Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

ΟΥΓΓΑΡΙΑ ΠΡΟΣ ΔΝΤ: "ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ ΓΔΑΡΑΤΕ"....

Αδύνατον να χωνέψουν οι Ευρωπαίοι το ηχηρό πολιτικό χαστούκι που έφαγαν η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. από τη νεοεκλεγείσα δεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας, η οποία αρνήθηκε επιδεικτικά να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους, προκειμένου να τους χορηγήσουν ένα δάνειο δηλώνοντας ότι δεν έχει καμία πρόθεση να επιβάλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας στον ουγγρικό λαό επειδή έτσι θέλουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. «Πραγματικό χλευασμό επιφύλαξε η ουγγρική κυβέρνηση στο Δ.Ν.Τ. και στην Ε.Ε. που έστειλαν αντιπροσωπείες τους για να εκτιμήσουν το πρόγραμμα βοήθειας στην Ουγγαρία», έγραψε η γαλλική «Λιμπερασιόν».

Η επίσης γαλλική «Μοντ» δείχνει εξίσου σοκαρισμένη με τη στάση τόσο του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν όσο και των στελεχών της κυβέρνησής του απέναντι στη συμφωνία υποτέλειας της Ουγγαρίας προς το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. που είχε υπογράψει η προηγούμενη, σοσιαλιστική και εκεί, ουγγρική κυβέρνηση, η οποία συνετρίβη στις εκλογές το Μάιο, για να πάρει δάνειο 20 δισ. ευρώ.

«Η νέα ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία στη Βουδαπέστη φαίνεται να...θέλει να απαλλαγεί από τους όρους του δανείου. Αυτό είναι επικίνδυνο» γράφει η «Μοντ» και συνεχίζει: «Τα πάντα εξελίσσονται σαν να προτίθεται ο Βίκτορ Όρμπαν, ο νέος πρωθυπουργός, να αναιρέσει το λόγο που έχει δοθεί στην Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. Ο Όρμπαν επιδεικνύει ανοιχτά μια προκλητική και προσβλητική αναίδεια απέναντι στους πιστωτές του»!

Με ιερή αγανάκτηση η «Μοντ» πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι ο νέος Ούγγρος πρωθυπουργός «προκαλεί την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.». Απουσίαζε από τη Βουδαπέστη όταν μετέβη εκεί ειδική αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. γιατί προτίμησε να πάει στη Νότια Αφρική προκειμένου να παρακολουθήσει τον... τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου! «Η αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. δεν κατόρθωσε να πάρει από τους Ούγγρους στοιχεία και καθαρές απαντήσεις και έτσι επέστρεψε στην Ουάσιγκτον με άδεια χέρια» υπογραμμίζει θιγμένη η «Μοντ», προχωρώντας στη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση της Ουγγαρίας «δεν σκοτίζεται καθόλου για τις απαιτήσεις της Ε.Ε. ή των διεθνών οργανισμών!».

ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ

Η άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της, προκάλεσε φυσικά αντιδράσεις από τους θιγόμενους Ευρωπαίους, γέννησε όμως και αισθήματα μόλις συγκαλυπτόμενου θαυμασμού σε διεθνές επίπεδο.

«Προκαλώντας τους πιστωτές της, η Ουγγαρία αρνείται περαιτέρω σφίξιμο του ζωναριού», έγραψαν π.χ. στους τίτλους σχετικής ανάλυσής τους οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και υπογράμμιζαν: «Η προκλητική στάση... αποτυπώνει την κόπωση και την αντίσταση που απειλεί να προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη η συνεχιζόμενη ώθηση για δημοσιονομική ορθότητα».

Ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών Σκιέργκι Μάτολσι ήταν σαφέστατος, όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση αναφορικά με τη γραμμή της κυβέρνησης Όρμπεν απέναντι στο «μνημόνιο» που είχαν υπογράψει οι Ούγγροι σοσιαλιστές:

«Αυτό το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και θα θέλαμε να καταργήσουμε τις ατυχείς συνέπειες αυτών των βημάτων. Είπαμε στους εταίρους μας ότι δεν εξετάζουμε σε καμία περίπτωση τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας», διακήρυξε χωρίς περιστροφές.

«Σπανίως μια ουγγρική κυβέρνηση ρίχτηκε στη δουλειά με τόση ορμή. Αυτό ήταν επειγόντως αναγκαίο γιατί έχει καθορίσει ως σκοπό της την υπέρβαση της απελπισίας και της έλλειψης αυτοπεποίθησης που άφησαν στον ουγγρικό πληθυσμό οκτώ χρόνια σοσιαλιστικής κυριαρχίας» ομολογεί και η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» και προσθέτει: «Η ομάδα του Όρμπεν θέλει εξαιτίας αυτού του λόγου να προωθήσει την “εθνική συνοχή”».

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!

Το χειρότερο από όλα όμως για την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. δεν ήταν η άρνηση των απαιτήσεών τους εκ μέρους της ουγγρικής κυβέρνησης ούτε η εθνικά υπερήφανη στάση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν μέσω της επιδεικτικής περιφρόνησης των εκπροσώπων τους. Ήταν το ότι η Βουδαπέστη τόλμησε να θίξει τα... «Άγια των Αγίων» της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.: τις τράπεζες!

Για το 2010, η ουγγρική κυβέρνηση έχει να επιτελέσει ένα πανεύκολο έργο σε ό,τι αφορά στις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών της: να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 4% του ΑΕΠ που ήταν το 2009 σε... 3,8% του ΑΕΠ το 2010. Τίποτα δηλαδή.

Παρόλα αυτά, οι δυνάστες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. απαιτούν από την ουγγρική κυβέρνηση να περικόψει τις ήδη γλίσχρες συντάξεις, να μεταρρυθμίσει επί τα χείρω το εθνικό σύστημα υγείας περικόπτοντας μισθούς και θέσεις γιατρών και νοσοκόμων και μειώνοντας τα κρατικά κονδύλια για την υγεία, να κλείσει τεράστιες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις απολύοντας εκατοντάδες χιλιάδες Ούγγρων.

Απαιτούνται περικοπές τουλάχιστον ενός δισ. ευρώ για να μπορέσετε να μειώσετε το έλλειμμα φέτος σε 3,8% και του χρόνου σε 3% είπαν οι εμπειρογνώμονες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. στους Ούγγρους.

Άρα, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα λιτότητας, διαπίστωσαν εμβριθώς. Εκεί τους έκανε ρολάνς και τους τρέλανε η ουγγρική κυβέρνηση! Ένα δισ. πρόσθετα έσοδα σε δύο χρόνια θέλατε;» τους απάντησαν.

«Εμείς θα μαζέψουμε περισσότερα. Όχι όμως με νέα λιτότητα για τον κοσμάκη. Απλούστατα, θα φορολογήσουμε τις τράπεζες!».

ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Αμ’ έπος αμ’ έργον! Η κυβέρνηση Όρμπαν ανακοίνωσε έκτακτη εισφορά για τρία χρόνια των τραπεζών, ύψους 0,45% όχι όμως επί των κερδών, αφού φυσικά όλες θα φρόντιζαν να εμφανίσουν ζημιές, αλλά επί των ακαθάριστων εσόδων! Έριξε και μια έκτακτη φορολογία 5,2% στο ύψος των συναφθέντων συμβολαίων των ασφαλιστικών εταιριών και μια έκτακτη φορολογία μέχρι 6% στις χρηματιστηριακές εταιρίες και σε όλες τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες!

Κόντεψαν να πάνε από εγκεφαλικό όλοι μαζί - η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., οι τραπεζίτες και όλα τα παράσιτα και τα «λαμόγια» του χρηματοπιστωτικού συστήματος! Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, πρέπει να πληρώσουν την πρώτη δόση, μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου τη δεύτερη - με βάση τα έσοδα του 2009, τα οποία έχουν ήδη δηλώσει.

