνο που μας πέρασε είχαμε διάφορες τέτοιες προσπάθειες αυτο-οργάνωσης όπως το GetGreeceBack, την Ελεύθερη Κυριακή (σχετικά πρόσφατα), τον Συντονιστή και φυσικά το Δεν πληρώνω, το κίνημα των διοδίων.

Κανένα κόμμα δεν παραστάθηκε σε αυτές τις κινήσεις. Με κανέναν τρόπο. Ενώ θα μπορούσε να προσφέρει ποικίλη υποστήριξη, όπως νομική, τεχνική και οργανωτική. Οχι μόνο δεν παραστάθηκε αλλά οι κινήσεις αυτές αγνοήθηκαν παντελώς από τα κόμματα. Κι όχι μόνο τα κόμματα αλλά και τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης τήρησαν απόλυτη σιγή. Ακρα του τάφου σιωπή. Ούτε κιχ. Για τα ρίβερ πάρτυ θα λέγανε πολύ πολύ περισσότερα. Κι όχι μόνο τα ΜΜΕ. Αλλά και τα φιλικά τους ιστολόγια, που κάνουν την κάθε μικροκομματική εξέλιξη να παίρνει διαστάσεις ανάλογες με την εκστρατεία του μεγάλου Αλεξάνδρου.

Στις παρυφές βέβαια του πολιτικού συστήματος, στην περιφέρειά του, εκεί που και πάλι φτάνει το μακρύ συστημικό του χέρι, είχαμε και ορισμένες προσπάθειες απαξίωσης αυτών των προσπαθειών.

Γενικά η αντίδραση του πολιτικού κατεστημένου, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ δηλαδή, στις λαϊκές προσπάθειες αυτο-οργάνωσης μακριά από κόμματα, κυμάνθηκε από την αγνόηση και την αδιαφορία ως την απαξίωση.

Μέχρι πρόσφατα. Οταν το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ των διοδίων άρχισε να γνωρίζει μια εξάπλωση που δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί εύκολα. Κι έτσι τώρα άρχισε να διαφαίνεται μια αλλαγή αντιμετώπισης και πολιτικής από το σύστημα απέναντι σε αυτές τις κινήσεις.

Κι όχι φυσικά πως ο κίνδυνος για το σύστημα έγινε συστημικός. Διότι κανένα από αυτά τα κινήματα δεν έβαλε στόχους, από όσο ξέρω τουλάχιστον, αλλαγής του πολιτεύματος στην βάση της υιοθέτησης δημοκρατικών διαδικασιών και μεθόδων όπως είναι η κλήρωση και η λογοδοσία. Οι στόχοι των μέχρι τώρα κινήσεων είναι εστιασμένοι σε συγκεκριμένα ζητήματα. Την ακύρωση του Μνημονίου, το άδικο των διοδίων. Κι όμως το ένστικτο αυτοσυντήρησης του συστήματος το κάνει αισθάνεται τον κίνδυνο που διατρέχει από τέτοιες κινήσεις και πλέον έχει αρχίσει και αντιδρά. Οι ηγεσίες του συστήματος φοβήθηκαν ότι χάνεται ο έλεγχος.

Πρώτη αντίδραση λοιπόν του συστήματος, πριν 3) τσακίσει αυτές τις κινήσεις και 2) τις προβοκάρει, θα είναι η προσπάθειά του να τις καπελώσει. Ω, ναι. Να τις οικειοποιηθεί. Να τις σφετερισθεί. Να τις εμφανίσει ως δικές του. Είναι τόσο παλιές οι προθέσεις, οι σχεδιασμοί, οι μέθοδοι και οι πρακτικές, που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κρυφτούν. Αρχαίες συνταγές.

