ΟΥΓΓΑΡΙΑ ΠΡΟΣ ΔΝΤ: "ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ ΓΔΑΡΑΤΕ"....

Αδύνατον να χωνέψουν οι Ευρωπαίοι το ηχηρό πολιτικό χαστούκι που έφαγαν η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. από τη νεοεκλεγείσα δεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας, η οποία αρνήθηκε επιδεικτικά να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους, προκειμένου να τους χορηγήσουν ένα δάνειο δηλώνοντας ότι δεν έχει καμία πρόθεση να επιβάλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας στον ουγγρικό λαό επειδή έτσι θέλουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. «Πραγματικό χλευασμό επιφύλαξε η ουγγρική κυβέρνηση στο Δ.Ν.Τ. και στην Ε.Ε. που έστειλαν αντιπροσωπείες τους για να εκτιμήσουν το πρόγραμμα βοήθειας στην Ουγγαρία», έγραψε η γαλλική «Λιμπερασιόν».

Η επίσης γαλλική «Μοντ» δείχνει εξίσου σοκαρισμένη με τη στάση τόσο του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν όσο και των στελεχών της κυβέρνησής του απέναντι στη συμφωνία υποτέλειας της Ουγγαρίας προς το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. που είχε υπογράψει η προηγούμενη, σοσιαλιστική και εκεί, ουγγρική κυβέρνηση, η οποία συνετρίβη στις εκλογές το Μάιο, για να πάρει δάνειο 20 δισ. ευρώ.

«Η νέα ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία στη Βουδαπέστη φαίνεται να...θέλει να απαλλαγεί από τους όρους του δανείου. Αυτό είναι επικίνδυνο» γράφει η «Μοντ» και συνεχίζει: «Τα πάντα εξελίσσονται σαν να προτίθεται ο Βίκτορ Όρμπαν, ο νέος πρωθυπουργός, να αναιρέσει το λόγο που έχει δοθεί στην Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. Ο Όρμπαν επιδεικνύει ανοιχτά μια προκλητική και προσβλητική αναίδεια απέναντι στους πιστωτές του»!

Με ιερή αγανάκτηση η «Μοντ» πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι ο νέος Ούγγρος πρωθυπουργός «προκαλεί την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.». Απουσίαζε από τη Βουδαπέστη όταν μετέβη εκεί ειδική αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. γιατί προτίμησε να πάει στη Νότια Αφρική προκειμένου να παρακολουθήσει τον... τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου! «Η αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. δεν κατόρθωσε να πάρει από τους Ούγγρους στοιχεία και καθαρές απαντήσεις και έτσι επέστρεψε στην Ουάσιγκτον με άδεια χέρια» υπογραμμίζει θιγμένη η «Μοντ», προχωρώντας στη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση της Ουγγαρίας «δεν σκοτίζεται καθόλου για τις απαιτήσεις της Ε.Ε. ή των διεθνών οργανισμών!».

ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ

Η άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της, προκάλεσε φυσικά αντιδράσεις από τους θιγόμενους Ευρωπαίους, γέννησε όμως και αισθήματα μόλις συγκαλυπτόμενου θαυμασμού σε διεθνές επίπεδο.

«Προκαλώντας τους πιστωτές της, η Ουγγαρία αρνείται περαιτέρω σφίξιμο του ζωναριού», έγραψαν π.χ. στους τίτλους σχετικής ανάλυσής τους οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και υπογράμμιζαν: «Η προκλητική στάση... αποτυπώνει την κόπωση και την αντίσταση που απειλεί να προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη η συνεχιζόμενη ώθηση για δημοσιονομική ορθότητα».

Ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών Σκιέργκι Μάτολσι ήταν σαφέστατος, όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση αναφορικά με τη γραμμή της κυβέρνησης Όρμπεν απέναντι στο «μνημόνιο» που είχαν υπογράψει οι Ούγγροι σοσιαλιστές:

«Αυτό το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και θα θέλαμε να καταργήσουμε τις ατυχείς συνέπειες αυτών των βημάτων. Είπαμε στους εταίρους μας ότι δεν εξετάζουμε σε καμία περίπτωση τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας», διακήρυξε χωρίς περιστροφές.

«Σπανίως μια ουγγρική κυβέρνηση ρίχτηκε στη δουλειά με τόση ορμή. Αυτό ήταν επειγόντως αναγκαίο γιατί έχει καθορίσει ως σκοπό της την υπέρβαση της απελπισίας και της έλλειψης αυτοπεποίθησης που άφησαν στον ουγγρικό πληθυσμό οκτώ χρόνια σοσιαλιστικής κυριαρχίας» ομολογεί και η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» και προσθέτει: «Η ομάδα του Όρμπεν θέλει εξαιτίας αυτού του λόγου να προωθήσει την “εθνική συνοχή”».

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!

Το χειρότερο από όλα όμως για την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. δεν ήταν η άρνηση των απαιτήσεών τους εκ μέρους της ουγγρικής κυβέρνησης ούτε η εθνικά υπερήφανη στάση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν μέσω της επιδεικτικής περιφρόνησης των εκπροσώπων τους. Ήταν το ότι η Βουδαπέστη τόλμησε να θίξει τα... «Άγια των Αγίων» της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.: τις τράπεζες!

Για το 2010, η ουγγρική κυβέρνηση έχει να επιτελέσει ένα πανεύκολο έργο σε ό,τι αφορά στις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών της: να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 4% του ΑΕΠ που ήταν το 2009 σε... 3,8% του ΑΕΠ το 2010. Τίποτα δηλαδή.

Παρόλα αυτά, οι δυνάστες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. απαιτούν από την ουγγρική κυβέρνηση να περικόψει τις ήδη γλίσχρες συντάξεις, να μεταρρυθμίσει επί τα χείρω το εθνικό σύστημα υγείας περικόπτοντας μισθούς και θέσεις γιατρών και νοσοκόμων και μειώνοντας τα κρατικά κονδύλια για την υγεία, να κλείσει τεράστιες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις απολύοντας εκατοντάδες χιλιάδες Ούγγρων.

Απαιτούνται περικοπές τουλάχιστον ενός δισ. ευρώ για να μπορέσετε να μειώσετε το έλλειμμα φέτος σε 3,8% και του χρόνου σε 3% είπαν οι εμπειρογνώμονες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. στους Ούγγρους.

Άρα, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα λιτότητας, διαπίστωσαν εμβριθώς. Εκεί τους έκανε ρολάνς και τους τρέλανε η ουγγρική κυβέρνηση! Ένα δισ. πρόσθετα έσοδα σε δύο χρόνια θέλατε;» τους απάντησαν.

«Εμείς θα μαζέψουμε περισσότερα. Όχι όμως με νέα λιτότητα για τον κοσμάκη. Απλούστατα, θα φορολογήσουμε τις τράπεζες!».

ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Αμ’ έπος αμ’ έργον! Η κυβέρνηση Όρμπαν ανακοίνωσε έκτακτη εισφορά για τρία χρόνια των τραπεζών, ύψους 0,45% όχι όμως επί των κερδών, αφού φυσικά όλες θα φρόντιζαν να εμφανίσουν ζημιές, αλλά επί των ακαθάριστων εσόδων! Έριξε και μια έκτακτη φορολογία 5,2% στο ύψος των συναφθέντων συμβολαίων των ασφαλιστικών εταιριών και μια έκτακτη φορολογία μέχρι 6% στις χρηματιστηριακές εταιρίες και σε όλες τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες!

Κόντεψαν να πάνε από εγκεφαλικό όλοι μαζί - η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., οι τραπεζίτες και όλα τα παράσιτα και τα «λαμόγια» του χρηματοπιστωτικού συστήματος! Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, πρέπει να πληρώσουν την πρώτη δόση, μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου τη δεύτερη - με βάση τα έσοδα του 2009, τα οποία έχουν ήδη δηλώσει.

Περιχαρής ο υπουργός Οικονομικών της Ουγγαρίας έκανε δημοσίως τους λογαριασμούς του: οι τράπεζες θα «σκάσουν» 450 εκατομμύρια, οι ασφάλειες άλλα 135 και οι υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές εταιρίες ακόμη 110 εκατομμύρια - να ‘τα τα 700 εκατομμύρια ευρώ αμέσως - αμέσως μόνο για φέτος!

«Γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια σημαντική έκτακτη επιβάρυνση, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο του ελλείμματος τους 3,8%» δήλωσε σαρκαστικά στην τηλεόραση ο Γκιέργκι Μάτολσι, ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών.

Με τα χρήματα αυτά όχι μόνο θα μειώσουμε το έλλειμμα στο 3,8% αλλά και θα δώσουμε κίνητρα για ανάπτυξη της οικονομίας, πρόσθεσε. Θα μειώσουμε στο μισό - δηλαδή στο 10% - τον συντελεστή φορολόγησης όλων των επιχειρήσεων που έχουν μικτά κέρδη μέχρι 1,8 εκατομμύρια ευρώ, ένα μέτρο που αφορά 250.000 επιχειρήσεις μικρές και μεσαίες, οι οποίες αποτελούν τα τρία τέταρτα του συνόλου των ουγγρικών επιχειρήσεων.

Επίσης, με τα λεφτά που θα πάρει η ουγγρική κυβέρνηση από τις τράπεζες, θα μπορέσει να μειώσει τον συντελεστή φορολογικού εισοδήματος φυσικών προσώπων στο ενιαίο ύψος του 16%, καλύπτοντας τις απώλειες φορολογικών εσόδων με ένα τμήμα των χρημάτων των τραπεζών!

«ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ “ΓΔΑΡΑΤΕ” ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΛΗΡΩΣΤΕ!»

Πανικός επικράτησε στους κύκλους της Ε.Ε. Η Κομισιόν έσπευσε να προσάψει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι... δεν εκτίμησε σωστά τις επιπτώσεις αυτής της έκτακτης φορολογίας στις τράπεζες, η οποία «ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομική ανάπτυξη» και να «αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές».