Περιχαρής ο υπουργός Οικονομικών της Ουγγαρίας έκανε δημοσίως τους λογαριασμούς του: οι τράπεζες θα «σκάσουν» 450 εκατομμύρια, οι ασφάλειες άλλα 135 και οι υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές εταιρίες ακόμη 110 εκατομμύρια - να ‘τα τα 700 εκατομμύρια ευρώ αμέσως - αμέσως μόνο για φέτος!

«Γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια σημαντική έκτακτη επιβάρυνση, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο του ελλείμματος τους 3,8%» δήλωσε σαρκαστικά στην τηλεόραση ο Γκιέργκι Μάτολσι, ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών.

Με τα χρήματα αυτά όχι μόνο θα μειώσουμε το έλλειμμα στο 3,8% αλλά και θα δώσουμε κίνητρα για ανάπτυξη της οικονομίας, πρόσθεσε. Θα μειώσουμε στο μισό - δηλαδή στο 10% - τον συντελεστή φορολόγησης όλων των επιχειρήσεων που έχουν μικτά κέρδη μέχρι 1,8 εκατομμύρια ευρώ, ένα μέτρο που αφορά 250.000 επιχειρήσεις μικρές και μεσαίες, οι οποίες αποτελούν τα τρία τέταρτα του συνόλου των ουγγρικών επιχειρήσεων.

Επίσης, με τα λεφτά που θα πάρει η ουγγρική κυβέρνηση από τις τράπεζες, θα μπορέσει να μειώσει τον συντελεστή φορολογικού εισοδήματος φυσικών προσώπων στο ενιαίο ύψος του 16%, καλύπτοντας τις απώλειες φορολογικών εσόδων με ένα τμήμα των χρημάτων των τραπεζών!

«ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ “ΓΔΑΡΑΤΕ” ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΛΗΡΩΣΤΕ!»

Πανικός επικράτησε στους κύκλους της Ε.Ε. Η Κομισιόν έσπευσε να προσάψει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι... δεν εκτίμησε σωστά τις επιπτώσεις αυτής της έκτακτης φορολογίας στις τράπεζες, η οποία «ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομική ανάπτυξη» και να «αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές».

Ανοησίες και προσχήματα. Ο πραγματικός λόγος που πανικόβαλε την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ήταν μήπως αυτή η εθνικά επωφελής ουγγρική στάση βρει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργήσει «σχολή» παρακινώντας και άλλες κυβερνήσεις κρατών - μελών των «27» να φορολογούν τις τράπεζες αντί να υποβάλλουν τους λαούς τους σε εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.

«Η Ουγγαρία θα γίνει η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με μια αντίστοιχη απόφαση τέτοιων διαστάσεων» έγραψε η γερμανική «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» την παραμονή της ψήφισης του νόμου για την έκτακτη φορολόγηση των τραπεζών από το ουγγρικό κοινοβούλιο, η οποία έλαβε ήδη χώρα από την περασμένη εβδομάδα.

Υπάρχει όμως ένα ακόμη «μυστικό» όπου καθιστά πραγματικά εξαιρετική αυτή την απόφαση της ουγγρικής κυβέρνησης.

Το 80% του ουγγρικού τραπεζικού συστήματος ελέγχεται από... ξένες τράπεζες - πρωτίστως αυστριακές και γερμανικές, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές!

Πρακτικά, λοιπόν, από τα 700 εκατομμύρια ευρώ ένα τεράστιο τμήμα θα το πληρώσουν όχι οι Ούγγροι τραπεζίτες και παράγοντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά οι... Ευρωπαίοι!