Το ΚΚΕ για παράδειγμα, ενώ αρχικά εναντιώθηκε με το κίνημα των διοδίων, τις μέρες αυτές, μέσω του ΠΑΜΕ, σήκωσε και αυτό τις μπάρες. Και τις επόμενες μέρες μην παραξενευτεί κανείς αν δει και συνδικαλιστές από άλλους χώρους όπως της ΝΔ και του ΠαΣοΚ να “κάθονται κάτω από την μπάρα”. Παρά την μέχρι τώρα αγνόηση του “φαινομένου” Κίνημα των διοδίων που έκλεισε πάνω από ένα χρόνο ύπαρξης. Τώρα που το κίνημα αυτό αποκτά βαρύτητα θα κάνουν το παν για να το αλώσουν και να το ελέγξουν. Διότι κινδυνεύουν πολλαπλώς.

Ματαιοπονία. Ο σπόρος έπεσε.
Θραξ Αναρμόδιος

ΥΓ. Οποιος δεν καταλαβαίνει τι είναι σύστημα (ακόμη) δεν θα καταλάβει ποτέ και παρακαλείται να πάει αλλού να το μάθει. Ας μην τον ταλαιπωρούμε κι ας μην μας ταλαιπωρεί.
by anarmodios

Σας ευχαριστούμε που (δεν) αυνανίζεστε.

Η τηλεόραση θέλει έναν λαό φοβισμένο.
Τα ΜΜΕ ως φορέας διαμόρφωσης της κοινής γνώμης.

Μελετώντας τους παράγοντες που διαμορφώνουν το ιστορικό, κοινωνικό και πολιτισμικό γίγνεσθαι διαπιστώνει κανείς πως το επίπεδο προόδου ενός λαού είναι άμεσα συνυφασμένο με την οργάνωση της ζωής του, κάτι που διαμορφώνεται και από τους φορείς μορφοποίησης της κοινής γνώμης. Έναν τέτοιο φορέα αποτελούν και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με πιο αντιπροσωπευτικό της σύγχρονης «ψηφιακής» εποχής μας την τηλεόραση. Η τηλεόραση είναι το μέσο, από το οποίο επηρεάζονται σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλα μέσα όλα τα στρώματα της σύγχρονης κοινωνίας ανεξάρτητα από το οικονομικό τους υπόβαθρο, την μόρφωση και την ηλικία τους.

Οι μορφές της τηλεόρασης
Η τηλεόραση με την πάροδο των χρόνων άλλαξε τεχνολογικά αλλά και χρηστικά. Ξεκίνησε ως μέσο ενημέρωσης, για να γίνει μέσο ψυχαγωγίας και να καταλήξει μέσο χειραγώγησης. Όλες αυτές, όμως, οι μορφές που πήρε εναρμονίστηκαν πλήρως με τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες της διαφήμισης αλλά και της πολιτικής και του κεφαλαίου τα οποία η τηλεόραση σήμερα υπηρετεί πίστα όσο κανένα άλλο μέσο μαζικής επικοινωνίας, με αποτέλεσμα να επηρεάζει όλα τα στρώματα της κοινωνίας υποσυνείδητα ή μη.

Η μορφοπλαστική δύναμη που ασκεί η τηλεόραση είναι τεράστια. Τα όσα προβάλλονται μέσα από το γυαλί της έχουν αντίκτυπο στον τρόπο σκέψης των ανθρώπων. Αποτελεί μια πραγματικότητα το γεγονός ότι η δύναμη της τηλεόρασης είναι τέτοια που επιβάλλει τα πρότυπα ζωής, που η ίδια διαπλάθει, υποδεικνύοντας αξίες, ιδανικά και όνειρα χαμηλής αξίας.

