ΜΑ ΠΟΙΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ?????

Τον Μάρκος? Τον Σαντάμ? Τον Σομόζα? Τον Πινοσέτ? Τον Αμίν Νταντά? Τον Μποκάσα?

Ποιος ήταν αυτός που θα έφτανε στη ΔΕΘ επί τέλους, κι η πόλη έγινε φρούριο? Οι δυνάμεις ασφαλείας κατέλαβαν κάθε δρόμο και γύρω από τη ΔΕΘ μόνο ηλεκτροφόρα καλώδια δεν μπήκαν?

Τι ειρωνεία. Ενας πρωθυπουργός θα έφτανε. Μιας ευρωπαϊκής δημοκρατίας. Ένας Πρωθυπουργός εκλεγμένος από τον ίδιο το λαό που σπρωχνόταν μακριά μη τυχόν και τον πλησιάσει. Μόνο ένα παπούτσι κατόρθωσε να εκσφενδονιστεί από κάπου κι αυτό εμείς που είμαστε μακριά και περιμένουμε να μάθουμε τι έγινε έχουμε μπερδευτεί.

Γυρνάω τα μπλογκ και τις ξένες εφημερίδες να δω είδηση. Ξέρω ντε φάκτο, πως η τηλεόραση δε μου χρησιμεύει σε τίποτα. Οι δημοσιογράφοι της είναι ακριβώς αυτό που είναι κάθε δημοσιογράφος σε μια δικτατορία. Φερέφωνα.

Το μόνο που λείπει για να ολοκληρωθεί το καρέ είναι η λογοκρισία του πολίτη. Η απαγόρευση κυκλοφορίας. Οι συγκεντρώσεις πέραν των τριών ατόμων. Οι άμεση προσαγωγή κάθε ύποπτης συμπεριφοράς. Η παρακολούθηση της εφημερίδας που διαβάζεις.

Και γιατί λείπουν αυτά? Μα είναι πολύ απλό. Γιατί στη δικτατορία της δημοκρατίας δεν υπάρχει κανένας λόγος να φτάνει κανείς σε ανούσια άκρα. Στις κλασικές δικτατορίες συνήθως υπάρχει επάνω κάποιος τρελός που είδε ένα όραμα. Η και κάποιος που δεν είναι τρελός αλλά το είδε Καίσαρας, Ναπολέων, Χίτλερ. Πάντως υπάρχει ένα όραμα που μπροστά στη εκπλήρωσή του όλα ισοπεδώνονται και οι υπήκοοι πρέπει να το ακολουθήσουν με το καλό ή το κακό. Πολλές φορές αυτό το όραμα είναι μια έκρηξη πατριωτισμού έστω και λανθασμένη.

Στη δικτατορία της Ευρώπης των τραπεζών, των πολυεθνικών, των χρηματιστηρίων και των διεθνών οίκων ενοχής δεν υπάρχει κανένα όραμα. Ούτε φανατισμός. Ούτε επιθυμία κατά μέτωπον επίθεσης στις μάζες. Υπάρχουν επιχειρησιακά πλάνα με χρονοδιαγράμματα κι εκείνοι που θα τα εκτελέσουν. Υπάρχουν πίνακες πωλήσεων και προώθηση των προϊόντων. Υπάρχουν ενέργειες μάρκετινγκ και πίνακες στατιστικής. Το κεφάλαιο και οι κάτοχοί του δεν κάνουν ακόμα πολέμους ούτε αιματοκυλούν το κόσμο πιθανότατα γιατί είναι χάσιμο χρήματος προς το παρόν. Το κόλπο επιβολής μέτρων μέσω Βουλής, η εφαρμογή των νόμων από κυβερνήσεις εκλεγμένες από το λαό και ο μύθος της προσωπικής ελευθερίας είναι πιο κερδοφόρα από περιττές αγριάδες. Αλλωστε ποιον να απειλήσεις? Τα πρόβατα? Ο λύκος το πρόβατο απλά το τρώει. Εχετε δει ποτέ λύκο να πιάνει κουβέντα με το κοπάδι?

Δεν μου απαγορεύουν να διαμαρτυρηθώ, να μιλήσω, να κάνω συγκεντρώσεις. Μπορώ να λέω ακόμα και τις πιο επικίνδυνες αλήθειες , ότι μου κατέβει στο κεφάλι. Δεν έχω σημασία. Δεν μπορώ να επηρεάσω τη ροή των σχεδίων. Ελέγχεται η δουλειά μου, το σχολείο των παιδιών μου, το νοσοκομείο που θα πάω, η σύνταξη που θα χρειαστώ, τα ΜΜΕ που περιμένω να ενημερωθώ.

Για ποιο λόγο να με απαγορεύσουν αφού είμαι ο πολυμήχανος Οδυσσέας που έχει μεταλλαχθεί σε αμήχανο. Σε φοβητσιάρη. Σε υπάκουο όργανο των Θεών. Αφού ο Δούρειος Ίππος θα με προδίδει πάντα γιατί είναι η ψήφος μου, η συμμετοχή μου στο έγκλημα και η σιωπηλή υποταγή μου.

Μπορείς να πετάξεις ένα παπούτσι στον υπάλληλο. Μπορεί στο τέλος να καταφέρεις να αλλάξεις και τον υπάλληλο των διεθνών "ταμείων". Να έρθει άλλος στη θέση του και μετά άλλος. Μπορείς όμως να αλλάξεις τον εργοδότη? Δύσκολο γιατί τον εργοδότη τον έφτιαξες εσύ ο ίδιος. Του ζήτησες και σου έδωσε. Είσαι ο πρεζάκιας καταναλωτής που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς τη πρέζα που σου πασάρει. Η ζωή σου όλη είναι διαμορφωμένη μέσα από τα σκουπίδια που αποδέχτηκες σαν απαραίτητα.

Είσαι η μικρογραφία του Θεού σου. Η μόνη διαφορά μεταξύ σας είναι πως εκείνος είναι Θεός κι εσύ μικρογραφία. Γι΄αυτό δεν χρειάζεται να σε απαγορεύσει. Γιατί δεν θα πας πουθενά αφού ο έμπορος που θέλεις να χτυπήσεις είναι εκείνος που κατέχει τα μπιχλιμπίδια που έχεις ανάγκη για να ζήσεις. Και τώρα που σου περιορίσανε τις δόσεις γίνεσαι λιγάκι επικίνδυνος αλλά όχι τόσο ώστε να ανησυχεί κανείς. Παρακολουθούν τον αγώνα σου να βρεις τη δόση σου.

Επικίνδυνοι χαρακτηρίζονται μόνο όσοι μπαίνουν σε αποτοξίνωση. Όσοι αρχίζουν και πετάνε τις παραμυθες τους μακριά και έχουν μείνει καθαροί εδώ και λίγα χρόνια. Κι αυτοί είναι λίγοι ακόμα. Και μέχρι να φθάσουν στο σημείο να μαζέψουν κι άλλους και να τους κάνουν να πάρουν την απόφαση κι αυτοί... έχει ο Θεός τεχνάσματα κρυμμένα στο συρτάρι πολλά.

Προς το παρόν έχεις εκλογές. Να εκλέξεις τους τοπικούς άρχοντες. Έτσι για να έχεις να κάνεις κάτι κι εσύ. Μη νοιώθεις μόνος κι άχρηστος συνέχεια.

Η επανάσταση που γεννιέται σιγά σιγά μέσα σου είναι να πάρεις τα μπιχλιμπίδια σου πίσω. Μέχρι εκεί φτάνει η επιθυμία σου. Δεν έχει περάσει καν από το μυαλό σου να φτιάξεις ένα κόσμο που όλα αυτά που σήμερα σου λένε ότι είναι σπουδαία να τα πετάξεις σαν άχρηστα και επικίνδυνα παιχνίδια και να γεννήσεις νέες αξίες στη θέση τους. Να φτιάξεις το κόσμο από την αρχή έχοντας ανάγκες που δεν ορίζονται από τα χρηματηστήρια και τα διαφημηστικά σποτάκια. Κι επειδή αυτό δεν έχει γεννηθεί ούτε σαν ιδέα στο μυαλό σου γι΄αυτό και επανάσταση να κάνεις πάλι στα ίδια σκατά θα πέσεις. Γιατί η επανάστασή σου θα ειναι για να πάρεις τα παιχνιδάκια σου πίσω. Οπότε θα γεννήσεις απλά νέους κατασκευαστές. Και εις τον αιώνα των αιώνων αμήν.