Όσον αφορά δε στην έλλειψη ρευστότητας που ενδέχεται να παρουσιάσουν κάποιες τράπεζες στην Ουγγαρία εξαιτίας της έκτακτης φορολογίας, αυτή θα καλυφθεί μέσω προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οπότε πάλι οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν!

Ομολογουμένως διπλά αριστουργηματική η κίνηση της ουγγρικής κυβέρνησης...

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΞΗΛΩΜΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ

Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., πέρα από τις φραστικές διαμαρτυρίες, προσπάθησαν να υπονομεύσουν και στην πράξη την πολιτική της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης. Κύριο όργανό τους ο διοικητής της Τράπεζας της Ουγγαρίας.

Η κυβέρνηση απαιτούσε να μειώσει τα επιτόκια χορηγήσεων, ώστε να διοχετευθούν χρήματα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και στους χρεωμένους καταναλωτές και νοικοκυριά για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να κινηθεί η οικονομία. Αυτός όμως αρνείται πεισματικά, με πρόσχημα τον κίνδυνο... πληθωρισμού. Αρνείται επίσης να σηκωθεί να φύγει, παρόλο που η κυβέρνηση ακόμη και με δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού εκφράζει την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης της προς το πρόσωπό του και τον καλεί δημοσίως να παραιτηθεί.

Η κυβέρνηση Όρμπαν αποφάσισε λοιπόν να τον χτυπήσει εκεί που πονούν όλα τα «λαμόγια» του φυράματος αυτού: στην τσέπη! Του περιέκοψε τον μισθό κατά... 75% από 30.000 ευρώ το μήνα (ποσό αστρονομικό για την Ουγγαρία) του τον έκανε 7.500 ευρώ. Ξεσηκώθηκε αμέσως αυτή τη φορά η... Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν αντέχει να βλέπει τραπεζίτες να υφίστανται τέτοια «μαρτύρια» και κατάγγειλε την ουγγρική κυβέρνηση για «καταχρηστικά μέτρα».

Μέσα σε ένα γενικό κλίμα κατάληψης ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού από τη Δεξιά και μάλιστα εξ εφόδου με σαφώς αντιδημοκρατικές μεθόδους, η κυβέρνηση Όρμπαν ξηλώνει με αστραπιαία ταχύτητα και τους μηχανισμούς των «Κουίσλινγκ» που υπηρετούν την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.

Ήδη «αποκεφαλίστηκαν» οι άνθρωποι που είχαν τοποθετηθεί επικεφαλής της Ουγγρικής Υπηρεσίας Ανάπτυξης που διαχειρίζεται τα κονδύλια της Ε.Ε., της Ουγγρικής Τράπεζας Ανάπτυξης, της Γενικής Διεύθυνσης Φόρων, της Αρχής Ελέγχου Χρηματοοικονομικών Θεσμών, του Εθνικού Γραφείου Στατιστικής κ.λπ., πέρα φυσικά από τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και κρίσιμων υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης...

Παράλληλα, μέχρι σήμερα πρέπει να παραδώσει το πόρισμά του ο Λάσλο Πάπτσακ στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος αναφορικά με τη ζημιά που προξένησε στο δημόσιο συμφέρον η διακυβέρνηση των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων του Φέρεντς Γκιούρτσαν και του Γκόρντον Μπάιναϊ προκειμένου να αποφασίσει ο Όρμπαν αν θα τους παραπέμψει σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να τον καταδικάσει...
by amynias

ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΦΥΓΩ....

Γεννήθηκα από δύο ανθρώπους που μου έμαθαν να αγαπώ και να σέβομαι.
Να εκτιμώ αυτά που μου προσφέρουν, να προσφέρω και εγώ, να είμαι καλός άνθρωπος, γιατί « οι καλοί δεν χάνονται ποτέ».
Στις παρελάσεις με πήγαιναν στην πρώτη σειρά και εγώ κουνούσα χαρούμενος τη γαλανόλευκη σημαία μου, γιατί « γιόρταζε η Ελλάδα μου».
Και εγώ τότε αγαπούσα αυτήν την Ελλάδα, γιατί συνοδευόταν από ένα « μου» και άρα ήταν δική μου και ήξερα πως ό,τι είναι δικό μου το αγαπώ και με αγαπά.
Με εκπαίδευσαν δάσκαλοι που διακήρυσσαν την σπουδαιότητα της αρετής και της καλοσύνης.
Και διάβαζα για τα κατορθώματα των « αγαθών ανδρών» και για τους ήρωες προγόνους μου, που από τη μεγάλη τους αγάπη για την « Ελλάδα τους» μαρτύρησαν και θυσιάστηκαν.
Και επιθυμούσα μέσα μου να θυσιαστώ και εγώ, για να διαβάζουν οι επόμενοι ότι αγαπούσα την
«Ελλάδα μου» πάρα πολύ.
Μεγάλωσα λίγο ακόμα, έμαθα να τραγουδώ τον εθνικό μας ύμνο με περηφάνια, έμαθα την ένδοξη ιστορία μας απ’ έξω και ανακατωτά, έμαθα να κάνω το σταυρό μου πριν πέσω στο κρεβάτι, έμαθα να λέω ευχαριστώ σε ό,τι μου έδιναν αλλιώς θα ήμουν αγενής, έμαθα να λέω στους μεγάλους ότι είμαι Χριστιανος Ορθόδοξος και Ελληνας , έμαθα να αναμένω ένα μέλλον παρόμοιο με αυτό που διάβαζα στα βιβλία.
Έμαθα, επίσης, να κάνω μάθημα σε υπόγεια με μουχλιασμένους τοίχους και πρωτόγνωρο κρύο, έμαθα ότι δεν θα πάμε διακοπές «.γιατί ο μισθός του μπαμπά μου δεν μπήκε ακόμη», έμαθα ότι κάπου κοντά μας γινόταν ένας φριχτός πόλεμος, αλλά δεν ήξερα τι θα πει αυτό, γιατί «ο παρουσιαστής συνιστούσε να απομακρυνθούν τα παιδιά από την οθόνη».
‘Έλεγα, όμως, ευχαριστώ, γιατί έτσι μου είχαν πει.
Και εγώ έκανα αυτό που μου έλεγαν, γιατί ήμουν καλό παιδί και « οι καλοί δεν χάνονται ποτέ».
Όταν μεγάλωσα λίγο ακόμα είδα ότι οι δύο άνθρωποι που με μεγάλωσαν είχαν χαθεί και ας ήταν καλοί, ότι οι ήρωες που θαύμαζα χάθηκαν και ας ήταν γενναίοι, ότι η « Ελλάδα μου» δεν ήταν δική μου, γιατί δικό σου είναι ότι αγαπάς και σε αγαπάει.
Αλλά κατάλαβα ότι μόνο εγώ αγαπώ, γιατί όποιος σε αγαπά δεν σε αφήνει να κάνεις μάθημα σε υπόγεια με μουχλιασμένους τοίχους, δεν αφήνει τον μπαμπά σου χωρίς μισθό και δεν ισοπεδώνει αυτούς που εσύ θαυμάζεις.
Μεγάλωσα και άλλο για να καταλάβω ότι η Ελλάδα δεν είναι μια όμορφη κυρία με λευκό χιτώνα και δάφνες στο κεφάλι, αλλά 300 κύριοι με γραβάτες και χοντρές κοιλιές.
Κατάλαβα ότι πρέπει να κλειστώ σε τέσσερις τοίχους για χρόνια, προκειμένου να αποκτήσω την κατάλληλη μόρφωση, ώστε οι 300 αυτοί χοντροί κύριοι να κρίνουν πως μπορώ να συνεχίσω και να γίνω κατασταλαγμένος πολίτης του κράτους.
Το έκανα και αυτό, γιατί έτσι έπρεπε και οι καλοί κάνουν αυτό που πρέπει.
Είχα μεγαλώσει και άλλο, ωστόσο, και κατάλαβα ότι δεν πρέπει να ονειρεύομαι, γιατί « με τα όνειρα δεν τρώει κανείς», ότι δεν πρέπει να μιλάω, ότι δεν πρέπει να ακούω να κοιτώ, να νοιάζομαι, να ελπίζω.
Μου είπαν ότι όλα αυτά είναι για τους ανόητους και «οι ανόητοι βγαίνουν πάντα χαμένοι».
Βρίσκομαι τώρα εδώ και αναρωτιέμαι.
Σε τι να πιστέψω, σε τι να ελπίσω και τι να δω?
Να δω μια χώρα που αγαπώ και με αγαπά, που με φροντίζει και τη φροντίζω, που θα μου δώσει και θα της δώσω;
Ή να δω μήπως μια έκταση γης, με βουνά και θάλασσα, μια χώρα σαν όλες τις άλλες της γης, που δεν της χρωστάω τίποτα και δεν μου χρωστάει και αυτή;
Μια χώρα με σκουπίδια στις ακτές, με τσιμεντένια φυλάκια που δεν βλέπουν ουρανό, μια χώρα που δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά της, μια χώρα που δεν δίνει μισθό σε κανέναν μπαμπά, όπως έκανε και με τον δικό μου, γιατί δίνει μόνο σε μερικούς μπαμπάδες τα χρήματα όλων των γονιών που ζουν σε αυτήν.
Μια χώρα με ελλιπή παιδεία, μια χώρα χωρίς νοσοκομεία, μια χώρα χωρίς μέλλον, μια χώρα που όλα τα βλέπει κερδοσκοπικά, που πληγώνει, που απολύει, που παίρνει μέτρα «για το καλό μας», που ζητά από τους άλλους να διορθώσουν τα δικά της λάθη;
Μεγάλωσα και ο αέρας που αναπνέω δεν μου φτάνει, είναι βρώμικος και πικρός
Νιώθω τύψεις για τα όνειρά μου και προσπαθώ να δω εφιάλτες, λυπάμαι που κάνω τέτοιες σκέψεις και μαθαίνω να συμμορφώνομαι, δεν θέλω να είμαι αχάριστος και λέω ευχαριστώ, θέλω να φύγω αλλά μένω γιατί εγώ δεν ξεχνώ ότι κάποτε η Ελλάδα ήταν «μου» και όχι «τους».
Εγώ και άλλοι χιλιάδες.
Αλλά για πόσο ακόμα; Κάποτε θα αρχίσω να είμαι περήφανος για τα όνειρά μου, θα αρχίσω να κάνω τέτοιες σκέψεις, θα σταματήσω να συμμορφώνομαι και δεν θα λέω ευχαριστώ.
Δεν θέλω να αγαπώ 300 χοντρούς κυρίους, δεν θέλω να είμαι καλος, δεν θέλω να λέω ευχαριστώ, δεν θέλω να φοβάμαι.
Και όμως δεν θέλω να φύγω, γιατί κάπου μέσα μου πιστεύω ακόμα πως η όμορφη κυρία με το λευκό χιτώνα θα γυρίσει πετώντας και θα διώξει αυτούς τους « κακούς» που της πήραν τις δάφνες
Εμείς θέλουμε να μείνουμε, εσείς μας διώχνετε.
Και όταν φύγουμε θα μείνετε μόνοι σας.
Μέχρι να μην υπάρχουν άλλες γραβάτες να αγοράσετε, μέχρι οι κοιλιές σας να μην χωρούν σε αυτήν τη γη, μέχρι να φάτε ο ένας τον άλλον.
Και όποιος μείνει τελευταίος θα ψάχνει να μας βρει, αλλά εμείς δεν θα είμαστε εδώ.
Μπορεί και να μη γυρίσουμε ποτέ.
Γι΄αυτό κρατήστε μας καλά…