Το ΕΣΡ ως κριτής καταλληλότητας
Με βάση αυτά τα στοιχεία είναι εύλογο να αναρωτηθεί κανείς πως διασφαλίζεται η ποιότητα των προγραμμάτων που αναπαράγονται στην τηλεόραση και πως ορίζεται το τι είναι ποιοτικό/κατάλληλο και τι όχι. Η απάντηση ακούει στο όνομα Ε.Σ.Ρ. (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης). Το Ε.Σ.Ρ. αποτελείται από 7 μέλη και με λίγα λόγια λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με το τι είναι κατάλληλο να «παίζεται» στην τηλεόραση και τι όχι. Ακόμα πιο απλά το Ε.Σ.Ρ. έχει κάνει μια σύσταση με κώδικες και κανονισμούς τους οποίους οφείλουν να ακολουθούν τα τηλεοπτικά κανάλια και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί κατά την αναπαραγωγή των προγραμμάτων τους. Το συμβούλιο αυτό έχει δεχθεί έντονη κριτική κυρίως από σατυρικούς stand up comedians σχετικά με τη γραμμή που χωρίζει τη σάτιρα από την ύβρη.

Η τηλεοπτική βία
Κανείς περιέργως δεν έχει θέσει το θέμα της ελεύθερης αναπαραγωγής τηλεοπτικής βίας. Λέγοντας βία, αναφερόμαστε σε ψυχική (φόβος, αγωνία, απογοήτευση, ανασφάλεια) και φυσική βία (όπλα, μάχες, νεκροί, φυλακή). Τα συναισθήματα που δημιουργούνται από αυτές τις εικόνες μπορεί να έχουν σαν συνέπεια το να περιορίσουν τον λόγο και γενικότερα να δημιουργήσουν προβλήματα έκφρασης στα παιδιά και φυσικά όπως πολλές φορές αναφέρθηκε εντείνεται η έλλειψη συγκέντρωσης.

Επιθετικότητα και βίαια προγράμματα
Οι ψυχολόγοι, εδώ και δεκαετίες, με πάνω από χίλιες μελέτες, έχουν δείξει τη συσχέτιση ανάμεσα στη βία στα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας και την επιθετικότητα των ατόμων που παρακολουθούν τα βίαια προγράμματα. Άλλη πρόσφατη μελέτη υποστηρίζει ότι η συσχέτιση ανάμεσα στην εικονική και στην πραγματική επιθετικότητα είναι ισχυρότερη ακόμα και από τη συσχέτιση ανάμεσα στο παθητικό κάπνισμα και τον καρκίνο του πνεύμονα, την πρόσληψη ασβεστίου και την οστεοπόρωση, ή την έκθεση σε μόλυβδο και τον συντελεστή ευφυίας του ανθρώπου. Ισχυρότερη δηλαδή από συσχετίσεις που είναι γενικά αποδεκτές ενώ τρίτη μελέτη έδειξε ότι η παρακολούθηση βίαιων σκηνών στην οθόνη προκαλεί διέγερση στην περιοχή του εγκεφάλου, όπου θεωρείται ότι γίνεται η αποθήκευση των αναμνήσεων μακράς διάρκειας από τραυματικές εμπειρίες. Αντίθετα, άλλες σκηνές χωρίς βία που προκαλούν την ίδια αύξηση των σφυγμών δε διεγείρουν τη συγκεκριμένη περιοχή.

Ο παιδοψυχολόγος Τζον Μάρεϊ του Πανεπιστημίου του Κάνσας φοβάται ότι τα βίαια προγράμματα ίσως έχουν τις ίδιες επιπτώσεις με την πραγματική βία. «Δεν είναι "απλώς" ψυχαγωγία», λέει. «Γίνεται μια ιστορία για το πώς πρέπει να είναι η ζωή». Τέλος το The American Psychological Association έπειτα από ψυχολογικές έρευνες που διεξήγαγε κατέληξε ότι με την έκθεση σε τηλεοπτική βία: Τα παιδιά γίνονται λιγότερο ευαίσθητα στο πόνο και στα μαρτύρια των άλλων, είναι δυνατόν να αναπτύξουν φόβους για το κόσμο γύρο τους, οδηγούνται προς επιθετικές συμπεριφορές και επικίνδυνες στάσεις απέναντι στους γύρω τους.