Ανοησίες και προσχήματα. Ο πραγματικός λόγος που πανικόβαλε την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ήταν μήπως αυτή η εθνικά επωφελής ουγγρική στάση βρει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργήσει «σχολή» παρακινώντας και άλλες κυβερνήσεις κρατών - μελών των «27» να φορολογούν τις τράπεζες αντί να υποβάλλουν τους λαούς τους σε εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.

«Η Ουγγαρία θα γίνει η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με μια αντίστοιχη απόφαση τέτοιων διαστάσεων» έγραψε η γερμανική «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» την παραμονή της ψήφισης του νόμου για την έκτακτη φορολόγηση των τραπεζών από το ουγγρικό κοινοβούλιο, η οποία έλαβε ήδη χώρα από την περασμένη εβδομάδα.

Υπάρχει όμως ένα ακόμη «μυστικό» όπου καθιστά πραγματικά εξαιρετική αυτή την απόφαση της ουγγρικής κυβέρνησης.

Το 80% του ουγγρικού τραπεζικού συστήματος ελέγχεται από... ξένες τράπεζες - πρωτίστως αυστριακές και γερμανικές, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές!

Πρακτικά, λοιπόν, από τα 700 εκατομμύρια ευρώ ένα τεράστιο τμήμα θα το πληρώσουν όχι οι Ούγγροι τραπεζίτες και παράγοντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά οι... Ευρωπαίοι!

Όσον αφορά δε στην έλλειψη ρευστότητας που ενδέχεται να παρουσιάσουν κάποιες τράπεζες στην Ουγγαρία εξαιτίας της έκτακτης φορολογίας, αυτή θα καλυφθεί μέσω προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οπότε πάλι οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν!

Ομολογουμένως διπλά αριστουργηματική η κίνηση της ουγγρικής κυβέρνησης...

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΞΗΛΩΜΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ

Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., πέρα από τις φραστικές διαμαρτυρίες, προσπάθησαν να υπονομεύσουν και στην πράξη την πολιτική της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης. Κύριο όργανό τους ο διοικητής της Τράπεζας της Ουγγαρίας.

Η κυβέρνηση απαιτούσε να μειώσει τα επιτόκια χορηγήσεων, ώστε να διοχετευθούν χρήματα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και στους χρεωμένους καταναλωτές και νοικοκυριά για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να κινηθεί η οικονομία. Αυτός όμως αρνείται πεισματικά, με πρόσχημα τον κίνδυνο... πληθωρισμού. Αρνείται επίσης να σηκωθεί να φύγει, παρόλο που η κυβέρνηση ακόμη και με δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού εκφράζει την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης της προς το πρόσωπό του και τον καλεί δημοσίως να παραιτηθεί.

Η κυβέρνηση Όρμπαν αποφάσισε λοιπόν να τον χτυπήσει εκεί που πονούν όλα τα «λαμόγια» του φυράματος αυτού: στην τσέπη! Του περιέκοψε τον μισθό κατά... 75% από 30.000 ευρώ το μήνα (ποσό αστρονομικό για την Ουγγαρία) του τον έκανε 7.500 ευρώ. Ξεσηκώθηκε αμέσως αυτή τη φορά η... Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν αντέχει να βλέπει τραπεζίτες να υφίστανται τέτοια «μαρτύρια» και κατάγγειλε την ουγγρική κυβέρνηση για «καταχρηστικά μέτρα».

Μέσα σε ένα γενικό κλίμα κατάληψης ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού από τη Δεξιά και μάλιστα εξ εφόδου με σαφώς αντιδημοκρατικές μεθόδους, η κυβέρνηση Όρμπαν ξηλώνει με αστραπιαία ταχύτητα και τους μηχανισμούς των «Κουίσλινγκ» που υπηρετούν την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.

Ήδη «αποκεφαλίστηκαν» οι άνθρωποι που είχαν τοποθετηθεί επικεφαλής της Ουγγρικής Υπηρεσίας Ανάπτυξης που διαχειρίζεται τα κονδύλια της Ε.Ε., της Ουγγρικής Τράπεζας Ανάπτυξης, της Γενικής Διεύθυνσης Φόρων, της Αρχής Ελέγχου Χρηματοοικονομικών Θεσμών, του Εθνικού Γραφείου Στατιστικής κ.λπ., πέρα φυσικά από τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και κρίσιμων υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης...

Παράλληλα, μέχρι σήμερα πρέπει να παραδώσει το πόρισμά του ο Λάσλο Πάπτσακ στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος αναφορικά με τη ζημιά που προξένησε στο δημόσιο συμφέρον η διακυβέρνηση των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων του Φέρεντς Γκιούρτσαν και του Γκόρντον Μπάιναϊ προκειμένου να αποφασίσει ο Όρμπαν αν θα τους παραπέμψει σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να τον καταδικάσει...

by amynias

ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΦΥΓΩ....

Γεννήθηκα από δύο ανθρώπους που μου έμαθαν να αγαπώ και να σέβομαι.

Να εκτιμώ αυτά που μου προσφέρουν, να προσφέρω και εγώ, να είμαι καλός άνθρωπος, γιατί « οι καλοί δεν χάνονται ποτέ».

Στις παρελάσεις με πήγαιναν στην πρώτη σειρά και εγώ κουνούσα χαρούμενος τη γαλανόλευκη σημαία μου, γιατί « γιόρταζε η Ελλάδα μου».

Και εγώ τότε αγαπούσα αυτήν την Ελλάδα, γιατί συνοδευόταν από ένα « μου» και άρα ήταν δική μου και ήξερα πως ό,τι είναι δικό μου το αγαπώ και με αγαπά.

Με εκπαίδευσαν δάσκαλοι που διακήρυσσαν την σπουδαιότητα της αρετής και της καλοσύνης.

Και διάβαζα για τα κατορθώματα των « αγαθών ανδρών» και για τους ήρωες προγόνους μου, που από τη μεγάλη τους αγάπη για την « Ελλάδα τους» μαρτύρησαν και θυσιάστηκαν.

Και επιθυμούσα μέσα μου να θυσιαστώ και εγώ, για να διαβάζουν οι επόμενοι ότι αγαπούσα την

«Ελλάδα μου» πάρα πολύ.

Μεγάλωσα λίγο ακόμα, έμαθα να τραγουδώ τον εθνικό μας ύμνο με περηφάνια, έμαθα την ένδοξη ιστορία μας απ’ έξω και ανακατωτά, έμαθα να κάνω το σταυρό μου πριν πέσω στο κρεβάτι, έμαθα να λέω ευχαριστώ σε ό,τι μου έδιναν αλλιώς θα ήμουν αγενής, έμαθα να λέω στους μεγάλους ότι είμαι Χριστιανος Ορθόδοξος και Ελληνας , έμαθα να αναμένω ένα μέλλον παρόμοιο με αυτό που διάβαζα στα βιβλία.

Έμαθα, επίσης, να κάνω μάθημα σε υπόγεια με μουχλιασμένους τοίχους και πρωτόγνωρο κρύο, έμαθα ότι δεν θα πάμε διακοπές «.γιατί ο μισθός του μπαμπά μου δεν μπήκε ακόμη», έμαθα ότι κάπου κοντά μας γινόταν ένας φριχτός πόλεμος, αλλά δεν ήξερα τι θα πει αυτό, γιατί «ο παρουσιαστής συνιστούσε να απομακρυνθούν τα παιδιά από την οθόνη».

‘Έλεγα, όμως, ευχαριστώ, γιατί έτσι μου είχαν πει.

Και εγώ έκανα αυτό που μου έλεγαν, γιατί ήμουν καλό παιδί και « οι καλοί δεν χάνονται ποτέ».
Όταν μεγάλωσα λίγο ακόμα είδα ότι οι δύο άνθρωποι που με μεγάλωσαν είχαν χαθεί και ας ήταν καλοί, ότι οι ήρωες που θαύμαζα χάθηκαν και ας ήταν γενναίοι, ότι η « Ελλάδα μου» δεν ήταν δική μου, γιατί δικό σου είναι ότι αγαπάς και σε αγαπάει.

Αλλά κατάλαβα ότι μόνο εγώ αγαπώ, γιατί όποιος σε αγαπά δεν σε αφήνει να κάνεις μάθημα σε υπόγεια με μουχλιασμένους τοίχους, δεν αφήνει τον μπαμπά σου χωρίς μισθό και δεν ισοπεδώνει αυτούς που εσύ θαυμάζεις.

Μεγάλωσα και άλλο για να καταλάβω ότι η Ελλάδα δεν είναι μια όμορφη κυρία με λευκό χιτώνα και δάφνες στο κεφάλι, αλλά 300 κύριοι με γραβάτες και χοντρές κοιλιές.

Κατάλαβα ότι πρέπει να κλειστώ σε τέσσερις τοίχους για χρόνια, προκειμένου να αποκτήσω την κατάλληλη μόρφωση, ώστε οι 300 αυτοί χοντροί κύριοι να κρίνουν πως μπορώ να συνεχίσω και να γίνω κατασταλαγμένος πολίτης του κράτους.

Το έκανα και αυτό, γιατί έτσι έπρεπε και οι καλοί κάνουν αυτό που πρέπει.

Είχα μεγαλώσει και άλλο, ωστόσο, και κατάλαβα ότι δεν πρέπει να ονειρεύομαι, γιατί « με τα όνειρα δεν τρώει κανείς», ότι δεν πρέπει να μιλάω, ότι δεν πρέπει να ακούω να κοιτώ, να νοιάζομαι, να ελπίζω.

Μου είπαν ότι όλα αυτά είναι για τους ανόητους και «οι ανόητοι βγαίνουν πάντα χαμένοι».

Βρίσκομαι τώρα εδώ και αναρωτιέμαι.

