Η άρχουσα τάξη αυτού του τόπου βρίθει από ανθρωποειδή μιάσματα, επαγγελματίες καταδότες, μεταλλαγμένα μυαλά, σκουπίδια της πατριαρχίας, και κομματικούς φρανκενστάιν.
Όλος αυτός ο αχταρμάς των πυροβολημένων καριόληδων, σέρνει τη χώρα σε ένα δρόμο με θανάσιμους κινδύνους και ούτε ένας από αυτούς τους παλιόπουστες δεν είναι ικανός να κρατήσει το τιμόνι. Είναι όλοι τους μπλα-μπλάδες, ανεύθυνοι, παπατζήδες και χρεωμένοι ως το λαιμό.
Άλλωστε, η ίδια η ζωή, το μεγάλο παιχνίδι δεν είναι δίκαιο. Καλοί άνθρωποι γίνονται κιμάς στην μηχανή του μάρκετινγκ και κακοί βγάζουν εκατομμύρια δηλητηριάζοντας και εξολοθρεύοντας ακόμα και μωρά. Έτσι ήταν πάντα ο κωλόκοσμος και έτσι φαίνεται ότι θα συνεχίσει να είναι. Άδικος. Ακριβώς γι αυτό πρέπει να είμαστε δίκαιοι εμείς ο καθένας για πάρτη του και πολλοί μαζί για όλους για να κρατάμε τα ίσια
Έπειτα, οι χαμένοι αυτού του κόσμου όλο και πληθαίνουν. Κι αυτοί που κερδίζουν από την υπεραξία της δουλικής εργασίας και την κλοπή του δημόσιου χρήματος των φορολογουμένων, γίνονται όλο και πιο πλούσιοι. Οι κοινωνικές παροχές είναι σαν την βροχή στην έρημο. Κάθε πενήντα χρόνια. Κι από την άλλη, τα ιδρύματα του τζόγου πολλαπλασιάζονται με απίστευτους ρυθμούς και διεισδύουν όλο και περισσότερο στη ζωή όλων μας. Η ψεύτικη ευτυχία με τα ουίσκια τα αυτοκίνητα και την πρέζα έχει γίνει το απόλυτο ιδανικό. Η εξαθλίωση δεν είναι τυχαία και ταξική πλέον. Είναι συστηματική και επιστημονική. Από την κορυφή μπορείς να βρεθείς στον πάτο με δυό κινήσεις, το αντίθετο είναι σχεδόν αδύνατο.
Και αυτό γιατί οι κοινωνίες αποτελούνται από ένα πλήθος παρανοϊκούς ημι-κουρελήδες που ψάχνουν την ευκαιρία. Ανάμεσά τους, γκουρού της κακιάς ώρας, ταλιμπάν του κώλου και προφήτες που δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα, ψάχνουν για μαλάκες. Ο εχθρός του φτηνού είναι το φτηνότερο. Η κατρακύλα είναι ψωλο-επιτα-χυνόμενη. Φτηνό φαΐ, τσίπικη μπύρα, κουρέλα διασκέδαση, καπότα γνωριμίες. Η κάτω του στάνταρντ ποιότητα όχι είναι ο κανόνας, αλλά ακόμα κι αυτή έχει γίνει δυσεύρετη. Το λιγότερο σκουπίδι αναδεικνύεται σε επίτευγμα και το ερασιτεχνικό αναμάσημα παλαιοτέρων επιτυχιών σε έργο αναφοράς.
Ζούμε εποχές ολικών εκπτώσεων. Μιλάμε για κανονική διάλυση των μαγαζιών. Γενικό ξεπούλημα. Πατρίδες, ιδεολογίες, δικαιώματα, κεκτημένα, σώματα, συνειδήσεις, όλα στο καλάθι των προσφορών. Πάρτε παλιόπουστες.
Ο κουμπαράς έσπασε φιλαράκια. Το ταμείο ψόφησε. Η φτήνια κέρδισε και μας πήρε όλα τα φράγκα. Όμως θα ζορίσει κι άλλο.
