Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Όταν ο φόβος παραλύει την κοινωνία, η εξουσία "δουλεύει"...

Mε όπλο την παραγωγή φόβου που προκαλεί κοινωνική παράλυση, το σύστημα εξουσίας απαιτεί περισσότερο χρήμα, ζητάει ανεξέλεγκτη δράση και κατάργηση (στο όνομα της ασφάλειας) και των τελευταίων ατομικών μας ελευθεριών.

Την περασμένη βδομάδα πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον μια δημόσια συζήτηση απ αυτές που σκοπό έχουν να καλλιεργήσουν το φόβο για να ευδοκιμήσουν αντιδημοκρατικές πολιτικές επιλογές και αποφάσεις που ήδη έχουν ληφθεί. Γι αυτό άλλωστε, η εν λόγω συζήτηση έγινε δημόσια.

Οι ειδικοί- στελέχη της «κοινότητας» των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών—μίλησαν για τον κίνδυνο να δεχτούν οι ΗΠΑ επίθεση στον κυβερνοχώρο (cyberattack). Μίλησαν επίσης—και αυτό είναι το σημαντικότερο, γιατί περιγράφει τους βαθύτερους στόχους τις συζήτησης– για το τι πρέπει να κάνουν οι μυστικές υπηρεσίες για να αντιμετωπίσουν τους κυβερνοτρομοκράτες επιδρομείς.

Ενας εκ των ομιλητών (Mike McConnell) πρώην διευθυντής του εθνικού συμβουλίου ασφάλειας των ΗΠΑ, είπε πως η χώρα είναι απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει επίθεση στον κυβερνοχώρο και είναι απαραίτητο να οργανώσει την άμυνά της (και) σ αυτόν τον τομέα.

«Οι προειδοποιήσεις τελείωσαν. Μπορεί (η κυβερνοεπίθεση) να εξαπολυθεί αύριο» ήταν μια χαρακτηριστική διατύπωση του Mike McConnell ο οποίος συμπλήρωσε πως αναμένει μια τεράστιας κλίμακας τέτοια επίθεση η οποία θα επηρεάσει περισσότερο από τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους (11/9/2001)τις ΗΠΑ και ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία. Ενας ακόμη ειδήμων πρώην αξιωματούχος των κυβερνήσεων Μπους για την αμερικανική εσωτερική ασφάλεια (Homeland Security) ο Fran Townsend πλειοδότησε σε κινδυνολογία και υποστηρίζοντας ότι ο «λύκος είναι έξω από την πόρτα.

Η μακρά θητεία των δυο ειδικών σε κορυφαίες ασφαλίτικες θέσεις τις αμερικανικής αυτοκρατορίας, προφανώς τους καθιστά ασυναγώνιστους στην κινδυνολογία, αφού η παραγωγή φόβου είναι (η δουλειά τους) ο ασφαλέστερος και πιο δοκιμασμένος τρόπος για να επιβληθεί η εξουσία στην κοινωνία. Ο λόγος τους ως ειδικών των μυστικών υπηρεσιών λοιπόν, πολλαπλασιάζει τη δύναμη του φόβου που εξαπολύουν με τις απόψεις τους. Εχουμε, πράγματι, λόγους να φοβόμαστε , καθώς οι εν λόγω απόψεις περιγράφουν ένα πιθανότατο μελλοντικό μαύρο σενάριο. Οι μυστικές υπηρεσίες άλλωστε έχουν το χάρισμα της Κασάντρας. Να προβλέπουν (ακόμη κι αν χρειαστεί να τις προκαλέσουν) τις καταστροφές…

Στην προκειμένη περίπτωση, οι ειδικοί McConnell και Townsend στις ομιλίες τους την περασμένη βδομάδα, στην Ουάσιγκτον συμφώνησαν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να προετοιμαστούν για την αντιμετώπιση των κυβερνοεπιθέσεων. Επίσης προειδοποίησαν – και από αυτό το σημείο αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι απόψεις τους— ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίας στερούνται οργανωτικών ικανοτήτων, πόρων και αρμοδιοτήτων προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες της κυβερνοάμυνας.

Πίσω από αυτές τις προειδοποιήσεις, κρύβεται η ουσία: Το σύστημα εξουσίας, απαιτεί χρήμα και την ανεξέλεγκτη δράση του (για το καλό μας). Με πιο απλά λόγια, οι εν λόγω ειδήμονες, απαιτούν να διευρύνουν στον απόλυτο βαθμό το «δικαίωμα» των μυστικών υπηρεσιών να παρακολουθούν, ανακρίνουν, φυλακίζουν, παρενοχλούν τους αμερικανούς πολίτες. Ζητούν δηλαδή να καταργηθούν και τα τελευταία υπολείμματα περί προστασίας των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων που διασώθηκαν στην αμερικανική νομοθεσία μετά την επιβολή των τρομονόμων των κυβερνήσεων Μπους.