Σε τι να πιστέψω, σε τι να ελπίσω και τι να δω?

Να δω μια χώρα που αγαπώ και με αγαπά, που με φροντίζει και τη φροντίζω, που θα μου δώσει και θα της δώσω;

Ή να δω μήπως μια έκταση γης, με βουνά και θάλασσα, μια χώρα σαν όλες τις άλλες της γης, που δεν της χρωστάω τίποτα και δεν μου χρωστάει και αυτή;

Μια χώρα με σκουπίδια στις ακτές, με τσιμεντένια φυλάκια που δεν βλέπουν ουρανό, μια χώρα που δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά της, μια χώρα που δεν δίνει μισθό σε κανέναν μπαμπά, όπως έκανε και με τον δικό μου, γιατί δίνει μόνο σε μερικούς μπαμπάδες τα χρήματα όλων των γονιών που ζουν σε αυτήν.

Μια χώρα με ελλιπή παιδεία, μια χώρα χωρίς νοσοκομεία, μια χώρα χωρίς μέλλον, μια χώρα που όλα τα βλέπει κερδοσκοπικά, που πληγώνει, που απολύει, που παίρνει μέτρα «για το καλό μας», που ζητά από τους άλλους να διορθώσουν τα δικά της λάθη;

Μεγάλωσα και ο αέρας που αναπνέω δεν μου φτάνει, είναι βρώμικος και πικρός

Νιώθω τύψεις για τα όνειρά μου και προσπαθώ να δω εφιάλτες, λυπάμαι που κάνω τέτοιες σκέψεις και μαθαίνω να συμμορφώνομαι, δεν θέλω να είμαι αχάριστος και λέω ευχαριστώ, θέλω να φύγω αλλά μένω γιατί εγώ δεν ξεχνώ ότι κάποτε η Ελλάδα ήταν «μου» και όχι «τους».

Εγώ και άλλοι χιλιάδες.

Αλλά για πόσο ακόμα; Κάποτε θα αρχίσω να είμαι περήφανος για τα όνειρά μου, θα αρχίσω να κάνω τέτοιες σκέψεις, θα σταματήσω να συμμορφώνομαι και δεν θα λέω ευχαριστώ.

Δεν θέλω να αγαπώ 300 χοντρούς κυρίους, δεν θέλω να είμαι καλος, δεν θέλω να λέω ευχαριστώ, δεν θέλω να φοβάμαι.

Και όμως δεν θέλω να φύγω, γιατί κάπου μέσα μου πιστεύω ακόμα πως η όμορφη κυρία με το λευκό χιτώνα θα γυρίσει πετώντας και θα διώξει αυτούς τους « κακούς» που της πήραν τις δάφνες

Εμείς θέλουμε να μείνουμε, εσείς μας διώχνετε.

Και όταν φύγουμε θα μείνετε μόνοι σας.

Μέχρι να μην υπάρχουν άλλες γραβάτες να αγοράσετε, μέχρι οι κοιλιές σας να μην χωρούν σε αυτήν τη γη, μέχρι να φάτε ο ένας τον άλλον.

Και όποιος μείνει τελευταίος θα ψάχνει να μας βρει, αλλά εμείς δεν θα είμαστε εδώ.

Μπορεί και να μη γυρίσουμε ποτέ.

Γι΄αυτό κρατήστε μας καλά…

ΠΕΡΙ ΑΠΟΣΥΡΣΗΣ...

Σαν απλός άνθρωπος με μέσο νου και όχι οικονομολόγος ακούω ότι η κυβέρνηση προτίθεται να ψηφίσει νόμο για καινούρια απόσυρση των παλαιών αυτοκινήτων.

Αναρωτιέμαι σε τι θα βοηθούσε την οικονομία μια τέτοια κίνηση και μάλιστα μέσα στην βαριά οικονομική κρίση που περνάμε.

Φυσικά θα έδινε μια ανάσα στους έμπορους αυτοκινήτων αλλά το εμπόριο δεν είναι παραγωγική διαδικασία δεν προσθέτει στον παραγόμενο πλούτο κάτι που χρειάζεται επειγόντως η χώρα.

Το εμπόριο είναι παροχή υπηρεσιών δηλαδή η ανάπτυξή του χωρίς εγχώρια παραγωγή σημαίνει ότι τρώμε απ’ τις σάρκες μας.

Τα επείγοντα και αναγκαία νομοσχέδια πρέπει να αφορούν την ανάπτυξη της παραγωγικής διαδικασίας που σήμερα βρίσκεται σε μεγάλη υποχώρηση. Δυστυχώς δεν παράγουμε τίποτε.

Η απόσυρση των παλαιών αυτοκινήτων θα οδηγήσει τους Έλληνες σε δανεισμό για την αγορά καινούριου. Εδώ προσπαθούμε να ξεχρεώσουμε με νύχια και με δόντια τα δάνεια που ήδη έχουμε πάρει θα πάρουμε καινούρια;

Τα καινούρια αυτοκίνητα δυστυχώς κατασκευάζονται στο εξωτερικό δηλαδή για την αγορά τους θα δώσουμε τεράστια ποσά στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία κτλ, μας περισσεύουν;

Αν κάποιος οικονομολόγος διαβάσει αυτό το κείμενο ας κάνει τον κόπο να σχολιάσει ή να μου στείλει μήνυμα για την ορθότητα και χρησιμότητα της απόφασης για απόσυρση.

Το δικό μου φτωχό μυαλό όχι μόνο δεν βρίσκει τίποτε καλό σ’ αυτή την κίνηση αλλά απεναντίας την θεωρεί καταστροφική.

Οι τεχνοτρομοκράτες του ΔΝΤ που βάλθηκαν να μας «σώσουν» συμφωνούν; Αν ναι τότε αποδυκνείεται περίτρανα ότι βάλθηκαν να μας υποδουλώσουν στους διεθνείς τοκογλύφους στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι «εταίροι» μας στην ΕΕ.

Οι Έλληνες πολίτες θέλουν δουλειά και όχι χρέη. Η οικονομία χρειάζεται παραγωγικές επενδύσεις και όχι καταναλωτισμό και μάλιστα με δανεικά. Τελικά τίποτε δεν μας δίδαξε η σημερινή κρίση και το υπερχρέος που καλούμαστε με τόσες θυσίες να αποπληρώσουμε αφού εμπιστευτήκαμε την τύχη της χώρας στους πολύ «πετυχημένους» εθνοπατέρες.

Θα γίνουμε τελικά τα καταναλωτικά όντα που θέλουν οι «σωτήρες» μας ΔΝΤ και ΕΕ. Έλεος.

Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΚΑΙ Η ΣΥΝΟΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.

Μαθήματα για αρχάριους:

 Φαίνεται ότι στη χώρα μας δύο τινά συμβαίνουν: Ή οι ηγεσίες και τα επιτελεία των κομμάτων, τα ΜΜΕ και η διανόηση δεν έχουν τις γνώσεις ούτε του πρωτοετούς φοιτητή των οικονομικών ή όλοι αυτοί εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία: Είναι δηλαδή υπάλληλοι των διεθνών και εγχώριων μαφιών του χρήματος.

Και επειδή είναι αδύνατον να μη γνωρίζει κανείς το αλφάβητο της αστικής οικονομίας, αβίαστα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είναι «εγκάθετοι» των διεθνών μηχανισμών του χρηματιστικού κεφαλαίου.

Δεν μπορεί να μη γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει οδηγηθεί σε ΠΤΩΧΕΥΣΗ από τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και τους εγχώριους πολιτικούς υπηρέτες τους.

Δεν μπορεί να αγνοούν ότι αυτή η ΠΤΩΧΕΥΣΗ δεν γίνεται άμεσα «εκτελεστή» και παρατείνεται για λίγο μέχρι να ξεζουμιστεί και πωληθεί ολόκληρη η χώρα σε αυτούς που την πτώχευσαν και ο οποίοι προσδοκούν, για τη σωτηρία τη δική τους και των τραπεζών, να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα.

Δεν μπορούν να αγνοούν ότι το στέγνωμα της ρευστότητας στην αγορά, ο δραματικός περιορισμός της ζήτησης και τα δολοφονικά μέτρα του Μνημονίου αφαιρούν κάθε δυνατότητα οικονομικής ανάκαμψης και βυθίζουν αναπότρεπτα τη χώρα σε ολοκληρωτική χρεοκοπία.

ΟΛΑ τα γνωρίζουν και ΟΛΟΙ τα γνωρίζουν: Κυβέρνηση, κόμματα, ΜΜΕ, οικονομολόγοι και ολόκληρο το ιερατείο της διανόησης.

Δεν βγάζουν άχνα, όμως για όλα αυτά, απεναντίας παραμυθιάζουν τον ελληνικό λαό για ανακάμψεις, σωτηρίες και λοιπές φαιδρολογίες.

Έχει επιβληθεί μια συνωμοσία της σιωπής, της συγκάλυψης της αλήθειας και της φρενήρους εξαπάτησης. Και αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι όλα τα κόμματα, τα ΜΜΕ και τα πνευματικά ιερατεία του καθεστώτος βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία, εκτελώντας τις εντολές των διεθνών κέντρων εξουσίας.

Στο ίδιο μήκος κύματος εκπέμπουν και τα «αριστερά» δεκανίκια του καθεστώτος. Φλυαρούν αντιπολιτευτικά δήθεν, πάντα από «αριστερή σκοπιά», αλλά συγκαλύπτουν σκανδαλωδώς την αλήθεια των πραγμάτων, τη «μαθηματική πτώχευση» και τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες τις δικές τους.

Αυτή η «αριστερά» (το έχουμε αναλύσει) συμμετείχε ΕΝΕΡΓΑ σε αυτή τη διαδικασία της χρεοκοπίας της ελληνικής κοινωνίας και της πτώχευσης που έχει συντελεστεί, και της οποίας δεν έχει υπογραφεί ακόμα η ληξιαρχική πράξη …

Ζήτημα 1ον

Η ένταξή μας στην ΕΕ και στο ευρώ, το «παραδεισένιο όνειρο» του καθεστωτικού παραμυθιού, ήταν η κόλαση:

α) Δραματική αποβιομηχάνιση της χώρας μας.

