Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΞΙΟΣ!!!!!


                                                 
16 Σεπτεμβρίου σήμερα, μέρα γιορτής για το ένστικτο του Έλληνα πολίτη. Ακριβώς 3 χρόνια πριν, ο Κώστας Καραμανλής και ο θίασος του έλαβαν και νέα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης παρά το ολοκαύτωμα της Ηλείας και της Αχαΐας.

Έτσι ο "Κ.Καραμανλής-Άξιος της εμπιστοσύνης του Έθνους" μπόρεσε να συντάξει και τον προϋπολογισμό του 2007, που ήταν και η επίσημη δικαιολογία για την προκήρυξη των έκτακτων εκλογών. Με βάση αυτόν τον προϋπολογισμό και τον επόμενο, χρεοκοπήσαμε.

Το ηθικό δίδαγμα;
Τα λάθη στην κάλπη είναι σαν τις οφειλές στην Εφορία. Μπορεί να καθυστερείς αλλά στο τέλος τα πληρώνεις και μάλιστα με προσαυξήσεις...

''Μαινόμενη ύαινα'' ο Χατζηνικολάου έτοιμος να κατασπαράξει, όσους αντιστέκονται στις εντολές του Δ.Ν.Τ

ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η "ΑΔΕΛΦΙΚΗ" ΤΟΥ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ...

Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ...

Τόσο απροκάλυπτα, δημοσιογράφος να καταφέρεται εναντίον όλων των επαγγελματικών τάξεων της Χώρας, ως κύριους υπαίτιους της οικτράς οικονομικής κατάστασης της Χώρας.

Να... "εξωραίζει" τα μέτρα του Μνημονίου.!

Να πληρώσει ο λαός και ο κοσμάκης τούς τόκους στο Δ.Ν.Τ., επειδή συγκεκριμένοι πολιτικοί ήλθαν να μας εντάξουν άρον--άρον στο Δ.Ν.Τ., όταν τα spread, ξεπερνούσαν τις 900 μονάδες και όχι όταν ήσαν στις... 170.!

Το χθεσινό του παραλήρημα και οργή εναντίον Τζωρτζάτου και μεταφορέων δεν έχει προηγούμενο...

Μέχρι πού ακούσαμε ότι όλοι οι Έλληνες είναι φοροφυγάδες, πλήν Χατζηνικολάου.!

Λές και οι Έλληνες είναι υποχρεωμένοι να πεθάνουν και να πληρώνουν ένα Κράτος λωποδύτη των φόρων του, που δεν έχουν ανταποδοτικό όφελος , σε υγεία, παιδεία, περίθαλψη, συγκοινωνίες και ποιότητα ζωής...

Λες και ότι πληρώνει ο λαός έχει πιάσει τόπο..

Απο τους λωποδύτες που κλέβουν ακόμη και τους εράνους, υπέρ δήθεν φιλανθρωπικών σκοπών.

Είπαμε και διαβάσμε ότι μπορεί να έχουν προσληφθεί δημοσιογράφοι γιά την "αποδαιμονοποίηση" του Δ.Ν.Τ....

Όχι όμως και γιά την "επιβολή," διά της βίας των όρων του.!!!
by drakontas

ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ.

Προσπαθώντας να βρω την αισιοδοξία που πάντα σου δίνει τη δύναμη να δημιουργείς και να προσπαθείς, σκέφτομαι ότι πραγματική αλλαγή στην κοινωνία θα φέρουν μόνο οι νέοι. Τα πράγματα τώρα δεν αλλάζουν, οι νοοτροπίες θέλουν χρόνο να αναθεωρηθούν και να γίνουν πράξη καθημερινή. Πόσο σκληρή είναι η πραγματικότητα που κληροδότησαν οι μεγαλύτεροι για τα νέα παιδιά; Μια κοινωνία χωρίς ηθική, μια ζωή χωρίς χρώμα, οξυγόνο επικίνδυνο για την υγεία, συνθήκες ζωής με πολύ άγχος, αμέτρητες έννοιες και αβεβαιότητα. Ακόμα αυτοί που ευθύνονται κάνουν κουμάντο στον κόσμο, δεν έχει έρθει ακόμα η νέα γενιά να πάρει στα χέρια της το τιμόνι και να βγάλει από αυτή την κακή τροχιά την τύχη της. Οι μεγαλύτεροι δείχνουν δέσμιοι σε αυτόν τον κόσμο που δέχτηκαν να παίξουν, θέλησαν ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους όμως οι βραχυπρόθεσμοι οραματισμοί τους νικήθηκαν από τη δύναμη του χρόνου και τώρα η πραγματικότητα τους γύρισε την πλάτη, ψάχνοντας και αυτή με τη σειρά της σωτήρες από τους μεγάλους ζημιωμένους της εποχής, τους νέους..

Το πρώτο πράγμα που ψάχνω να δω στη νέα γενιά είναι να σκοτώσει την υποκρισία της εποχής. Να κλείσει τα αυτιά της στη τρομολαγνία της εποχής και άφοβη να φερθεί ανθρώπινα, να φερθεί έτσι όπως έχει ανάγκη να της φερθεί και η κοινωνία που θα ζήσει. Να αγαπήσει τη φύση γιατί είναι η γενιά που θα αντιμετωπίσει τη σκληρή απάντηση της φύσης στην ανθρώπινη απερισκεψία. Θέλω να δω νέους που αγαπάνε τη φύση, που σέβονται τον διπλανό τους και που αναγνωρίζουν τις αξίες. Νέους που συγχαίρουν τον νικητή αλλά και αποδέχονται την ήττα τους με κατανόηση, κάνοντας κάθε ήττα προσπάθεια για βελτίωση.

Εάν οι νέοι συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι αυτό της κοινωνίας με τον τρόπο που οι μεγαλύτεροι τους το παρέδωσαν και τους δίδαξαν, δε χρειάζεται να σπαταλάμε ανούσια τη λέξη ελπίδα, γιατί και η ελπίδα κάποτε εγκαταλείπει και τότε η πραγματικότητα ωμή και σκληρή ξεδιπλώνεται.

Όλοι εσείς που τώρα μπαίνετε στη ζωή, που τώρα ξεκινάτε δουλειά, που πιάνεται τη ζωή στα χέρια σας και νιώθετε τη δίψα για ζωή και έναν καλύτερο κόσμο, μη ξεχνάτε ότι κάθε μέρα που περνάει είναι πολύτιμη... Η φλόγα της ελπίδας θέλει αέρα, αλλιώς θα σβήσει.

Σήμερα τι έκανες για να γίνει ο κόσμος σου καλύτερος;
by Dinato Mirmiggi