Προφανώς, όλα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της αμερικανικής αυτοκρατορίας , δεν αφορούν μόνο τους Αμερικανούς. Ισως το έχουμε λησμονήσει αλλά είναι γεγονός ότι οι αμερικανικοί τρομονόμοι μετά την 11η Σεπτεμβρίου διαχύθηκαν και επιβλήθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακόμη και στην Ελλάδα είδαμε την εφαρμογή αυτών των νομοθεσιών (παρακολουθήσεις, δράση ξένων υπηρεσιών, παράνομες συλλήψεις και ανακρίσεις, στάθεμευση ιπτάμενων φυλακών της CIA σε ελληνικά αεροδρόμια).

Ο φόβος παραλύει και μια κοινωνία σε παράλυση είναι υποταγμένη και έτοιμη να πληρώσει όσο- όσο τους «σωτήρες» της. Στην περίπτωση της κυβερνοεπίθεσης οι κινδυνολόγοι αμερικανοί ειδήμονες φέρονται διασυνδεδεμένοι με εταιρείες που ροκανίζουν από το αμερικανικό κράτος (φορολογούμενους) δισεκατομμύρια δολάρια. Για το καλό τους….

Τυχαίο; Ισως, αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι τις τελευταίες μέρες «ξαφνικά» επανεμφανίστηκε έντονος ο κίνδυνος για τρομοκρατικά χτυπήματα της Αλ Κάιντα στην Ευρώπη. Ηδη οι αμερικανικές (από κοντά και το βρετανικό αυτοκρατορικό εξαπτέρυγο) αρχές έχουν εκδώσει ταξιδιωτικές οδηγίες με τις οποίες προειδοποιούν τους πολίτες για τους πολύ μεγάλους κινδύνους να βρεθούν σε ένα τρομοκρατικό χτύπημα σε μέσα μαζικής μεταφοράς ή μουσεία σε κάποια ευρωπαική χώρα, κατά κύριο λόγο την Γαλλία και τη Γερμανία.

Η δημιουργία και η συντήρηση μιας «τρομακτικής προφητείας» για την οποία μάλιστα οι «προφήτες« της έχουν την δυνατότητα να πυροδοτήσουν την αυτοεκπλήρωσή της, έχει –στις πονηρές μέρες που ζούμε– ιδιαίτερη σημασία και απαιτεί την προσοχή μας. Πέρα από το χρήμα που αρπάζεται από τους φορολογούμενους πολίτες για την αντιμετώπιση των (πραγματικών, φανταστικών κατασκευασμένων) απειλών, το σύστημα εξουσίας έχει εξαπολύσει επίθεση σε όλα τα μέτωπα κατά της κοινωνίας των εργαζομένων.

Οι τρομοαπειλές που οι «ειδήμονες» σκιαγραφούν και οι αυτοκρατορίες των media, αναλαμβάνουν να μετατρέψουν σε παγκόσμια εικονική «πραγματικότητα», συμπίπτουν με τη διόγκωση του κύματος αντίδρασης των εργαζομένων κατά των πολιτικών άγριας λιτότητας που επιβάλλεται από τις κυβερνήσεις.

Το σύστημα εξουσίας αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως κότες που γενούν τα χρυσά αυγά της υπεραξίας. Το σύστημα θέλει τις κότες του φοβισμένες και ακίνητες. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι αν εμείς (οι εργαζόμενοι) είμαστε πράγματι κότες…

Ενοχικό Σύνδρομο (ή αλλιώς, Φωνάζουν οι Κλέφτες..)

Εδώ και μήνες, συστηματικά από τους εντολοδόχους που έχουν την βουλή με δόλο καταλάβει (η και καλά κυβέρνηση δηλαδή), και τους πληρωμένους τους ντελάληδες (μεγαλοεκδότες, καναλάρχες και μεγαλο-δημοσιο-γράφους κτλ), υπάρχει σε εξέλιξη μια καλοστημένη επιχείρηση.

Εκείνη του «Ενοχικού Συνδρόμου», σαν το κατοχικό ένα πράγμα, μόνο που εκείνο ήταν αυθόρμητη αντίδραση ενός πεινασμένου, που όταν βρήκε φαγητό έπεσε με τα μούτρα, ενώ αυτό είναι η συντονισμένη προσπάθεια εξαθλίωσης ενός λαού..