β). Χρηματοδότηση των εξοπλιστικών και λοιπών κρατικών προμηθειών.

γ). Χρηματοδότηση εισαγωγών από τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες της Ευρώπης.

Οι κοινοτικές επιδοτήσεις, συνεπώς, και ο ξένος δανεισμός ήταν το αντίτιμο των τεράστιων κερδών που απεκόμισαν οι ισχυροί της Ευρώπης από την αποβιομηχάνιση της Ελλάδας και το ξεπούλημα της Ελλάδας σε αυτούς.

Οι ισχυροί της Ευρώπης, με πρώτη τη Γερμανία, κερδοσκόπησαν αγρίως με την αποβιομηχάνιση της χώρας μας και το ξεπούλημα των οικονομικών της δομών.

Από τα υπερκέρδη αυτά μας επιδοτούσαν και μας δάνειζαν για καταναλωτικούς σκοπούς και όχι παραγωγικούς για να μας ρίξουν ακόμα πιο βαθιά στον αδιέξοδο φαύλο κύκλο, συνακόλουθα σε μεγαλύτερη καταλήστευση και υποταγή.

Επιδοτήσεις και δανεισμός για μια εικονική ρευστότητα ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ παραγωγής.

Με πιο απλά λόγια: Από αυτά που μας είχαν ληστέψει μας έδιναν ένα μέρος σε επιδοτήσεις και δάνεια για να ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ τους υπερεθνικούς κολοσσούς: Hochtief, Siemens, Μirage, Mercedes, Miele,…

Από την καταλήστευση αυτή διογκώθηκε και το καθεστώς της μίζας και των ποικίλων μορφών διαφθοράς…

Ζήτημα 2ον

Με το ξέσπασμα της κρίσης οξύνθηκε ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, συνακόλουθα μεταξύ Ευρώ και δολαρίου.

Όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές, σε τέτοιες καταστάσεις κλαδεύονται τα αδύνατα κλαδιά. Η Ελλάδα μοιραία ήταν ο αδύνατος κρίκος στην ΕΕ, έτσι την είχαν καταντήσει.

Η Ασφάλεια των ευρωπαϊκών τραπεζών κινδύνευε γιατί είχαν συσσωρεύσει πλαστικό χρήμα, δηλαδή ελληνικά κρατικά ομόλογα, από τις επιδοτήσεις και τους δανεισμούς προς την Ελλάδα.

Ο κλυδωνισμός των ευρωπαϊκών τραπεζών και η ΑΜΕΣΗ χρεοκοπία της Ελλάδας δεν θα τίναζε στο αέρα μόνο το Ευρώ, αλλά και το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα.

Έπρεπε, συνεπώς, η Ελλάδα να θυσιαστεί σαν Ιφιγένεια (αύριο την ίδια τύχη θα έχουν και οι αδύνατοι καπιταλισμοί του Νότου) και να οδηγηθεί σε μια «ελεγχόμενη πτώχευση», ώστε να προλάβουν να απαλλαχτούν από τα αφερέγγυα ελληνικά ομόλογα οι Τράπεζες, χρεώνοντας αυτή την «απαλλαγή», δηλαδή την εξόφληση των ομολόγων, στην ίδια την Ελλάδα.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν ήταν το εξωτερικό χρέος μας (όλες οι χώρες έχουν παρόμοια χρέη) αλλά το γεγονός ότι αποτελούσαμε τον αδύνατο κρίκο στην αλυσίδα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Το μένος των Γερμανών εναντίον μας δεν οφείλεται σε ψυχολογικά κίνητρα: Την κατάρρευση των τραπεζών τους φοβήθηκαν και τη διάλυση του Ευρώ.

Η προπαγανδιστική υστερία για τη διαφθορά, την «τεμπελιά» και άλλου τέτοιου είδους γλυκερές ηθικολογίες ήταν παραμύθια για να νανουρίζουν τους αφελείς…

Η ΟΥΣΙΑ ήταν η θυσία της Ελλάδας για να διασωθεί το τραπεζικό σύστημα και το ευρώ, να ξεζουμιστούμε ακόμα πιο πολύ και να αποπληρωθούν τα ΟΜΟΛΟΓΑ που λήγουν στην επόμενη τριετία…

Το πακέτο σωτηρίας μας δίνεται λοιπόν γα να πάει, όχι σε κάποια παραγωγική δομή ή ανάπτυξη της ζήτησης, αλλά για να αποπληρώσουμε τα ομόλογα που λήγουν στην επόμενη τριετία και τα έχουν ως βραδυφλεγή βόμβα στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τραπεζών. Να σώσουμε δηλαδή τις Τράπεζες και το σύστημά τους…

Ζήτημα 3ον

Η τρόικα και το Μνημόνιο επιβλήθηκαν από τους διεθνείς μηχανισμούς του χρήματος ακριβώς για να ελεγχθεί αυτή η διαδικασία (να φεύγουν όλα τα λεφτά έξω) και να εφαρμοστούν ΠΙΣΤΑ τα μέτρα της ολοκληρωτικής αφαίμαξης της ελληνικής κοινωνίας, της ισοπέδωσης των πάντων και του τελικού ξεπουλήματός της, για να αποπληρωθούν τα αφερέγγυα ομόλογά μας…

ΟΤΑΝ ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, σε δύο ή τρία χρόνια, τότε θα ΕΠΙΚΥΡΩΘΕΙ και πτώχευση της Ελλάδας από τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και θα πεταχτεί έξω από το Ευρώ…

Εν τω μεταξύ όλη η Ελλάδα θα έχει υποθηκευτεί και κάθε αδυναμία πληρωμής θα σημαίνει το πέρασμα της εθνικής της περιουσίας, του εδάφους και του υπεδάφους, καθώς και των εθνικών συνόρων της στα χέρια των διεθνών αρπακτικών…

Η μόνη πολιτική που μπορεί να μας διασώσει, έστω σαν καπιταλιστική χώρα, είναι η ΑΜΕΣΗ παύση πληρωμών και η άμεση αποχώρηση από την ΕΕ και το Ευρώ.

Το να κηρύξουμε εμείς ΑΜΕΣΑ την πτώχευση (ουσιαστικά έχουμε πτωχεύσει) και το να αποχωρήσουμε ΑΜΕΣΑ από ΕΕ και Ευρώ, αυτό μπορεί να διασώσει την κατάσταση και είναι ένα γεγονός που το τρέμουν πιο πολύ οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί.

ΑΥΤΟΙ είναι που θα καταρρεύσουν με μια τέτοια πρωτοβουλία της Ελλάδας.

Μια τέτοια, βεβαίως. Πολιτική είναι ουτοπικό να πιστεύουμε ότι μπορεί να υλοποιηθεί από το ελληνικό πολιτικό καθεστώς: ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ του καθεστώτος είναι θλιβερά υποχείρια των ξένων κέντρων και ΑΥΤΟΙ που οδήγησαν τη χώρα μας σε αυτή την κατάσταση της ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ και της ΚΑΤΟΧΗΣ.

Είναι ΟΛΟΙ ένοχοι ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ…

Γι’ αυτό είναι μεγάλη ΑΠΑΤΗ να επικυρώσουμε αυτό το καθεστώς και να ξεπλύνουμε τα εγκλήματα ΟΛΩΝ των κομμάτων με την ψήφο μας.

ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ.

Και η ανάπτυξη και οργάνωση των ΑΓΩΝΩΝ στο δρόμο η ΜΟΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ…

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ…

Εκλογές Νοέμβρη: Μνημόνιο ή Χρεωκοπία....

Στις δύο πρώτες Κυριακές του Νοέμβρη θα διεξαχθούν οι Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές, σύμφωνα με τον νέο χάρτη.

Νέοι, μεγάλοι και πολύ μεγάλοι -Καλλικρατικοί- Δήμοι.

Κατάργηση Νομαρχιών.

Δέκα τρεις (13) διοικητικές Περιφέρειες με έναν (1) Αντιπεριφερειάρχη για κάθε Νομό.

Νέες έδρες Δήμων. Μετατάξεις-μεταφορές υπαλλήλων.

Προσδοκώμενα "έσοδα" 500 εκατ. ανά έτος.

Θα είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση, με πρωθυπουργό τον Γιωργάκη, και συγκυβερνήτη τους ξένους τοκογλύφους σωτήρες.

- Κάθε εκλογική αναμέτρηση έχει,εξ ορισμού, και πολιτικά χαρακτηριστικά.

Η σκληρή σημερινή πραγματικότητα μας βεβαιώνει, ότι η σύγκρουση μέχρι τον Νοέμβρη θάναι μετωπική. Ο χαρακτήρας της, έντονα και αναπόφευκτα αντι-μνημονιακός.

Τα κόμματα θα επιχειρήσουν να κερδίσουν. Ιδιαίτερα η Ν.Δ.

Το ΠΑΣΟΚ να μην χάσει.

Γι αυτό και η στρατηγική της "μή ήττας".

Οι συνεχείς πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού.

Η εντονα, προσωπική - πολιτική "ανάμιξή του,πέραν της συνηθισμένης.

Ομως. Οι αντιφάσεις και η δυστοκία στην εξεύρεση υπηψηφίων,οδηγεί σε προβληματισμούς και μειωμένες προσδοκίες.

- "Είμαστε υπερήφανοι για το έργο μας", τόνισε χτες στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ ο Πρωθυπουργός, συμπεριλαμβάνοντας και τον Καλλικράτη.