Στην ελληνική τηλεόραση ένα μόνο δελτίο ειδήσεων έχει περίπου 300-500 σκηνές βίας σε οποιαδήποτε τηλεοπτική ζώνη και αν βρίσκεται, χωρίς να προστεθεί η φραστική βία των ομιλητών. Εδώ και χρόνια μπορεί κανείς ανοίγοντας την τηλεόραση του νωρίς το βράδυ, να βρεθεί αντιμέτωπος με κομμένα κεφάλια, αιμοσταγείς serial killers, βασανισμούς, όπλα, ναρκωτικά, σωφρονιστική βία ενώ στο 70% των περιπτώσεων, αυτός που παράγει τη βία είναι ο καλός. Όλοι μας παρακολουθήσαμε εναγωνίως την προσπάθεια της πρώην(;) επαγγελματία δολοφόνο Βεατρίξ Κίντο να «καθαρίσει» όλη την ομάδα του «Μπιλ» στην ομώνυμη ταινία (αριστούργημα) του Κουέντιν Ταραντίνο(...) Εντυπωσιακό επίσης στοιχείο είναι το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό βίας περιέχουν τα κινούμενα σχέδια του σαββατοκύριακου

Φόβος και χειραγώγηση των μαζών
Όλα τα παραπάνω στοιχεία συνθέτουν μία και μόνο αλήθεια. Κάποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Για ακόμα μια φορά όμως το παιχνίδι που παίζεται είναι κοινωνικοπολιτικό. Οι μεγάλοι ηγέτες του πλανήτη μας, θέλουν έναν λαό φοβισμένο και χειραγωγημένο, ένα λαό έρμαιο του υπέρτατου ευαγγελίου που λέγεται τηλεόραση. Η βία προκαλεί φόβο, ο φόβος ανασφάλεια, η ανασφάλεια αποξένωση και ατομικισμό και αυτά με τη σειρά του εξυπηρετούν το αρχαίο διαίρει και βασίλευε και τη χειραγώγηση των μαζών. Η έκθεση μας σε έναν τεράστιο όγκο βίας καθημερινά λίγο πολύ κάνει ότι και ο κοινωνικός κλονισμός. Μας καθιστά ανίκανους να αντιδράσουμε σε ό,τι μας επιβάλλεται αφού χτυπά κατευθείαν στον ψυχισμό του ανθρώπου.

Δεν έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί ένα βίντεο πορνό είναι ακατάλληλο προς θέαση οποιαδήποτε ώρα, ενώ μια σκηνή πχ ηρωικής αιματοχυσίας μπορεί να αναμεταδοθεί με περισσή ευκολία? Τι το κακό μπορεί να κάνει μια τσόντα σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας όταν από τη βάση της αποτελεί μια πράξη αναπαραγωγής αλλά και μια πράξη που αργά η γρήγορα θα την μιμηθεί ο καθένας. Η απάντηση είναι ότι απλά έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Μερικοί θα πουν ότι η ερωτική πράξη στην τηλεόραση δε συνάδει με το ηθικό και θρησκευτικό κομμάτι στη χώρα μας. Και είναι λογικό όταν η θρησκεία από μόνη της ευθύνεται για τις ιστορικά μεγαλύτερες αιματοχυσίες ανα τους αιώνες μέσω οικονομικών και ιμπεριαλιστικών πολέμων αλλά και φεστιβάλ βασανιστηρίων

Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω το E.Σ.Ρ. γιατί μπορεί να μη με βοήθησε να μάθω τα μυστικά του σεξ, αλλά με βοήθησε να θέλω να τους βάλω βόμβα και να τους ανατινάξω όλους, αφού φυσικά είχα διαμελίσει τα σώματα τους.
by http://www.ramnousia.com/2010/04/blog-post_01.html