Το φτηνό δεν είναι ποτέ καλό. Στην σπάνια περίπτωση που όντως είναι, κάποιος έχει πιεί το αίμα πολλών για να το φτάσει σε αυτή την τιμή.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως το ανθρώπινο είδος –ατομικά– δεν έπαψε να παράγει ποιότητα αλλά πως η προώθησή της τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει φάει πόρτα. Από την ντομάτα ως το λογοτεχνικό πόνημα, όλα έχουν γίνει μπουρούχα. Μια από τα ίδια ξερατά. Τίγκα στο συντηρητικό, στην ορμόνη και στο φτιασίδι. Ο πολιτισμός και η εξέλιξη αιώνων έχουν μπεί στην μηχανή του κιμά που φτιάχνει μόνο μπιφτέκια. Όχι τα άπαιχτα μπιφτέκια της γιαγιάς ή της μαμάς, αλλά τα πλαστικά σκατομπίφτεκια, τα λεγόμενα κουραδομπέργκερς. Και η διαφήμιση παίζει το ρόλο της σάλτσας. Κουραδομπέργκερ για πρωινό, για μεσημεριανό και για βραδινό. Με άσπρη, κίτρινη, ροζέ σώς, ανάλογα με την περιεκτικότητα του κάτουρου σε χρώμα.
Με τις υγείες μας, λοιπόν! Εμείς οι ίδιοι φταίμε για το χάλι μας. Παραδοθήκαμε χωρίς μάχη στις δυνάμεις της φτήνιας και ζώντας χειρότερα από τις προηγούμενες γενιές, νομίζουμε ότι ζούμε καλύτερα. Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια που βρέθηκα σε κάποια τριτοκοσμική χώρα και οι γύρω μου με πέρναγαν για παλαβό. Κι αυτό γιατί μύριζα τα φρούτα και χαμογελούσα. Ζώντας αναγκαστικά στην τεχνολογική σκατούλα, είχα ξεχάσει ότι τα πραγματικά φρούτα ευωδιάζουν. Άντε να εξηγήσω στους ακόμα χαρούμενους τριτοκοσμικούς ότι οι μυρωδιές με είχαν πάει πίσω στα παιδικά μου χρόνια. Τότε που έκοβες μια φέτα καρπούζι και μοσχομύριζε όλο το σπίτι. Πάνε αυτά. Φάτε τώρα σκατοκολοκύθια και πλαστικό κρέας. Τα κατάπιε όλα ο πελώριος σκουπιδοτενεκές της φτήνιας.
Ο κατακλυσμός του σκατού από τα μεταλλαγμένα τρόφιμα και τις μεταλλαγμένες αξίες έχει θάψει τα πάντα. Λέξεις όπως γεύση, αξία, αξιοπρέπεια, ήθος δεν έχουν βαθύτερο νόημα για την πλειοψηφία
Τώρα ως προς την πολιτική κατάσταση στην υπόγα της Ευρώπης, τίποτε δεν διαταράσσει την χλίδα των κυβερνώντων ιπποποτάμων.
Οι βάρβαροι είναι πιά μέσα στην πόλη, αλλά οι παχύσαρκοι και φυτόμυαλοι κουράδες συνεχίζουν τα spa, τις μάσες και τις λιποαναρροφήσεις. Ο Τούρκος πασάς θα κάνει κουμάντο στην Λάρισα και τα καινούργια F-16 που πληρώσαμε πανάκριβα θα λειτουργούν μόνο σε αποστολές του ΝΑΤΟ. Στις δικές μας ανάγκες θα είναι ηλεκτρονικώς, δηλαδή παντελώς, άχρηστα.
Όσο για τις ευρωρουφιάνες, μόνο βλέπουν και εισπράττουν σαν τους πασάδες
Άλλωστε η Ε.Ε. είναι μια συμμορία ισχυρών κρατών για να ληστεύει και να γαμάει τα φτωχότερα λαδώνοντας ατιμώρητα τους ηγέτες τους. Και συμμορίες εκατομμυριούχων πολιτικάντηδων να φτιάχνουν μαφιόζικες οργανώσεις στις φτωχές χώρες τους και να ληστεύουν και να γαμάνε τους εργαζόμενους πολίτες έχοντας εξασφαλίσει την ατιμωρησία από την εγκληματική υπερδομή που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα συμβαίνει και στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία, στην Ισπανία, στην Ιταλία. Η υπερχρέωση, το κλέψιμο και ο κοινωνικός αυνανισμός ανθούν παντού όμως οι Έλληνες είμαστε ακόμα στον πάτο της κλίμακας όσον αφορά τα ιδιωτικά χρέη. Κι ας μας βρίζουν όλοι αυτοί οι Φαρισαιόπουστες που χρωστάνε και τις κωλοτρυπίδες τους στους τοκογλύφους.