Θεωρεί την θέση του Περιφερειάρχη ισότιμη, αν όχι και σημαντικώτερη από μια υπουργική θέση. Εδώ ακριβώς προκύπτει η πρώτη σοβαρή αντίφαση:

Η σημαντικότητα της θέσης του Περιφερειάρχη, η ουσιαστική συμμετοχή του στην τοπική ανάπτυξη,άρα και όλης της χώρας, θα έπρεπε να οδηγεί σε υπερ-προσφορά υποψηφίων και όχι στο αντίθετο. Εάν τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν "αντιλήφτηκαν" την ιστορική και αποφασιστική σημασία που έχει ο Καλλικράτης στην ανάπτυξη και πρόοδο της χώρας και των πολιτών, αρνούμενοι να είναι υποψήφιοι, πώς και γιατί να την αντιληφτεί ο Λαός;;!!

Η πρωθυπουργική "προειδοποίηση" για "επιστράτευση στελεχών" δημιουργεί ερωτηματικά και αναδεικνύει την δεύτερη σοβαρή αντίφαση:

Με επιστρατευμένους, μ π ο ρ ε ί ς να υλοποιήσεις και να προωθήσεις θεσμούς στρατηγικής σημασίας;; ή τους αυτο-υπονομεύεις;;

Η τρίτη αντίφαση: Ποιοί είναι οι λόγοι που επικαλούνται οι αρνούμενοι την υποφιότητα;; Ο πρωτόγνωρος-άγνωστος θεσμός;; Η έλλειψη οικονομικών μέσων, που θα περιορίσει τις όποιες πιθανότητες "επιτυχίας" υπάρχουν;;

Ο αυξημένος κίνδυνος αποτυχίας;; Θεωρούν την παραίτηση από υπουργικό και βουλευτικό αξίωμα ή την απομάκρυνση από την κεντρική πολιτική σκηνή, προθάλαμο πολιτικού θανάτου;; Διαπιστώνουν αδυναμίες του Καλλικράτη;;

Εχουν αμφιβολίες για την επιτυχή του πορεία, και μάλιστα σε συνθήκες βίαιης δημοσιονομικής "προσαρμογής", που οι ίδιοι δημιούργησαν;;

Είναι φανερό πως, ουσιαστικές απαντήσεις δεν θα υπάρξουν.

Σύντομα θα ανακοινωθεί η πλήρης λίστα των κυβερνητικών υποψηφίων. Πιθανόν να υπάρξουν εκπλήξεις. (με την ευκαιρία να σημειώσω πως, έκπληξη δεν θα είναι η συμμετοχή Λαλιώτη σε κυβερνητική θέση,όπως επιμελώς και αδίκως διαδίδουν τα παπαγαλάκια, αλλά η υποψηφιότητά του σε θέση Περιφερειάρχη!!).

- Τα σχέδια συντάσσονται. Τα διλλήμματα τίθενται,ήδη.

Οι πρασινοχαρούμενοι δημοσιογράφοι θεωρούν επιτυχία να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τις οκτώ Περιφέρειες.

Ομως.

Πέρα από στόχους και διλλήμματα. Πέρα από επιστρατεύσεις στελεχών.

Πέρα από υποστηρίξεις ΜΜΕ. Από λάσπη και χρήση αθέμιτων μέσων......υπάρχει ένα διακύβευμα: Η πιθανή εκλογική "ήττα" του Γιωργάκη , των ανθρώπων του και των πολιτικών τους, θα δημιουργήσει, μείζονος σημασίας προβλήματα, στο εξωτερικό και εσωτερικό...

α) στο εξωτερικό, εταίροι, συνεταίροι, τρόϊκα κλπ, θα θέσουν εν αμφιβόλω  την ικανότητα Γιωργάκη και φίλιων μηχανισμών (κοιν.εταίροι, συνδικάτα), να ε λ έ γ χ ο υ ν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, όπως,απρόσμενα γι αυτούς,  συμβαίνει μέχρι τώρα!! (κάτι που το έχουν ομολογήσει ήδη).

β) στο εσωτερικό, θα τεθεί,άμεσα και έμπρακτα, υπό αμφισβήτιση το όλο εγχείρημα "σωτηρίας".

Ενα,πιθανά, αρνητικό αποτέλεσμα θα πυροδοτήσει αλλεπάλληλες και διαρκείς αντιδράσεις, με απρόβλεπτες συνέπειες. Η ενδεχόμενη "μεταφορά" ενός τέτοιου πολιτικού και κοινωνικού φαινομένου στην Ευρώπη,θάναι επιθανάτια πλάκα στις πολιτικές "ήρεμου" εξαναγκασμού που επιβάλλονται πανταχού.

- Οι εκλογές, λοιπόν, του Νοέμβρη είναι υπόθεση του Πρωθυπουργού.

Προσωπική υπόθεση.

Πριν μερικούς μήνες μας έθεσε το δίλλημμα Μνημόνιο ή Χρεωκοπία.

Εχουμε δυο μήνες μπροστά μας. Να δώσουμε την απάντηση.

Σαν άτομα και σαν πολίτες.

Θα απαντήσει ο γονέας και το παιδί. Ο μισθωτός και ο συνταξιούχος.

Ο σημερινός και ο αυριανός άνεργος.

Θα απαντήσουν οι σταλμένοι στις τσέπες τοκογλύφων τραπεζιτών και "συμμάχων" ΜΙΣΘΟΙ και ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ μας.

Τα ισοπεδωμένα εργασιακά και αποθανόντα ασφαλιστικά δικαιώματα.

- Το δίλλημμα είναι, ΠΡΑΓΜΑΤΙ , Μνημόνιο ή Χρεωκοπία.

1) Θα αποδεχτούμε την υπερσυντηρητική, έξαλλη, ν ε ο φ ι λ ε λ ε ύ θ ε ρ η εκδοχή της σωτηρίας (χωρίς εισαγωγικά) της Χώρας;;

2) Θα αποδεχτούμε, αδιαμαρτύρητα, τη νέα κατοχή;; Την επιβολή μέτρων  που διαλύουν τη Ζωή μας και το Μέλλον των παιδιών μας;;

Τον έλεγχο της καθημερινότητάς μας από αρχιτέκτονες καταστροφών;;

3) Θα προσυπογράψουμε την πολιτική και κοινωνική μας χρεωκοπία;;

- Η απάντηση στο δίλλημμα θα δοθεί από τον καθένα χωριστά.

Είναι ατομικό ζήτημα. Ζήτημα συνείδησης.

ΣΕ ΒΛΕΠΩ..

Το πρωί στο μετρό με καλώδια στ’αυτιά και αδιάφορο , το βλέμμα καρφωμένο στον απέναντι. Δεν σε βλέπει δεν τον βλέπεις.

Στη δουλειά καλωδιομένο μπροστά σε μια οθόνη με βλέμμα τυποποιημένο, ενταγμένο στη λογική της μαζικοποιημένης προσφοράς.

Στο σπίτι πάλι μπροστά σε μια οποιαδήποτε οθόνη με βλέμμα υπνωτισμένο από ανούσιες και βλαβερές πολυλογίες.

Στη καφετέρια παίζοντας μ’ενα κινητό αδιάφορο επίσης για τη παρέα που είναι γύρω σου.

Στο μπαράκι το βράδυ πάλι με ένα κινητό μπροστά να χαζεύεις εικόνες και βιντεάκια συνεχίζεις να είσαι αδιάφορος στη παρέα που φλυαρεί δίπλα σου.

Τη Κυριακή μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας να τρως και να κοιτάς πάλι αφηρημένα τη μεσημεριανή εκπομπή στη τηλεόραση αποφεύγοντας επιμελώς τα σχόλια του πατέρα σου.

Στο κρεββάτι να χαζεύεις ένα ταβάνι αδιαφορόντας ποιό όνειρο θα γεμίσει το χώρο σου.

Πρόσεξε γιατί κι αυτοί σε βλέπουν κάθε στιγμή.

Τρίβουν τα χέρια τους.

Βγάζουν ακόμα πιο φοβερά μηχανηματάκια ν’ακούς τη μουσικούλα σου να μην παίρνεις χαμπάρι τους ψιθύρους γύρω σου.

Στη δουλειά θα σε πείσουν ότι όσο πιο μάνατζερ γίνεις τόσο πιο ταπεινό και ανάξιο λόγου είναι να ασχολείσαι με τους εργασιακούς νόμους.

Στο σπίτι θα ρίξουν κι άλλες τηλεοράσεις ανάμεσα σε σένα και τους δικούς σου σχεδόν θα πιάνουν όλους τους τοίχους για να μάθεις να αναγνωρίζεις τον ευατό σου σου μόνο μέσα από ένα παράθυρο.

Στις συναναστροφές σου θα αποφασίσεις να απευθύνεσαι μόνο με sms ακόμα και σ’αυτόν που κάθεται δίπλα σου γιατί θα βαριέσαι να μιλήσεις.

Τον έρωτα θα συνηθίσεις να τον βιώνεις σαν μια μηχανική συγκεκριμένη κίνηση κι όχι απαραιτήτως αναγκαία, ίσως μάλιστα κατά βάθος ανούσια.

Θα σου παίρνουν την ενεργεια που δικαιούσαι και θα στην ξαναπουλάνε με τόκ.

Κι αυτοί που σου φωνάζουν γι αυτούς είναι παντελώς αδιάφορο.

Τους βλέπουν και τους μετατρέπουν στα μάτια σου σε εύθυμα γραφικά στοιχεία με τάσεις σχιζοειδούς προσωπικότητας.

Τι ονειρεύεσαι όταν έχεις ξεφύγει απ’όλους και φτιάχνεις το απόρθητο κάστρο που θα κρυβεσαι για τα επόμενα χρόνια που σου απομένουν?

Δεν είναι μάτριξ όλα αυτά δεν είναι δρακονιανοί που έχουν μυστικά κατακτήσει το πλανήτη χωρίς να πάρουμε χαμπάρι.

