Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Δόξα και τιμή στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου...


8oς μεταξύ 19 υπουργών Οικονoμικών της ευρωζώνης ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Οι επτά κορυφαίοι οικονομολόγοι που τον επέλεξαν θέλουν, φαίνεται, να δουν από κοντά τα αποτελέσματα της εφαρμογής της… θεωρίας του χάους.
Μάλιστα στο κριτήριο “πολιτική ικανότητα” ο έλληνας τσάρος βγήκε πρώτος. Αυτή, όντως είναι μία καριέρα που φτιάχνεται… επί πτωμάτων.
Στις 4 τελευταίες θέσεις βρίσκονται οι υπουργοί Οικονομικών της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ουγγαρίας και της Ιρλανδίας. Αλλά να μην ανησυχούν. Μόλις πετύχουν κι αυτοί την εξαθλίωση των υπηκόων τους θα ανέβουν κατακόρυφα στη λίστα.
Όλοι αναρωτιόμαστε γιατί το “μνημόνιο” πέραν των δημοσιονομικών μεγεθών καταπιάνεται και με τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Μα ζούμε ή δεν ζούμε επιτέλους σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς;
Ζητούν από τις ελληνικές επιχειρήσεις να γίνουν ανταγωνιστικές. Κι ενώ αυτό θα μπορούσε να γίνει με καλύτερα και πιο καινοτόμα προϊόντα, καλύτερη συσκευασία, βελτιωμένο μάρκετιγκ, και φυσικά μείωση του κέρδους της επιχείρησης, θεωρήθηκε ευκολότερο να μειωθούν οι ήδη μικρότεροι μισθοί της Ευρώπης.
Η απάντηση είναι μία. Οι επιχειρηματίες βάζουν την τρόικα να εξασφαλίσει μία άνευ προηγουμένου ανακατονομή του πλούτου στην Ευρώπη, εις βάρος, φυσικά, των εργαζομένων. Αν το πετύχει η ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα έχει δώσει μία νέα διάσταση στον όρο… σοσιαλιστικό. Θα το μετατρέψει σε σοσιαληστρικό.
Στην Ελλάδα το όνειρο του επιχειρηματία είναι με τις επιχειρηματικές ή ατομικές συμβάσεις εργασίας, να φτάσουμε μια μέρα στο σημείο να πληρώνουν στον εργαζόμενο τόσα που αυτός αν είναι αξιοπρεπής να τους λέει: “Άσε ρε μεγάλε, μου δίνεις όταν έχεις”.
Η Άγκελα Μέρκελ απέρριψε τη λύση του ευρωοομόλογου, διότι δεν ταιριάζει στο σχέδιό της για οικονομικό “4ο ράιχ”. Γιαβόλ φράου κομαντάντ.
Πρέπει να προσέχουν οι Γάλλοι. Διότι τώρα πλέον ο λεγόμενος “γαλλογερμανικός άξονας” παραπέμπει ευθέως στην… κυβέρνηση του Βισί.
Αλλάζει το δόγμα που αφορά την ελληνική πολιτική στη διεκδίκηση των μαρμάρων του Παρθενώνα. Δεν ζητάμε πια την επιστροφή τους, αλλά μακροχρόνιο δανεισμό στο Μουσείο της Ακρόπολης. Προτείνω μόλις μας τα δανείσουν να αποφασίσουμε… στάση πληρωμών και να τα κρατήσουμε για πάντα.
by Vomvida