Το ξαναλέω: Γυρίσαμε πίσω στα 1800 (πάνω-κάτω). Οι περισσότεροι δουλεύουμε για πενταροδεκάρες. Οι κοτζαμπάσηδες είναι συνεταίροι με τα τουρκάκια και όλοι μαζί υπάλληλοι των απογόνων του μάγου Σολομώντα. Το παπαδαριό κάνει την πάπια διατηρώντας και επαυξάνοντας τα βακούφια του και εισπράττοντας τα μπαξίσια για το θεάρεστο έργο του: να αποκοιμίζει -όσο μπορεί- τις μάζες. Οι γύφτοι και οι τουρκαλβανοί συρρέουν κατά χιλιάδες στον ερημωμένο –λόγω των ελάχιστων γεννήσεων- τόπο και φτιάχνουν δικές τους ρούγες.
Τώρα αυτό που φαίνεται από τα οικονομικά στοιχεία είναι η διαρκής χειροτέρευση των συνθηκών που ξέραμε τα τελευταία 20-30 χρόνια και η υπερχρέωση του κωλάδικου που λέγεται Γή. Εταιρείες-τέρατα ελέγχουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό την παραγωγή και την διακίνηση των τροφίμων και τώρα έχουν βαλθεί να ελέγξουν το πόσιμο νερό. Τα στοιχεία μόνο καλά δεν είναι. Ο αριθμός των προσφύγων –κυρίως οικονομικών- κάθε μήνα χτυπάει νέο ρεκόρ. Τα χρέη το ίδιο. Χωρίς να μιλήσουμε για ανεργία και για μειώσεις μισθών. Ο αριθμός των δυστυχισμένων στον πλανήτη έχει φτάσει σε νούμερα που δεν έχουμε ξαναδεί. Η στάση πληρωμών ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας είναι σχεδόν μπροστά μας. Μήπως είναι η ιδέα μου ότι οι ζητιάνοι έχουν αυξηθεί κατά 300 % τα τελευταία 2 χρόνια; Η ξαφνική άνοδος των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης θα είναι μάλλον η σπίθα που θα βάλει την μεγάλη φωτιά.
Και η μισή χώρα γαμιέται για να τα βγάλει πέρα. Εναντίον μασόνων, μαφιόζων, γραφειοκρατών, διεφθαρμένων, δημοσιοκάφρων, παπάδων, φασιστομούτρηδων, μπάτσων, εφοριακών, πολεοδόμων, διαπλεκόμενων, ληστών, τριτοκοσμικών, ηλιθίων, ρουφιάνων, σκατεμπόρων, δειλών, πιαστράκηδων, νεοτσιφλικάδων, και ένα σωρό άλλων πούστηδων που τελειωμό δεν έχουν. Αν η συνειδητή αποχή από την ψηφοβίζιτα δεν περάσει το 50%, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
Όσο διατηρείται αυτή η νοσηρή κατάσταση και η χώρα δεν κάνει άμεση στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους της, οι τοκογλύφοι θα φουσκώνουν τον λογαριασμό. Γι αυτό τον εξέλεξαν τον μιναροκεφτέ οι σκοτεινοί. Για να καθυστερήσει το μπάμ όσο μπορεί ώστε να προλάβουν να πλιατσικολογήσουν και τις ψυχές μιας και τα σώματα τα έχουν ήδη κλέψει.
Γι’αυτό όπου και να ακουμπήσεις σε αυτό το βρωμοκράτος της λουμπινιάς λερώνεσαι.
Ο αρχίμπατσος προσφέρει προστασία σε νυχτερινά μαγαζιά.
Ο γιατρός αποφυλακίζει τα λαμόγια.
Ο ηγούμενος κάνει πλάτες σε εμπρηστές και οικοπεδοφάγους.
Ο εφοριακός στήνει μπίζνες εκεί που παίζονται χοντρές μίζες.