Ανθρωποι είναι κοινότυποι, κοιλιόδουλοι, ατομιστές, κλασσικοί αδιάφοροι προς τον πλησίον, άπληστοι, αχόρταγοι που ζουν και υπάρχουν και μεγαλώνουν μέσα από τη δική σου μιζέρια.

Δεν είναι νέα σενάρια συνομοσιολογικού τύπου όπου θα είμαστε οι γοητευτικά ονειροπαρμένοι πράκτορες που θα τα νικάμε όλα παίρνοντας ένα χάπι και μ’ενα σουπερ διαστημόπλοιο θα νικήσουμε τα άλιεν και θα σηκώσουμε ψηλά τα αυτοσχέδια όπλα μας ντυμένοι με στολές mad max δίπλα στις απίστευτες μηχανές μας ακούγοντας μεταλάδικα που μας ανάβουν τα αίματα.

Δεν είσαι ήρωας του γουορκραφτ που θα κερδίσεις τη ζωή πολεμόντας δαίμονες σ’ενα κουτί εικονικής πραγματικότητας που μπαίνει στο πετσί σου ρυτιδιάζοντάς το.

Δεν είσαι ο χακεράς που θα σπάσει το σύστημα υπολογιστών «μέδουσα» στο sword fish με το τραβόλτα να σου προσφέρει εκατομμύρια για ανταλλαγμα μια φεράρι και 25 γλάστρες να σου χαιδεύουν τα.... αυτιά.

Δεν είσαι το κοράκι που θα βγει από το τάφο και με ένα γαμάτο ντύσιμο θα δέχεσαι τις σφαίρες στο θεικό κορμί σου και θα γελάς σαρδόνια.

Δεν είσαι ο άρχοντας των δαχτυλιδιών που θα σε πάρουν οι αετοί του γκάνταλφ στην αγκαλιά τους μόλις θα έχεις σώσει το πλανήτη πετώντας το δαχτυλίδι στο βουνό του χαμού.

Δεν είσαι ο μπλειντ ακόμα κι αν γεμίσεις το σώμα σου τατουάζ πανομοιότυπα δεν είσαι ο μπλειντ ούτε ο μεταλαγμένος xman που θα νικήσεις τους magnito που μπαίνουν στο δρόμο σου.

Αυτά είναι το χόλυγουντ

Είσαι ο X εκ του "χαμένος", φοβισμένος, βυθισμένος στην μιζέρια που σου ετοίμασαν επιμελώς οι γαμπροί της δυστυχίας σου. Κάποια στιγμή θα ξυπνήσεις όχι στον Αρη αλλά στον ίδιο δρομάκο που ζεις τα τελευταία 20 χρόνια και ο αγωγός από τα βρωμόνερα ακόμα δεν θα έχει κλείσει και θα πλημυρίζει ακόμα το υπόγειο σου με τη πρώτη βροχούλα...

Εδώ είναι Ελλάδα.....

Το θυμάσαι καθόλου αυτό? Θυμάσαι από τι έχουμε κατορθώσει να επιβιώσουμε μέσα στους αιώνες? Θυμάσαι πόσες φορές στοιχημάτισαν ότι θα μας εξαφανίσουν από το χάρτη κι είμαστε ακόμα εδώ?

Θυμάσαι πόσοι σπάσαν τη μούρη τους επάνω μας? Θυμάσαι ότι όσες φορές τη σπάσαμε τη μουρη εμείς ήταν μεταξύ μας?

Αν τίποτα άλλο δεν νοιώθεις ικανός να κάνεις και χάνεσαι.

Κράτα μια μνήμη ελάχιστη του τι θα μπορούσες να γίνεις.

Κράτα την γιατί θα χρειαστεί σύντομα.

Ο πρωθυπουργός μίλησε:

Ο πρωθυπουργός μίλησε : Θα προχωρήσει στην ευθανασία μας, αφού εμείς δεν τολμάμε να αυτοκτονήσουμε για να μειωθούν τα έξοδα του κράτους!

Η ομιλία του πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, στην Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε. Μαζί της ολοκληρώσαμε και όλοι εμείς, αφού νιώσαμε το νεωτερισμό του ύφους της πολιτικής του Γιώργου. Νιώθοντας κάτι σαν πολεμιστές που πάμε στη μάχη -της επιβίωσής μας- κληθήκαμε από τον πρωθυπουργεύοντα Γιώργο Παπανδρέου να παλέψουμε για να αλλάξουν όλα, γενικά και αόριστα... Έτσι απλά...

Με αριθμούς που εμφάνισε αλλά πουθενά δεν επισημοποιούνται (η Eurostat ακόμη περιμένει το δελτίο ενημέρωσης και μάλλον θα το περιμένει για πολύ), πρέπει να πιστέψουμε πως για όλα όσα συμβαίνουν δεν φταίει η τρόικα, δεν φταίει το ΔΝΤ, ούτε οι πολιτικοί του παρελθόντος (πλην της κυβέρνησης του Καραμανλή) αλλά εμείς!!! Ναι, εμείς...

Εμείς φταίμε για την γραφειοκρατία, εμείς φταίμε για τον συνεχή δανεισμό, εμείς φταίμε για τις χορηγείες, εμείς φταίμε για την Siemens, εμείς φταίμε επειδή τα Spreads εκτινάχθηκαν στα ύψη, εμείς φταίμε που η ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα της χώρας είναι κατώτερη της Μποτσουάνας και πρέπει να αγωνιστούμε για να γίνουμε περισσότερο φερέγγυοι από το Αφγανιστάν!!!

Τολμάτε μήπως να αμφισβητήσετε τον πρωθυπουργό που για το καλό μας υπέγραψε το μνημόνιο; Που για το καλό μας έχει παραχωρήσει το μισό Αιγαίο (και λίαν συντόμως θα μάθουμε και για την πλήρη αποστρατικοποίησή του;) και που "δραπέτευσε" από το υπουργείο Εξωτερικών, αφήνοντάς το στα ικανά χέρια του "χαχανούλη";

Τολμάτε να αμφισβητήσετε πως θα χτυπηθεί το δημόσιο, θα ισοπεδωθούν οι εφοριακοί που λαδώνονταν επειδή εμείς τους κάναμε να λαδώνονται; Ο Γιώργος σβήνει τα χρέη με διακανονισμό... και μας καλεί όλους να πάμε να δηλώσουμε αυτά που χρωστάμε, για να βγει η χώρα μπροστά! Ναι, γίνεται!!! Αλλά, την ίδια στιγμή, με νόμο του κράτους οι πολιτικοί (από κοινοτάρχη έως πρόεδρο της Δημοκρατίας) δεν ελέγχονται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος!!! Εμείς φταίμε και γι αυτό. Δεν το ξέρατε;

Μήπως θέλετε να αμφισβητήσετε πως η γραφειοκρατία οφειλόταν -και συνεχίζει να οφείλεται- σε όλους εμάς που τελείως αδικαιολόγητα τολμούσαμε να ζητάμε σωρούς εγγράφων από τους δύσμοιρους υπαλλήλους; Θα παταχθεί λοιπόν η γραφειοκρατία και τα φακελάκια που εμείς, οι πολίτες, θεσπίσαμε. Ναι, γίνεται!

Θα φορτωθούμε με Κάρτες του Πολίτη, επειδή κυκλοφορούν πολλές ταυτότητες; Οχι! Επειδή αλλάζουμε ύψος, χρώμα ματιών, μαλλιών, κιλά και άλλα σημαντικά στοιχεία μας (εμείς το κάνουμε αυτό) θα μας δώσει την Κάρτα του Πολίτη, με βιομετρικά χαρακτηριστικά (και ολόκληρο τον φάκελό μας ενσωματωμένο) για να μπορούν οι υπηρεσίες να βγάζουν άκρη για το ποιοί είμαστε (και όχι να εμφανιζόμαστε να ζητάμε διάφορα ενώ έχουμε πεθάνει, επειδή μας έχουν γράψει ως νεκρούς!!!).

Ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε την απόφαση να μας αλλάξει. Και θα το κάνει. Θα Διεθνοποιήσει την Παιδεία μας (π.χ. θα διδασκόμαστε τουρκικά, σε ένδειξη καλής φιλίας και λόγω διεθνοποίησης, σε περίπτωση που γίνουν κάποιες μικρούλες αλλαγές σε χάρτες...). Θα εξάγει φοιτητές και επιστήμονες σε άλλες χώρες (γιατί γινόταν διαφορετικά μέχρι τώρα;), ενώ θα αλλάξει και τον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια (αδιευκρίνηστο, αλλά γιατί μου πάει το κακό μου το μυαλό στην εισαγωγή λαθρομεταναστών χωρίς εξετάσεις στα ΑΕΙ;). Εμείς φταίμε για την αισχρή Παιδεία, εμείς φταίμε για την διατήρηση της παραπαιδείας και ο Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να τα αλλάξει αυτά τα κακώς κείμενά μας...

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα κάνει πράσινη ανάπτυξη. Θα αναπτύξει τον τουρισμό που εμείς καταστρέψαμε. Θα μας κάνει όλους παράγοντές του τουρισμού ή σερβιτόρους, αλλά θα το αλλάξει κι αυτό. Θα παρέμβει στην γεωργία (με πιό ακριβά λιπάσματα, με πιό ακριβό ηλεκτρικό, με πιό ακριβά καύσιμα ή μήπως με μεταλλαγμένα υβρίδια από τις ΗΠΑ;), επειδή εμείς την καταστρέψαμε...!

Θα αλλάξει τη Ναυτιλία... (πως, πότε και γιατί; μην ρωτάτε πολλά, έτσι κι αλλιώς έχει εντρυφήσει στο αντικείμενο με το κανό του) που εμείς καταστρέψαμε, επειδή διαμαρτυρόμασταν για τα ακριβά ναύλα. Και θύμωσαν οι εφοπλιστές και έφυγαν για να πάνε κάπου που θα τους φορολογούν. Όχι που θα καθόταν σε ένα κράτος που τους αφήνει... αφορολόγητους και νιώθουν... μειονεκτικά.