Κι το ‘χουν καταφέρει σ’ ένα βαθμό, μια που το ακούει κανείς, από φίλους, γνωστούς, σε συζητήσεις που κάνει για το πώς θα αντιδράσουμε, πως θα ξεφύγουμε από τους μονόδρομους που οι «φωτισμένοι μας ηγέτες», μας έχουν βάλει.. Κι εκεί κάποιοι, που επηρεάστηκαν από όλους αυτούς, λένε..

«Μα φταίμε κι εμείς..».
Ναι μπορεί να φταίμε, αλλά..
Είναι σα να πούμε πως φταίει το ίδιο εκείνος που ξέχασε ένα παράθυρο ανοιχτό, με τον κλέφτη που μπήκε και του πήρε τα πάντα..
Σα να πούμε πως έφταιγε το ίδιο το κοριτσάκι που άργησε να γυρίσει στο σπίτι,
Με εκείνο το πράμα που τη βίασε και τη σκότωσε..

Αυτό έχουν βαλθεί να μας «πείσουν» πως «φταίμε όλοι» για το εδώ που φτάσαμε. Μια και είμαστε τάχατες τεμπέληδες, κηφήνες, δεν παράγουμε, ανεχόμασταν τα κάθε είδους λαμόγια και άλλα πολλά που μας σούρνουν..

Και ποιοι τα λένε..;
Οι Σοσια-ληστές, που ωρυόντουσαν πριν τις εκλογές, γιατί λέει δεν είχε ο λαός λεφτά, και ο μισθός των 700 ευρώ είναι της πείνας. Και πολύ σωστά τα λέγανε. Και τι έκαναν; Το μισθό να είναι ένα 500αρικο.. Ένα μωβ χαρτί, για ένα μήνα δουλειάς, οι «φιλολαϊκοί» «μας» ηγέτες..

Και ποιοι άλλοι..; Οι Μεγαλο-δημόσιο-γράφο-λόγοι, που σαν κλώνοι την κάθε οθόνη μαγαρίζουν (μια και είναι ίδιοι σχεδόν, λες και τους έχουν γενετικά τροποποιήσει.. Καθώς όλοι είναι σα να έχουν από καρμπόν βγαλμένα, γουρλωμένα μάτια, ξινή έκφραση, σουφρωμένα στόματα, τσιρίζουσα φωνή και μια μνησικακία για τον Πλησίον που την εκπέμπουν.. Μόνο σα μιλάνε για καταστροφές πάνε να πάρουν μια ανθρώπινη έκφραση.. Εκεί σαν να εκστασιάζονται ένα πράγμα..). Αυτοί λοιπόν που ωρυόταν, ότι ανέβηκε η τιμή του μαϊντανού, τριγυρνάνε τώρα στις λαϊκές, για να βρουν κανένα μικροπαραγωγό που δεν κόβει αποδείξεις για να τον ρουφιανέψουν.. Αυτοί που έχουν εισοδήματα από 100χιλιάρικα και πάνω, μας λένε ότι εμείς τα φάγαμε..
Κι ο ανεκδιήγητος.. Ναι αυτός ο Θόδωρος (το Θεόδωρος δεν του πάει, μια κι αν κάμνει ο Θεός τέτοια δώρα, την κάτσαμε τη βάρκα που λέμε.. Αν και τώρα που το σκέφτομαι, έχει κάτσει από καιρό..).

Μαζί τα φάγαμε, είπε το πλάσμα..!
Και λέω εγώ ο αφελής..
Αν μαζί τα φάγαμε ρε Θόδωρε,
Γιατί εσύ δηλώνεις 63 σπίτια,
Κι εγώ ένα παλιό αυτοκίνητο στη δήλωσή μου..;
Άσε ξέρω..
Φαίνεται κι όλα..

Μια κι εσύ τρως πιο γρήγορα θα μου πεις..
Μονάχα πρόσεχε, γιατί μπορεί και να πλησιάζει..
Η ώρα που θα χρειαστεί να τρέξεις..

Ο άλλος κάνει και ποδήλατο και κανό τρομάρα του..
Όσο για μας..
Ας Θυμηθούμε επιτέλους εκείνο που ‘λέγαν οι παλιοί, για να μπορέσουμε και Πράξη να το κάνουμε..
Ότι «Ο κλέφτης και ο Ψεύτης, τον Πρώτο χρόνο χαίρονται»..
Και πέρασε τούτων η χρονιά,
Στη μαύρη την επέτειο,
Στις 4 του Οκτώβρη..
Τώρα, σειρά μας..
by Nefelovtis