Ο τραπεζίτης κάνει τον μεσάζοντα σε πολιτικές πουστιές.
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας ξεπλένει αβέρτα ναρκοεκατομμύρια.
Ο ανώτερος κρατικός υπάλληλος κάνει τον νόμο μαστίχα.
Ο δημοσιογράφος σβήνει με τη γόμα του τα κακουργήματα.
Και μην κολλάτε με τους ρόλους. Πάρτε το από την αρχή :
Ο εφοριακός προσφέρει προστασία σε νυχτερινά μαγαζιά.
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας αποφυλακίζει τα λαμόγια.
Ο ανώτερος κρατικός υπάλληλος κάνει πλάτες σε εμπρηστές και οικοπεδοφάγους.
Ο γιατρός στήνει μπίζνες εκεί που παίζονται χοντρές μίζες.
Ο δημοσιογράφος κάνει τον μεσάζοντα σε πολιτικές πουστιές.
Ο τραπεζίτης ξεπλένει αβέρτα ναρκοεκατομμύρια.
Ο ηγούμενος κάνει τον νόμο μαστίχα.
Ο αρχίμπατσος σβήνει με τη γόμα του τα κακουργήματα.
Και ξαναπάρτε το από την αρχή :
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας προσφέρει προστασία σε νυχτερινά μαγαζιά.
Ο εφοριακός αποφυλακίζει τα λαμόγια.
Ο δημοσιογράφος κάνει πλάτες σε εμπρηστές και οικοπεδοφάγους.
Ο τραπεζίτης στήνει μπίζνες εκεί που παίζονται χοντρές μίζες.
Ο ηγούμενος κάνει τον μεσάζοντα σε πολιτικές πουστιές.
Ο γιατρός ξεπλένει αβέρτα ναρκοεκατομμύρια.
Ο αρχίμπατσος κάνει τον νόμο μαστίχα.
Ο ανώτερος κρατικός υπάλληλος σβήνει με τη γόμα του τα κακουργήματα.
Και ξανά από την αρχή ώσπου να εξαντληθούν όλοι οι δυνατοί συνδυασμοί.
Σε αυτή τη ρουλέτα της βρωμιάς όλο το κάμα σούτρα των αριθμών είναι παρόν και παίζει. Σε κάθε διάλειμμα οι θεατρίνοι της διαφθοράς πάνε στα καμαρίνια και αλλάζουν μάσκες ο ένας με τον άλλον.
Τι μας λένε τόσα χρόνια οι αρχιπουσταράδες; Ότι πασχίζουν να σώσουν τη χώρα και να χτυπήσουν την διαφθορά, την ακρίβεια, την διαπλοκή και την γραφειοκρατία. Και κατά λάθος, πάντα χτυπάνε εμάς. “Σόρρυ ρε παιδιά, λιτότητα για να μην χρεωκοπήσουμε.” Και όταν έρχεται η απόλυτη πείνα και ο πόλεμος, “Σόρρυ, αλλά οι περιστάσεις απαιτούν θυσίες.”
Η αποδοτικότερη θυσία είναι η ανθρωποθυσία. Όλοι αυτοί που έχουν τα δις τα απέκτησαν θυσιάζοντας συνανθρώπους τους. Πόλεμοι, χούντες, εμφύλιοι και η σπέκουλα που εμπεριέχουν θεμελίωσαν αυτή την τάξη πραγμάτων την βασισμένη στο ψέμα, στην κλοπή και στον φόνο. Δεν λυπάμαι κανέναν τους. Η Ελλάδα οδηγείται τάχιστα σε Κολομβιανό μοντέλο: Σάπια κεντρική κυβέρνηση, μαφιόζικη άρχουσα τάξη, διεφθαρμένη τοπική αυτοδιοίκηση, βρώμικη αστυνομία, ναρκέμποροι αντάρτες, τυφλή τρομοκρατία, διάλυση των πάντων.