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα ζητήσει από τον Παπακωνσταντίνου "να κάνει κάτι για τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους χαμηλόμισθους", που εμείς έχουμε κάνει σκουπίδια και δεν τους αφήνουμε να ζήσουν αξιοπρεπώς. Είμαστε τόσο αισχροί, που ο πρωθυπουργός παρεμβαίνει για να τους γλιτώσει από τα χέρια μας. Για να μπορέσουν να ζήσουν μέχρι να πεθάνουν... να έχουν να φάνε κάτι, να μπορούν να πάνε στο νοσοκομείο (εμείς δεν θα μπορούμε, επειδή καταστρέψαμε και την Υγεία). Τι θα κάνει ο Παπακωνσταντίνου; Δική του υπόθεση κι εμάς δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν οι δουλειές του υπουργού.

Παρεπιμπτόντως, ο πρωθυπουργός θα αλλάξει και την Υγεία. Με τι λεφτά; Εμείς θα πληρώσουμε, επειδή εμείς την καταστρέψαμε την Υγεία. Τολμάμε να ζητάμε φάρμακα όταν πηγαίνουμε στο νοσοκομείο!!! Τολμάμε να παίζουμε με τα τιμολόγια, επειδή το κράτος-κυβέρνηση δεν μπορούσε μέχρι τώρα να παρέμβει (ακόμη πάντως δεν υπάρχει μηχανογραφικό σύστημα στην Υγεία...).

Ο πρωθυπουργός ανοίγει θέσεις εργασίας... Πώς; Πού; Και τις σας νοιάζει; Αφού εσείς απολυθήκατε ή θα έχετε απολυθεί, επειδή με την εργασία σας και τον ιδρώτα σας καταστρέψατε την οικονομία... Τολμάτε και να ρωτάτε; Δεν ντρέπεστε; Λίγη τσίπα δεν σας έμεινε; Ο άνθρωπος παλεύει να κάνει κάτι κι εσείς θέλετε να τον ανακρίνετε κιόλας;

Ο Γιώργος παρεμβαίνει με τόλμη... Ναι, γίνεται! Ο πρωθυπουργός ανέλαβε να κάνει όσα εμείς δεν τολμήσαμε για εμάς. Θα προχωρήσει στην ευθανασία μας, αφού εμείς δεν τολμάμε να αυτοκτονήσουμε για να μειωθούν τα έξοδα του κράτους. Άλλωστε, αφού δεν λέμε στον πρωθυπουργό που είναι τα λεφτά, ας βολευτούμε με το νέο σύνθημά του:

"Ναι, γίνεται!"

Ναι, λοιπόν, γίνεται! Αφού το λέει ο Γιώργος, γίνεται. Όποιος διαφωνεί, μπορεί να σιωπήσει ή να αποχωρήσει από τη χώρα...

Αυτά και άλλα περισπούδαστα και ακατανόητα για τους μικρούς ενοχικούς μας εγκεφάλους, είπε ο Γιώργος Παπανδρέου στην ΔΕΘ. Ήταν ο Γιώργος και (μόλις) άρχισε... Ναι, μόλις άρχισε! Εσείς;

Υ.Γ.: Όποιος ξέρει που είναι τα λεφτά, ας του το πει επιτέλους, να τα πάρει να γλιτώσουμε... Καλά δεν τα λέω Γιώργο; Α, τώρα που το θυμήθηκα. Εκείνο το αεροπορικό εισιτήριο για περίπτωση ανάγκης, το έβγαλες; Βιάσου... οι θέσεις κλείνουν και δεν βλέπω να πετάνε ελικόπτερα, λόγω κακής συντήρησης...

ΒΡΕ ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ..

Ο ξεσηκωμός του 1821 με τις όποιες αδυναμίες και λάθη του μας κατέστησε κράτος ανεξάρτητο όσο ήταν δυνατόν.

Οι πρωταγωνιστές του ξεσηκωμού ( για εμάς εθνικοί ήρωες ) χαρακτηρίστηκαν τότε από του ισχυρούς τρομοκράτες.

Δεν ξέρω σήμερα τι πιστεύουν οι σημερινοί ισχυροί και ταυτόχρονα δεν με νοιάζει.

Τα τελευταία πάντως χρόνια παρατηρούμε ιδίως από τις ΗΠΑ όταν κάποιος εξυπηρετεί τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα να ονομάζεται απελευθερωτής, αγωνιστής της δημοκρατίας και της ελευθερίας, ειρηνοποιός κτλ.

Πρώτο παράδειγμα ο περιβόητος Μπιν Λάντεν όταν πολεμούσε τους σοβιετικούς μαζί με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν ήταν το αγαπημένο παιδί των ΗΠΑ και τον ενίσχυαν με κάθε τρόπο.

Δεύτερο παράδειγμα ο Σαντάμ Χουσείν και το κόμμα μπάαθ που όταν πολεμούσε ενάντια στο Ιράν τον ενίσχυαν και τον υπεστήριζαν.

Τρίτο παράδειγμα ο ουτσεκά ήταν για τους Αμερικανούς απελευθερωτικός στρατός όταν έκαναν την επέμβαση στην Σερβία.

Σήμερα ο Μπιν Λάντεν είναι τρομοκράτης και τον κυνηγούν για να τον συλλάβουν και να τον δικάσουν αφού τον θεωρούν ηγέτη της Αλκάιντα και των σκληροπυρηνικών Μουσουλμάνων φονταμενταλιστών.

Ο Σαντάμ Χουσείν εκτελέστηκε από το σημερινό περίεργο καθεστώς του Ιράκ αφού πριν οι Αμερικανοί είχαν επέμβει στρατιωτικά στο Ιράκ χαρακτηρίζοντάς τον τρομοκράτη και διεθνή εγκληματία.

Όσον αφορά τον ουτσεκά είναι πολύ επιφυλακτικοί και ίσως αύριο τον χαρακτηρίσουν τρομοκρατική και παραστρατιωτική οργάνωση.

Ας μη τα βάζουμε όμως με τους ξένους ας δούμε και εμείς πως αλλάζουμε τους χαρακτηρισμούς.

Τσαουσέσκου, μεγάλος καλός και πετυχημένος πολιτικός κατά τον Ανδρέα Παπανδρέου. Τη συνέχεια την ξέρετε, εκτελέστηκε από τους στασιαστές μόλις κατέλαβαν την εξουσία σαν στυγνός δικτάτορας.

Κάρατζιτς και Μιλόσεβιτς οι αγαπημένοι του κ. Μητσοτάκη τότε πρωθυπουργού.

Και οι δύο στο διεθνές δικαστήριο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Οι αριστεροί που αντιστάθηκαν στο φασισμό και το ναζισμό για 40 περίπου χρόνια ήταν μιάσματα και σήμερα παίρνουν μέχρι και σύνταξη σαν αντιστασιακοί.

Οι Έλληνες που πολέμησαν στην Κύπρο δεν τιμώνται από το επίσημο κράτος και τα όποια βοηθήματα παίρνουν τα παίρνουν σαν πολεμιστές του 40.

«Και πάει λέγοντας»....

ΤΟ ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΟ ΤΟ "ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ"

Στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές πολλοί υποψήφιοι αν και είναι γνωστή η κομματική τους τοποθέτηση παριστάνουν τους ανεξάρτητους φοβούμενοι το «μαύρισμά» τους από του δημότες.

Το πολύ άσχημο κλίμα και η αναξιοπιστία των κομμάτων επιδείνωσαν την κατάσταση σε σημείο που το χρίσμα απ’ τα κόμματα να μην είναι ευπρόσδεκτο απ’ τους υποψηφίους.

Το φαινόμενο των δήθεν ανεξάρτητων υποψηφίων είναι παλιό αλλά τώρα έχει παραγίνει.

Απ’ την άλλη τα κόμματα προ της εκλογικής συντριβής των εκλεκτών τους αν εξαιρέσουμε τους μεγάλους δήμους στους υπόλοιπους δεν είναι διατεθειμένα να μείνουν χωρίς να έχουν δικούς τους στις δημοτικές αρχές και διαμοιράζουν τα στελέχη τους στους συνδυασμούς που έχουν την μεγαλύτερη πιθανότητα να κερδίσουν τους δήμους.

Ακόμη και σκληροπυρηνικοί των κομμάτων προτιμούν τη σιγουριά του πιθανότερου νικητή έστω και αν προέρχεται από αντίπαλο πολιτικό χώρο.

Η λογική της «καρέκλας» βολεύει και τα κόμματα αλλά και τους υποψήφιους.

Το τι θα δούμε όταν ανακοινωθούν τα ψηφοδέλτια δεν λέγεται.

Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο ενοποιημένος δήμος Νίκαιας-Ρέντη.

Εδώ αντιμάχονται με πιθανότητες να κερδίσουν τον δήμο τρεις αριστεροί υποψήφιοι εκ των οποίων οι δύο πλαισιώνονται και από κομματικά στελέχη της ΝΔ η οποία παρουσιάζει σημεία διάλυσης.

Ο κομματικός της υποψήφιος δυσκολεύεται να σχηματίσει συνδυασμό και πιθανόν να κάνει «ηρωική» έξοδο.

Η φημολογούμενη ανανέωση για τους περισσότερους δήμους είναι όνειρο «απατηλό».

Τα ίδια πρόσωπα σε διαφορετικούς συνδυασμούς.

Οι νέοι άνθρωποι καθώς και τα πετυχημένα επαγγελματικά πρόσωπα δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τις δημοτικές εκλογές με συνέπεια τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα που έχουν κουράσει με την παρουσία τους να διεκδικούν τις θέσεις στις δημοτικές αρχές.

Τα κόμματα θα επιδιώξουν να πολώσουν το κλίμα για να «αναγκάσουν» τους ψηφοφόρους να πάνε στην κάλπη και να στηρίξουν τα πολυκομματικά ψηφοδέλτια πολλοί όμως πιστεύουν ότι νικητής στις δημοτικές εκλογές θα είναι η αποχή.

Ήδη παρουσιάζεται η εκλογική αναμέτρηση σαν ψήφος εμπιστοσύνης στο ΠΑΣΟΚ και την νεοφιλελεύθερη πολιτική του.

Η ΝΔ προ της εκλογικής της ήττας δεν πρόκειται να ανεβάσει τους τόνους ενώ τα κόμματα της αριστεράς ιδιαίτερα το ΚΚΕ θα επιδιώξει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του σε μια επίδειξη ισχύος.

Το ΛΑΟΣ ξεκίνησε να δικαιολογεί την πτώση του κατηγορώντας τη ΝΔ ότι δεν δέχεται τη συνεργασία για κοινούς υποψηφίους.

Οι στημένες δημοσκοπήσεις θα δώσουν ποσοστά αποδοχής των κομμάτων τέτοια που πιθανό να απολογούνται την επόμενη των εκλογών όπως στις περασμένες εθνικές εκλογές.

Η αξιοπιστία των δημοσκοπικών αποτελεσμάτων βρίσκεται στο ναδίρ. Ο επηρεασμός του εκλογικού σώματος από δημοσκόπους και ΜΜΕ θα αποδειχτεί μηδαμινός.

Τα ιστολόγια έχοντας απ’ ευθείας σύνδεση με τους ψηφοφόρους και θα επηρεάσουν και θα δώσουν ακριβέστερες προβλέψεις για τα αποτελέσματα.

Ίδωμεν.

ΜΑ ΠΟΙΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ?????

Τον Μάρκος? Τον Σαντάμ? Τον Σομόζα? Τον Πινοσέτ? Τον Αμίν Νταντά? Τον Μποκάσα?

Ποιος ήταν αυτός που θα έφτανε στη ΔΕΘ επί τέλους, κι η πόλη έγινε φρούριο? Οι δυνάμεις ασφαλείας κατέλαβαν κάθε δρόμο και γύρω από τη ΔΕΘ μόνο ηλεκτροφόρα καλώδια δεν μπήκαν?

Τι ειρωνεία. Ενας πρωθυπουργός θα έφτανε. Μιας ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Ένας Πρωθυπουργός εκλεγμένος από τον ίδιο το λαό που σπρωχνόταν μακριά μη τυχόν και τον πλησιάσει. Μόνο ένα παπούτσι κατόρθωσε να εκσφενδονιστεί από κάπου κι αυτό εμείς που είμαστε μακριά και περιμένουμε να μάθουμε τι έγινε έχουμε μπερδευτεί.

Γυρνάω τα μπλογκ και τις ξένες εφημερίδες να δω είδηση. Ξέρω ντε φάκτο, πως η τηλεόραση δε μου χρησιμεύει σε τίποτα. Οι δημοσιογράφοι της είναι ακριβώς αυτό που είναι κάθε δημοσιογράφος σε μια δικτατορία. Φερέφωνα.

Το μόνο που λείπει για να ολοκληρωθεί το καρέ είναι η λογοκρισία του πολίτη. Η απαγόρευση κυκλοφορίας. Οι συγκεντρώσεις πέραν των τριών ατόμων. Οι άμεση προσαγωγή κάθε ύποπτης συμπεριφοράς. Η παρακολούθηση της εφημερίδας που διαβάζεις.

Και γιατί λείπουν αυτά? Μα είναι πολύ απλό. Γιατί στη δικτατορία της δημοκρατίας δεν υπάρχει κανένας λόγος να φτάνει κανείς σε ανούσια άκρα. Στις κλασικές δικτατορίες συνήθως υπάρχει επάνω κάποιος τρελός που είδε ένα όραμα. Η και κάποιος που δεν είναι τρελός αλλά το είδε Καίσαρας, Ναπολέων, Χίτλερ. Πάντως υπάρχει ένα όραμα που μπροστά στη εκπλήρωσή του όλα ισοπεδώνονται και οι υπήκοοι πρέπει να το ακολουθήσουν με το καλό ή το κακό. Πολλές φορές αυτό το όραμα είναι μια έκρηξη πατριωτισμού έστω και λανθασμένη.

Στη δικτατορία της Ευρώπης των τραπεζών, των πολυεθνικών, των χρηματιστηρίων και των διεθνών οίκων ενοχής δεν υπάρχει κανένα όραμα. Ούτε φανατισμός. Ούτε επιθυμία κατά μέτωπον επίθεσης στις μάζες. Υπάρχουν επιχειρησιακά πλάνα με χρονοδιαγράμματα κι εκείνοι που θα τα εκτελέσουν. Υπάρχουν πίνακες πωλήσεων και προώθηση των προϊόντων. Υπάρχουν ενέργειες μάρκετινγκ και πίνακες στατιστικής. Το κεφάλαιο και οι κάτοχοί του δεν κάνουν ακόμα πολέμους ούτε αιματοκυλούν το κόσμο πιθανότατα γιατί είναι χάσιμο χρήματος προς το παρόν. Το κόλπο επιβολής μέτρων μέσω Βουλής, η εφαρμογή των νόμων από κυβερνήσεις εκλεγμένες από το λαό και ο μύθος της προσωπικής ελευθερίας είναι πιο κερδοφόρα από περιττές αγριάδες. Αλλωστε ποιον να απειλήσεις? Τα πρόβατα? Ο λύκος το πρόβατο απλά το τρώει. Εχετε δει ποτέ λύκο να πιάνει κουβέντα με το κοπάδι?

Δεν μου απαγορεύουν να διαμαρτυρηθώ, να μιλήσω, να κάνω συγκεντρώσεις. Μπορώ να λέω ακόμα και τις πιο επικίνδυνες αλήθειες , ότι μου κατέβει στο κεφάλι. Δεν έχω σημασία. Δεν μπορώ να επηρεάσω τη ροή των σχεδίων. Ελέγχεται η δουλειά μου, το σχολείο των παιδιών μου, το νοσοκομείο που θα πάω, η σύνταξη που θα χρειαστώ, τα ΜΜΕ που περιμένω να ενημερωθώ.

Για ποιο λόγο να με απαγορεύσουν αφού είμαι ο πολυμήχανος Οδυσσέας που έχει μεταλλαχθεί σε αμήχανο. Σε φοβητσιάρη. Σε υπάκουο όργανο των Θεών. Αφού ο Δούρειος Ίππος θα με προδίδει πάντα γιατί είναι η ψήφος μου, η συμμετοχή μου στο έγκλημα και η σιωπηλή υποταγή μου.

Μπορείς να πετάξεις ένα παπούτσι στον υπάλληλο. Μπορεί στο τέλος να καταφέρεις να αλλάξεις και τον υπάλληλο των διεθνών "ταμείων". Να έρθει άλλος στη θέση του και μετά άλλος. Μπορείς όμως να αλλάξεις τον εργοδότη? Δύσκολο γιατί τον εργοδότη τον έφτιαξες εσύ ο ίδιος. Του ζήτησες και σου έδωσε. Είσαι ο πρεζάκιας καταναλωτής που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς τη πρέζα που σου πασάρει. Η ζωή σου όλη είναι διαμορφωμένη μέσα από τα σκουπίδια που αποδέχτηκες σαν απαραίτητα.

Είσαι η μικρογραφία του Θεού σου. Η μόνη διαφορά μεταξύ σας είναι πως εκείνος είναι Θεός κι εσύ μικρογραφία. Γι΄αυτό δεν χρειάζεται να σε απαγορεύσει. Γιατί δεν θα πας πουθενά αφού ο έμπορος που θέλεις να χτυπήσεις είναι εκείνος που κατέχει τα μπιχλιμπίδια που έχεις ανάγκη για να ζήσεις. Και τώρα που σου περιορίσανε τις δόσεις γίνεσαι λιγάκι επικίνδυνος αλλά όχι τόσο ώστε να ανησυχεί κανείς. Παρακολουθούν τον αγώνα σου να βρεις τη δόση σου.

Επικίνδυνοι χαρακτηρίζονται μόνο όσοι μπαίνουν σε αποτοξίνωση. Όσοι αρχίζουν και πετάνε τις παραμυθες τους μακριά και έχουν μείνει καθαροί εδώ και λίγα χρόνια. Κι αυτοί είναι λίγοι ακόμα. Και μέχρι να φθάσουν στο σημείο να μαζέψουν κι άλλους και να τους κάνουν να πάρουν την απόφαση κι αυτοί... έχει ο Θεός τεχνάσματα κρυμμένα στο συρτάρι πολλά.

Προς το παρόν έχεις εκλογές. Να εκλέξεις τους τοπικούς άρχοντες. Έτσι για να έχεις να κάνεις κάτι κι εσύ. Μη νοιώθεις μόνος κι άχρηστος συνέχεια.

Η επανάσταση που γεννιέται σιγά σιγά μέσα σου είναι να πάρεις τα μπιχλιμπίδια σου πίσω. Μέχρι εκεί φτάνει η επιθυμία σου. Δεν έχει περάσει καν από το μυαλό σου να φτιάξεις ένα κόσμο που όλα αυτά που σήμερα σου λένε ότι είναι σπουδαία να τα πετάξεις σαν άχρηστα και επικίνδυνα παιχνίδια και να γεννήσεις νέες αξίες στη θέση τους. Να φτιάξεις το κόσμο από την αρχή έχοντας ανάγκες που δεν ορίζονται από τα χρηματηστήρια και τα διαφημηστικά σποτάκια. Κι επειδή αυτό δεν έχει γεννηθεί ούτε σαν ιδέα στο μυαλό σου γι΄αυτό και επανάσταση να κάνεις πάλι στα ίδια σκατά θα πέσεις. Γιατί η επανάστασή σου θα ειναι για να πάρεις τα παιχνιδάκια σου πίσω. Οπότε θα γεννήσεις απλά νέους κατασκευαστές. Και εις τον αιώνα των αιώνων αμήν.