Έτσι ο Έλληνας από φτωχός σκουπιδιάρης έγινε πλούσιος σκουπιδοντενεκές και είναι καταδικασμένος να ξαναγίνει άφραγκος σκατέμπορας. Ο φτωχομπινές δεν γίνεται πλούσιος μπινές με το μαγικό ραβδάκι. Η καταγωγή του είναι εμφανής όσα εκατομμύρια και αν κλέψει. Ο αμόρφωτος δεν γίνεται μορφωμένος οδηγώντας Μερσέντες. Ο φτήνιας και ο άξεστος δεν γίνονται κυριλέ φορώντας Αρμάνι. Ο παλιάνθρωπος που έχει πετάξει τους γονείς του στον οχετό, δεν γίνεται άγιος πηγαίνοντας στην εκκλησία. Ούτε τα χρέη πληρώνονται από μόνα τους. Όλα είναι μια παπάτζα ψευτοχλιδής που η φούσκα της έσκασε άσχημα.
Το πείραμα στο οποίο είμαστε όλοι πειραματόζωα είναι σε εξέλιξη. Σε λίγο οι αμερικανιές της μεγάλης οθόνης θα φαίνονται ανούσιες γιατί η πραγματικότητα θα έχει μεγαλύτερο σασπένς και περισσότερα πτώματα.
Το μόνο ελεύθερο κομμάτι αυτής χώρας είναι τα όρη και τα βουνά του διαδικτύου. Όσο πιο απάτητα και άγνωστα, τόσο πιο ελεύθερα. Εκεί έχουν καταφύγει οι κλέφτες (με την προεπαναστατική έννοια) για να ζήσουν μακριά από το προσκύνημα και από τον βούρδουλα των κατακτητών.
Αυτοί λοιπόν οι καμιά οχτακοσαριά περιθωριακοί με μπλόγκς επιμένουν να φωνάζουν για την μεγάλη απάτη που βρίσκεται σε εξέλιξη. Κι ο καθένας τους έχει μέσο όρο καμιά 500αριά, άντε 1.000 επισκέπτες ανά άρθρο. Οπότε η πρόχειρη σούμα λέει ότι 400-800.000 πολίτες αυτού του κωλάδικου έχουν δεύτερη γνώμη στη διάθεσή τους. Αν αυτούς τους διαιρέσουμε με το 10 που είναι το μίνιμουμ επικάλυψης των μπλόγκ, μένουν 40-80.000. Δηλαδή χέσε μέσα. Τα υπόλοιπα 10.900.000 τρώνε τα σκατά της γαμημένης τηλεόρασης και των πορνοφυλλάδων με ότι αυτό συνεπάγεται.
Όμως τρελοί υπάρχουν τώρα σε όλα τα πόστα. Ακούω και βλέπω αρκετούς με στολή μπάτσου να γαμοσταυρίζουν καθημερινά τον Χρυσοχόο, τον Γαπροδότη και την συμμορία τους που διαλύουν ό,τι έχει μείνει όρθιο στο μπουρδέλο μας. Και αυτοί οι μπάτσοι δεν είναι ούτε νουδόπουστες, ούτε χρυσαυγόπουστες ούτε καρατζαφυρερόπουστες. Ούτε φυσικά πουστοπλαστόκοι, ούτε συριζοπουστόνια, ούτε κουκουδόπουστες. Είναι κι αυτοί λεηλατημένοι και τσαντισμένοι πολίτες όπως αρκετοί από εμάς και δεν θα τραβήξουν πολύ ανηφόρα ακόμα φορτωμένοι με τις αλυσίδες των σκλάβων και να τους φτύνει κι ο κόσμος αποπάνω.
Τελικά όλες οι κρίσεις της ιστορίας οδηγούνται κάποια στιγμή στην εκτόνωση. Είτε ανώδυνα, είτε επώδυνα. Οι μαλάκες που νομίζουν ότι με κάποιες χιλιάδες μπάτσους παραπάνω, με τα πληρωμένα ΜΜΕ και με τους τρομοκράτες-μαϊμούδες θα την σκαπουλάρουν, καλύτερα να το ξεχάσουν.
Αυτοί που καλοπερνάνε έχουν ιδιαίτερη μυρωδιά.
Οι πεινασμένοι λύκοι και τα νηστεύοντα τσακάλια δεν θα έχουν τίποτα να χάσουν μετά τον δύσκολο χειμώνα.....
Το παρόν άρθρο εστάλη από ανώνυμο αναγνώστη με την υποσημείωση ότι είναι ένα σύνολο αποσπασμάτων από παλαιότερα κείμενα του Μαρκο Ντε Σαντ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου