Όταν η κυβέρνηση βαπτίζει την αποτυχία ως επιτυχία...

Η κυβέρνηση βάπτισε ως επιτυχία τα νέα μέτρα στον ιδιωτικό τομέα.

Ο πρωθυπουργός και ο Υπ.Οικονομικών όταν συμφώνησαν με το ΔΝΤ ήξεραν ότι θα χρειαστεί επιμήκυνση της αποπληρωμής των χρεών.

Λίγο μετά από την εκπόνηση του «πρώτου μνημονίου» σε σειρά από συνεντεύξεις μου (όπως στις 9.5.2010 στην εφημερίδα «Free Sunday”), ανέφερα το γεγονός ότι ο «ο Πρόεδρος της Γερμανίας, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος του ΔΝΤ, δήλωσε ότι για να μηδενίσει από του χρόνου η Γερμανία τα ελλείμματά της –φέτος είναι 3,6% και θα πάει στο 5,4% - θα χρειαστεί 20 χρόνια». Αναρωτιέμαι –έγραφα τότε- «πώς φαντάζεται το οικονομικό επιτελείο ότι μία χώρα ανοργάνωτη, με θεσμούς που γνωρίζουμε και όντας σε βαθιά ύφεση, θα κατεβάσει το έλλειμμα κατά 12% σε μια τριετία. Αυτά δε γίνονται και οι ξένοι το ξέρουν ότι δε γίνονται

Κατέκρινα, λοιπόν, την κυβέρνηση, για την κακή της διαπραγμάτευση. Διότι κανονικά όφειλε να ζητήσει ένα χρονοδιάγραμμα 8 ετών προκειμένου να υπάρξει ένα «λογικό» χρονικό διάστημα μείωσης των ελλειμμάτων. Διαφορετικά, εκτιμούσα, η κυβέρνηση θα αναγκαστεί σχετικά σύντομα να ζητήσει «επιμήκυνση». Κάτι τέτοιο θα σήμαινε νέα διαπραγμάτευση και νέες δεσμεύσεις καθώς και καινούργια μέτρα αυταρχισμού και λιτότητας. Τότε είχα κατηγορηθεί ποικιλότροπα από τα διάφορα παπαγαλάκια.

Η κυβέρνηση επιθυμεί την επιμήκυνση του χρονοδιαγράμματος του μνημονίου.

Δεν τέλειωσε το 2010 και ήδη η χώρα επιδιώκει την επιμήκυνση του χρονοδιαγράμματος για τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος. Δηλαδή επιζητεί αυτό που έπρεπε να είχε κάνει εξ’ αρχής και με όρους που τότε θα ήταν κατά πολύ καλύτεροι των σημερινών. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι εάν η κυβέρνηση είχε κάνει ορθή διαπραγμάτευση έστω και ως προς το χρονοδιάγραμμα δεν θα ήταν υποχρεωμένη να διαπραγματευτεί εκ νέου τους όρους και με χειρότερους όρους, υπό τις απειλές και τις νέες απαιτήσεις της Γερμανίας.

Η Ελλάδα αδυνατεί να αποπληρώσει έγκαιρα τις δόσεις του δανείου από τον μηχανισμό στήριξης.

Η επιδίωξη επιμήκυνσης του χρόνου περιορισμού του ελλείμματος, έκανε φανερό ότι η Ελλάδα αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο αρχικό χρονοδιάγραμμα που είχε ανοήτως συμφωνήσει. Η κυβέρνηση παρόλα αυτά, καμώνεται ως η επιμήκυνση να είναι «επιβράβευση» της πολιτικής της. Και αυτό παρά την εφαρμοζόμενη σκληρή – μονόπλευρη πολιτική λιτότητας. Στην πραγματικότητα, βέβαια, έκανε λάθος διαπραγμάτευση την Άνοιξη του 2010. Εκτίμησε λάθος τις αντοχές της χώρας. Έπεσε έξω στα πλάνα της. Αναγκάζεται, λοιπόν, εκ των πραγμάτων να ζητήσει περισσότερα χρόνια για να ανταποκριθεί στους στόχους που της έχουν τεθεί με πολύ πιο δυσμενείς όρους από ότι αν είχε εξαρχής προσανατολιστεί ορθά. Και της το δίνουν αυτό σήμερα με μεγάλο κόστος για τη χώρα. Δηλαδή, κατά την κυβέρνηση επιτυχία είναι να πληρώνεις κανείς ακριβά αυτό που θα μπορούσε να το είχε πάρει εξαρχής και χωρίς επιπλέον κόστος.

Οι νέες διαπραγματεύσεις με την τρόικα οδηγούν σε χαλαρές εργασιακές σχέσεις.

Υπουργοί της κυβέρνησης έκαναν το καλοκαίρι μια δεύτερη διαπραγμάτευση για το μνημόνιο. Εκεί ουσιαστικά αποδέχτηκαν την κατάργηση θεμελιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, ιδιαίτερα ως προς τις εργασιακές σχέσεις. Την δέχτηκαν σε μια διαπραγμάτευση που εκτός της τρόικας και της ίδιας ήταν παρόντες εκπρόσωποι της διαπλοκής και των τραπεζών που έχουν άμεσο συμφέρον για την κατάργηση αυτών των δικαιωμάτων. Έτσι φτιάχτηκε το αντεργατικό «μνημόνιο νo.2». Τώρα οι ίδιοι, ενόψει νομοθετικών αναγκών, εμφανίζονται ως να λαμβάνουν πρωτοβουλίες αποτροπής των αρνητικών συνεπειών, ως να μην ήταν εκείνοι που είχαν συμφωνήσει αυτούς τους επαχθείς όρους τον Αύγουστο, αλλά κάποιος άλλος.

Στην ουσία τι κάνουν πολλοί της κυβέρνησης, όπου ασφαλώς και υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις; Παριστάνουν τον Δον Κιχώτη που παλεύει ενάντια στους ανέμους του μνημονίου και των αναπροσαρμογών του, που οι ίδιοι είχαν συμφωνήσει μόλις πριν λίγους μήνες. Η πολιτική υποκρισία στο απόγειο της; Πιθανώς. Πιθανά, όμως, η πολιτική τους να αποτελεί ένα ιστορικό υπόδειγμα επιπολαιότητας και ευκολίας με την οποία παραδόθηκε στην τρόικα και στη βουλιμία των τραπεζιτών. Υπάρχει κάτι χειρότερο; Ναι…ότι είναι εξίσου πιθανό να ισχύουν και τα δύο.

Με λίγα λόγια και πάλι την νύφη θα την πληρώσει ο εργαζόμενους και κερδισμένη θα βγει η πλουτοκρατία εις βάρος των πολλών.

by Nick Kotzias

Ο σκλάβος των Χριστουγέννων.

                                  Χριστούγεννα : Η καταναλωτική υστερία των γιορτών

                                             Οι γιορτές ως κερδοσκοπική επιχείρηση

Χριστούγεννα! Η σύγχρονη κοινωνία έχει αφήσει την ουσία στην άκρη νομίζοντας ότι "ουσία" είναι μια επίπονη νοητική διαδικασία, ενώ η βιτρίνα της κατανάλωσης και της ψεύτικης ζεστασιάς των γιορτών δείχνει πιο προσιτή και πιο έξυπνη τελικά.

Κοίτα γύρω σου, κάτι δεν πάει καλά. Κοίτα μέσα σου.. Το ξέρεις ότι κάτι δε πάει καλά. Είσαι ανειλικρινής με τον εαυτό σου. Παρασύρεσαι εύκολα από τις τάσεις. Σε διορθώνει και σε ξαναβάζει σε τροχιά καταστολής η ίδια η κοινωνία αν εκτροχιαστείς από τη συμβατικότητα. Σε χαστουκίζει ο διπλανός σου γιατί τον έχει χαστουκίσει ένας διπλανότερος, έτσι και συ χαστουκίζεις αν νιώσεις ότι κάτι διαφέρει, γιατί;

Φέτος τα Χριστούγεννα έχεις μια αποστολή. Η αποστολή σου είναι να συνειδητοποιήσεις τι είναι αυτό που σου δίνει θλίψη, όταν όλοι φωνάζουν καλή χρονιά και τι κάνει τα στολίδια να δείχνουν φτωχά σε ότι αφορά την αληθινή ομορφιά που αποζητάς.

Ο σκλάβος των Χριστουγέννων.

Η επιθυμία σου να ζήσεις την μαγεία των Χριστουγέννων θα κάνουν έναν συνάνθρωπό σου σκλάβο. Αυτές τις διαφορετικές μέρες, όταν εσύ θα τρως σε ένα ζεστό τραπέζι και θα ανταλλάζεις δώρα, θα έχεις αναγκάσει κάποιον σε ένα φθηνό μεροκάματο σκλαβιάς, γιατί αν εσύ θες να ζήσεις τη μαγεία τότε αν δε το ξέρεις ήδη, μάθε ότι υποχρεώνεις κάποιον να ζήσει τη σκληρότητα και την άλλη όψη της χάρτινης γιορτινής ατμόσφαιρας που είναι χτισμένη.

                                                  Ο σκλάβος των Χριστουγέννων

Σκλάβος των Χριστουγέννων αυτός, σκλάβος και εσύ, αφού η μανία σου του να ταυτιστείς με μια γιορτινή ατμόσφαιρα την ίδια στιγμή που η πραγματικότητα είναι τόσο σκληρή και τα μηνύματα των εποχών δυσοίωνα μοιάζει με παρανοϊκή συμπεριφορά, ανθρώπου που του αρέσει να ξεχνάει και να ζει σε γυάλινα όνειρα, αντί να συζητάει και να τον απασχολεί τι φταίει για αυτήν την απάνθρωπη κοινωνία ανθρώπων.

Οι επιθυμίες μας σκλαβώνουν τους ανθρώπους γύρω μας και στο τέλος αυτή η κατάσταση σκλαβώνει και εσένα, η αγάπη σου για το κέρδος και την επίδειξη πλούτου σε κάνει και σένα σκλάβο, σκλάβο στη δουλειά σου και αυτό που κάνεις κάθε μέρα για να αντέξεις τις υποχρεώσεις σου. Είσαι ένας σκλάβος των Χριστουγέννων, μια μηχανή και ένας αριθμός που πρέπει να καταναλώνει και όχι να αγαπάει. Είσαι μια φιμωμένη ψυχή, έχεις άγνοια των βαθύτερων αιτιών που σε κάνουν να μη σκέφτεσαι. Ξέρεις να παίρνεις χαρά από άψυχα αντικείμενα και δε ξέρεις τον τρόπο να εμπιστεύεσαι και να κατανοείς τα προβλήματα των ανθρώπων γύρω σου. Άλλωστε με τόσο λίγο χρόνο που έχεις η ενασχόληση σου με προβλήματα σου φαίνεται βαρύ φορτίο στην επιδίωξη μιας ισορροπημένης ψυχικής κατάστασης.

Η αληθινή αξία των Χριστουγέννων

Έκατσες ποτέ να αφαιρέσεις τις προκαταλήψεις που άθελά σου η οικογένειά σου σε φόρτωσε; Τι σημαίνει Χριστούγεννα; Ανταλλαγή ευχών, δώρων; Πόσο βαθιά μπορείς να πας;

Έκατσες ποτέ να εναντιωθείς σε κάθε τι φθηνό και άχρηστο που σου γεμίζουν τη ζωή όπως η τηλεόραση ή και οι συζητήσεις για ανούσια θέματα με γνωστούς και φίλους, όταν ζεις σε μια εποχή που απαιτεί λύσεις και οράματα για να πάει μπροστά; Μη θεωρείς τον εαυτό σου ανίκανο, το μυαλό σου μπορεί να παράγει σπουδαία πράγματα. Μη περιμένεις από άλλους!

Ενδιαφέρθηκες ποτέ για για την ουσία των Χριστουγέννων; Σκέφτηκες πόσο θύμα του καταναλωτικού παιχνιδιού είσαι; Δε σε εξοργίζει να είσαι θύμα; Δε θέλεις να είσαι λιγότερο; Τα Χριστούγεννα είναι γεμάτα "πρέπει", μια φούσκα και μια απόδειξη απομάκρυνσης και υποκρισίας μεταξύ των ανθρώπων.

Σκλάβος των Χριστουγέννων για ένα μισθό, σκλάβος των πρέπει. Λες έτσι είναι ο κόσμος δεν αλλάζει και συνεχίζεις. Ο κόσμος αυτός άλλαξε πολλές φορές μέχρι σήμερα. Θα αλλάξει ξανά. Πάνω σε αυτή την αλλαγή θυμήσου ότι είσαι σκλάβος και κάθε μέρα θα γίνεσαι όλο και περισσότερο. Βρες συμμάχους σκλάβους και ρύθμισε τη δύναμη που δε ξέρεις ότι έχεις με τρόπο που θα σπάσει τα δεσμά σου.

Τα Χριστούγεννα είναι μια ευκαιρία να βρεθείς κοντά με αγαπημένα σου πρόσωπα ή να συνειδητοποιήσεις πόσο μόνος έχεις βρεθεί σε έναν κόσμο ψεύτικων επιδιώξεων. Εκτός από ευχές φέτος τα Χριστούγεννα μιλήστε μεταξύ σας και ανταλλάξτε απόψεις για τα προβλήματά σας. Να είστε έτοιμοι να βρείτε λάθη στον εαυτό σας. Να είστε έτοιμοι να μάθετε και να ψάξετε γιατί οι αλήθειες κρύβονται στη γνώση και η γνώση μπορεί να σε απελευθερώσει.

Η γνώση και μόνο η γνώση θα κάνει τον σκλάβο των Χριστουγέννων κάποτε ξανά ελεύθερο.
by Δυνατό Μυρμήγκι

Το δημόσιο ως ο εχθρός .........

                                                       
                                                           τίνος είναι το κράτος βρε παιδιά;

Στην Ελλάδα το κράτος που συγκροτήθηκε μετά την επανάσταση του 1821 ήταν σαφώς πιο μικρό από τον χώρο όπου έκανε ο ελληνικός καπιταλισμός την πρωταρχική του συσσώρευση. Αφού Έλληνες έμποροι, εφοπλιστές και βιοτέχνες κινούνταν με άνεση και πετυχημένα σε όλο το μήκος και το πλάτος της αγοράς της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και όχι μόνο. Το νεοελληνικό κράτος έφερε πάνω του την σφραγίδα των κομματαρχών της «παλιάς Ελλάδας». Την σφραγίδα της μεταπρατικής ελληνικής αστικής τάξης. Του ελέγχου του ξένου παράγοντα.Ακόμα χειρότερα έγιναν τα πράγματα μετά την κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο. Το ελληνικό κράτος έγινε το κράτος των διώξεων, του αυταρχισμού και «της προστασίας του πολίτη από τον κομμουνιστικό κίνδυνο». Πάνω στο ελληνικό κράτος επικάθησαν και το διοικούσαν οι νικητές του εμφυλίου, Έλληνες και ξένοι.

Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονταν, επίσης, οι μαυραγορίτες και συνεργάτες των Γερμανών, οι λαθρέμποροι, εκείνοι που έκλεψαν την περιουσία των διωχθέντων, είτε στη διάρκεια του πολέμου (των εβραίων και των αντιστασιακών), είτε στη διάρκεια του εμφυλίου και των μετέπειτα χρόνων (ιδιαίτερα των αριστερών, δημοκρατικών πολιτών). Το κράτος αυτό έθρεψε αυταρχικές και βαθιά συντηρητικές δοξασίες, μηχανισμούς, λειτουργίες. Γέννησε και παρήγαγε τους πραξικοπηματίες σε Ελλάδα και Κύπρο. Το κράτος εχθρός του λαϊκού στοιχείου. Αυτό που ονομάστηκε ποικιλόμορφα «πελατειακές σχέσεις». Σήμερα ζούμε στην Ελλάδα και πάλι έναν ιδιόμορφο αντικρατισμό. Ούτε φιλελεύθερο, ούτε αριστερό, αλλά ούτε καν συντηρητικό.

Στην Ελλάδα καταγράφεται το μεγαλύτερο παράδοξο, να εμφανίζει ο κυρίαρχος λόγος ως κύριο υπαίτιο για τα χάλια του ελληνικού καπιταλισμού, που δεν είναι καν καπιταλισμός της προκοπής, τον δημόσιο υπάλληλο. Υπό κατηγορία βρίσκεται ο νοσοκόμος, ο θυρωρός του υπουργείου, ο δάσκαλος και ο πιλότος της πολεμικής αεροπορίας. Μάλιστα ο ιδιότυπος ελληνικός νεοφιλελευθερισμός φαντάζεται ότι η όλο και πιο πολύπλοκη σύγχρονη κοινωνία θα μπορούσε να κυβερνηθεί με ένα όλο και πιο απλό και μικρό κράτος. Πίσω από αυτή την επίθεση κρύβεται ο πραγματικός υπεύθυνος: οι δυνάμεις που χρησιμοποίησαν το ελληνικό κράτος ως λάφυρο, ως πηγή εύκολου κέρδους μαζί με τους πολιτικούς εκπροσώπους τους. Διότι το πρώτιστο πρόβλημα του ελληνικού δημοσίου είναι ότι έχουν επικαθήσει επί αυτού μεγάλα συμφέροντα που ως βδέλλες έζησαν από αυτό.

Κρατοφαγοπότες επιχειρηματίες. Άνομα αεριτζίδικα συμφέροντα. Και αφού έκαναν πάρτη πάνω στο σώμα του κράτους, αφού το οδήγησαν με τις λεηλασίες που έκαναν (χάρη σε μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική προμηθειών, δημόσιων δαπανών, επιδοτήσεων, απάτης και φοροκλοπής που επέβαλε το πολιτικό σύστημα), τώρα ανακαλύπτουν ότι για όλα φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι συλλύβδην. Προκειμένου δε, να πείσουν επικαλούνται τους δημόσιους υπάλληλους που οι ίδιοι λάδωσαν, όλους όσους έκαναν συνένοχους στο σύστημα που έστησαν. Σε τελευταία ανάλυση, το ελληνικό κράτος και οι παθολογίες του δεν είναι τίποτα άλλο παρά προϊόν της ποιότητας των δυνάμεων που ηγεμόνευσαν επ’ αυτού. Που το κατείχαν και το χρησιμοποίησαν ως λάφυρο. Αφού λήστεψαν, τώρα εμφανίζονται ως οι παρθένες που γεμάτο παράπονο ανακάλυψαν τις αμαρτίες του κόσμου. Έναν κόσμο που στην πραγματικότητα εκείνοι διέφθειραν. Εκείνοι έφτιαξαν κατά εικόνα και ομοίωση τους. Για πρώτη φορά στην ιστορία τα αφεντικά του συστήματος καταγγέλλουν τους διεκπεραιωτές των υποθέσεών τους.

by Nick Kotzias

Ψωροκώσταινα για εμάς, Παράδεισος για τους Άλλους ...

Ο Ελληνικός Καπιταλισμός

Σ' ένα κόσμο που το 2009 είχε πληθυσμό 6.768.167.712 κατοίκους, η Ελλάδα των 11.260.000 κατοίκων αποτελούσε το 0,166% του πλανήτη. Ωστόσο, ο ελληνικός καπιταλισμός κατέχει την 22η θέση στον κόσμο στη λίστα των πιο πλούσιων χωρών.

Ας δούμε πώς εξειδικεύεται αυτό σε μερικά βασικά χαρακτηριστικά του, που αποτελούν τους πυλώνες της δυναμικής του:

1. Μέχρι το 2009 ήταν πρώτος στον παγκόσμιο εμπορικό στόλο. Το 2010 έγινε δεύτερος, κατέχοντας το 14,8% του συνόλου της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας. Ο ελληνικός εμπορικός στόλος αποτελείται από 2.974 πλοία συνολικής χωρητικότητας 175.540.000 τόνων. Όμως, αν συνυπολογιστεί ότι ελέγχουν και το στόλο άλλων, μικρότερων πλοιοκτητών, φτάνουμε στο 20% περίπου του παγκόσμιου στόλου! Ο υπό ελληνική σημαία στόλος είναι πέμπτη δύναμη στον κόσμο (αυτό σημαίνει ότι πολλά ελληνόκτητα πλοία ταξιδεύουν με ξένη σημαία - τους συμφέρει καλύτερα) και πρώτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέχοντας το 39,7% του συνόλου.

Φοροαπαλλαγές στους πλούσιους

Μέχρι το τέλος του 2009 οι Έλληνες εφοπλιστές (μια συμπαγής ομάδα περίπου 400 πλοιοκτητών) είχαν παραγγείλει τη ναυπήγηση 748 νέων πλοίων, χωρητικότητας 64,9 εκατ. τόνων, κυρίως στα ναυπηγεία της Νότιας Κορέας και της Κίνας.

Οι εγκατεστημένες στην Ελλάδα περίπου 1.300 ναυτικές επιχειρήσεις απασχολούν πάνω από 12.000 υπαλλήλους. Το ξένο συνάλλαγμα από ναυτιλιακές υπηρεσίες το 2009 ήταν 13,552 δισ. ευρώ, έναντι 19,188 δισ. ευρώ το 2008 - η πτώση οφείλεται σε μείωση του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου και σε μεγάλη πτώση των τιμών των ναύλων. Το συνάλλαγμα αυτό αντιστοιχεί στο 5,6% του ΑΕΠ!

Οι Έλληνες εφοπλιστές συνήθως αποφεύγουν τη δημοσιότητα - εξάλλου δεν υποχρεούνται καν να δημοσιεύουν ισολογισμούς, ενώ έχουν 57 φοροαπαλλαγές και η συνεισφορά τους στη φορολογία είναι μικρότερη και από των μεταναστών! Όμως, είναι επιχειρηματικά παρόντες, με εμφανή τη συμμετοχή τους σε τουριστικές εγκαταστάσεις, ναυτικές συγκοινωνίες εσωτερικού και εξωτερικού, αεροπορία, τράπεζες και άλλους τομείς όπου η συμμετοχή τους είναι λιγότερο -ή και καθόλου- γνωστή.

Οι Ελληνικές Τράπεζες είναι κερδοφόρες

2. Έχει ένα δυναμικά αναπτυσσόμενο και επεκτατικό στο εξωτερικό τραπεζικό τομέα: Οι ελληνικές τράπεζες, από τη στιγμή που άνοιξαν τα βόρεια σύνορα το 1989-1990 με τη διάλυση των Ανατολικών καθεστώτων, προχώρησαν αμέσως "στους δρόμους τους παλιούς", όπως τότε γράφαμε. Αυτή την περίπου εικοσαετία μέχρι σήμερα, η επέκταση των ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια και τις Ανατολικές χώρες όχι μόνο ήταν καλπάζουσα αλλά μάλλον και πρωτοφανής στην ταχύτητά της.

Σήμερα, στα μέσα του 2010, λειτουργούν περίπου 3.500 υποκαταστήματα των ελληνικών τραπεζών σ' αυτές τις χώρες - χωρίς να λογαριάζουμε και την επέκταση των μεγάλων κυπριακών τραπεζών στις ίδιες περιοχές. Ταχύτατη είναι επίσης η επέκταση των ελληνικών τραπεζών στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Να σημειώσουμε επίσης ότι στην αρχή αυτής της περιόδου οι ελληνικές τράπεζες αποσύρθηκαν τελείως από τις δυτικές αγορές, πουλώντας τα καταστήματα που είχαν σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ρίχνοντας το βάρος τους σε πιο παρθένες αγορές.

Η δύναμη των Ελληνικών Τραπεζών

Τα καθαρά κέρδη των ελληνικών τραπεζών από τα υποκαταστήματά τους στο εξωτερικό ήταν μεγάλα. Για την Εθνική, το 45% του συνόλου των κερδών της οφείλεται στα κέρδη από τα καταστήματά της στην Τουρκία. Για την Alpha Bank ήταν το 24% του συνόλου των κερδών της. Για την EFG Eurobank το 25%, για την EGNATIA το 33% και για την Πειραιώς το 41%.

Σημειώνουμε ότι στην τραπεζική κρίση που ξέσπασε από το 2008 στις ΗΠΑ και την Ευρώπη δεν σημειώθηκε ούτε μία χρεοκοπία ελληνικής τράπεζας - έστω και μικρής. Φυσικά στηρίχτηκαν από το Δημόσιο με 28 δισ. ευρώ και τελευταία με άλλα 10 δισ. ευρώ από το πακέτο του Μνημονίου, αλλά στις ΗΠΑ και σε ευρωπαϊκές χώρες είχαμε χρεοκοπίες τραπεζών παρά τη στήριξη του τραπεζικού τομέα.

3. Έχει χιλιάδες επιχειρήσεις με παρουσία στις Βαλκανικές χώρες, την Ανατολική Ευρώπη, τη Ρωσία, την Ουκρανία, την Τουρκία, την Αίγυπτο κ.λπ.

Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια πόσες - ίσως χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν εγκατασταθεί σ' αυτές τις χώρες και τις εκμεταλλεύονται, επωφελούμενες από τα χαμηλά μεροκάματα, την απουσία ισχυρών συνδικάτων, την απουσία πλαισίων προστασίας της εργασίας, την απουσία περιβαλλοντικών δεσμεύσεων για την επιχειρηματική δραστηριότητα, τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος που ευνοεί την εξαγορά κυβερνητικών αξιωματούχων κ.λπ. κ.λπ. Ανάμεσα σ' αυτές τις χιλιάδες επιχειρήσεις είναι και πολλές που έκλεισαν τα εργοστάσιά τους στην Ελλάδα και μετεγκαταστάθηκαν σ' αυτές τις χώρες. Πολλές από αυτές είχαν πάρει στο μεταξύ κρατικές επιδοτήσεις με βάση τον αναπτυξιακό νόμο...

Να σημειώσουμε ότι ένα σημαντικό μέρος αποτελούν 480 ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, με εργοστάσια, εμπορικές και παντός άλλου τύπου αντιπροσωπείες, συνεργαζόμενες πολλές φορές με Τούρκους επιχειρηματίες. Το σύνολο των ελληνικών επενδύσεων στην Τουρκία είναι περίπου 6 δισ. δολάρια. Η σημαντικότερη απ' αυτές ήταν η εξαγορά της τουρκικής τράπεζας FINANS BANK από την Εθνική το 2009 με 4,5 δισ. δολάρια. Ειδικά το 2009, έτος οικονομικής κρίσης για την Ελλάδα, επενδύθηκαν στην Τουρκία από Έλληνες καπιταλιστές 780 εκατ. δολάρια.

Για να κάνουμε τις συγκρίσεις, ο τουρκικές επενδύσεις στην Ελλάδα αντιπροσωπεύονται από 10 επιχειρήσεις με συνολική επένδυση 30 εκατ. ευρώ. Και παρ' όλα αυτά ήταν αρκετό να έρθει πρόσφατα ο Ερνογάν στην Ελλάδα με πολυμελή αντιπροσωπεία Τούρκων επιχειρηματιών για ν' αρχίσει το κλαψούρισμα όιτι οι Τούρκοι θα "καταλάβουν οικονομικά" την Ελλάδα...

Ο ιδιωτικός τομέας

Ας μπούμε όμως βαθύτερα στο αρχιπέλαγος του σύγχρονου ελληνικού καπιταλισμού, εξετάζοντας τον ελληνικό ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα.

• Κατασκευαστικές εταιρείες:

Ένας ισχυρός και σύγχρονος καπιταλιστικός κλάδος, που δραστηριοποιείται επίσης με επιτυχία και στο εξωτερικό. Ελληνικές κατασκευαστικές κατασκευάζουν από διυλιστήρια στη Σ. Αραβία, αυτοκινητόδρομους στην Πολωνία, οικιστικά συγκροτήματα στη Ρωσία, κάθε λογής δημόσια και ιδιωτικά έργα σε όλη την έκταση των Βαλκανίων.

• Ελληνικές πολυεθνικές:

Ναι, από την Ελλάδα ενεργούν ή είναι εγκατεστημένες 216 ελληνικές πολυεθνικές! Ο κατάλογος που δίνει η "Ναυτεμπορική" δεν είναι ακόμη ολοκληρωμένος - υπάρχουν και άλλες. Αυτές όλες ενεργούν σε όλο τον κόσμο με έδρα την Ελλάδα. Να σημειώσουμε ότι σ' αυτές δεν περιλαμβάνονται τραπεζικές και ναυτιλιακές εταιρείες.

• Υπεράκτιες (off shore) εταιρείες:

Υπερχώριες τις αποκαλούν μερικοί και είναι εκατοντάδες. Ένας ολόκληρος ανεξέλεγκτος κόσμος επιχειρήσεων, όπως φάνηκε από τα σκάνδαλα της τελευταίας περιόδου. Δρουν ασύδοτα, με την ανοχή ή και κάλυψη των κυβερνήσεων και του καθεστώτος, προστατεύοντας τομείς της επιχειρηματικής δραστηριότητας από τη φορολόγηση, ξεπλένοντας βρόμικο χρήμα από τομείς μαφιόζικης καπιταλιστικής δραστηριότητας (ναρκωτικά, όπλα, trafficing κ.λπ.). Ένας μισθωτός που κάνει μια φορολογική παρατυπία ή ένας μικρομαγαζάτορας που δεν έχει τακτοποιημένα χαρτιά μπορούν να οδηγηθούν στη φυλακή ή στη χρεοκοπία, αλλά για τις αποδεδειγμένα πέραν των νόμων δραστηριότητες των πολυεθνικών υπάρχει ασυλία.

• Μερικά χτυπητά παραδείγματα ελληνικών επιχειρήσεων μεγάλης εμβέλειας:

Στην Ελλάδα εδρεύει η INTRALOT, δεύτερη εταιρεία στον κόσμο στον τομέα τυχερών παιχνιδιών. Όλα της τα τερματικά και άλλα μηχανήματα, αλλά και το λογισμικό, είναι ελληνικής τεχνολογίας και παράγονται από την INTRACOM των 2.500 εργαζομένων. Η 3Ε COCA COLA είναι η δεύτερη σε κύκλο εργασιών μετά την πρώτη στις ΗΠΑ, Ελληνικής ιδιοκτησίας και με εργοστάσια σε πάνω από 30 χώρες, με πάνω από 30 εταιρείες σε χώρες με συνολικό πληθυσμό περίπου 500 εκατ. ανθρώπων. Οι ελληνικές χαλυβουργίες παράγουν πάνω από 2,5 εκατ. τόνους χάλυβα το χρόνο, καλύπτοντας τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς αλλά και εξάγοντας στο εξωτερικό. Αναφέρουμε το συγκρότημα της ΒΙΟΧΑΛΚΟ με 90 εταιρείες σε πολλές χώρες. Η τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ βρίσκεται σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και οι ΗΠΑ, παράγοντας τσιμέντο από 7 εργοστάσια. Αλλά και επιχειρήσεις με ισχυρή μετοχική συμμετοχή του Δημοσίου δραστηριοποιούνται σε πολλές χώρες και κατέχουν δεκάδες άλλες επιχειρήσεις. Αναφέρουμε τον ΟΤΕ (κατέχει πολλές εταιρείες τηλεπικοινωνιών - τηλεφωνίας σε όλα τα Βαλκάνια), τα ΕΛΠΕ κ.λπ. Πρέπει να υπογραμμίσουμε τη σημασία του ενεργειακού κλάδου, με την παρουσία της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ, της ΔΕΣΦΑ κ.λπ., αλλά και με τη συμμετοχή σε σημαντικά ενεργειακά δίκτυα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Καπιταλιστική "εποποιία"

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε και με άλλα σοβαρά μεγέθη στη βιομηχανία, το εμπόριο, την τεχνογνωσία, τον τουρισμό κ.λπ. Αλλά όσα αναφέραμε δειγματοληπτικά αρκούν για να δώσουν μια πρώτη εικόνα για το δυναμισμό του ελληνικού καπιταλισμού, ιδιωτικού και δημόσιου. Δεν τα αναφέρουμε προφανώς για να δοξάσουμε τον ελληνικό καπιταλισμό, αλλά για να πούμε ότι η ελληνική εργατική τάξη αλλά ακόμη περισσότερο οι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα δεν έχουν πάρει ποτέ το μερίδιο που δικαιούνται από την ανάπτυξη του ελληνικού καπιταλισμού.

Μέχρι και το 2008 και για 14 συνεχόμενα χρόνια η αύξηση του ελληνικού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) ήταν από 3 έως 5,6% σε ετήσια βάση. Από τους ταχύτερους και διαρκέστερους ρυθμούς ανάπτυξης στον κόσμο. Μια πραγματική εποποιία για τον νεοελληνικό καπιταλισμό, μια εποποιία κερδών και επέκτασης. Ωστόσο, οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι εργαζόμενοι μετανάστες δεν πήραν παρά ψίχουλα από αυτή την ανάπτυξη, ενώ η φτώχεια σταθεροποιήθηκε στο 20% και πάνω και ο επίσημος δείκτης της ανεργίας (που κρύβει μεγάλο μέρος της πραγματικής ανεργίας) παρέμεινε κοντά στο 10%.

Ένας αόρατος καπιταλισμός

Η οικονομική ελίτ ασκεί την εξουσία

Ο ελληνικός καπιταλισμός έχει καταφέρει να είναι σχεδόν ...αόρατος. Σαν να μην υπάρχει! Για τα δύο μεγάλα κόμματα και το ΛΑΟΣ εξηγείται γιατί τον καλύπτουν: η ...εξαφάνιση του ελληνικού καπιταλισμού βολεύει τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, τη συνέχιση της άδικης αναδιανομής του πλούτου. Όμως πώς να εξηγήσει κανείς ότι και τα αριστερά κόμματα διστάζουν να μιλήσουν για τον ελληνικό καπιταλισμό, να αποκαλύψουν τις διαστάσεις του και τη δυναμική του; Τα πάντα συζητιούνται σ' αυτή τη χώρα, αλλά οι λέξεις ελληνικός καπιταλισμός και πολύ περισσότερο η αποκάλυψη και αποτύπωση της πραγματικότητάς του είναι πράγματα που σπανίως θα συναντήσει κανείς ακόμη και στις δημόσιες τοποθετήσεις της Αριστεράς.

Συνήθως μιλάνε με άλλες εκφράσεις, όπως "οι 200 οικογένειες", "η ολιγαρχία", "η πλουτοκρατία" κ.λπ. Μάλιστα, εφευρίσκουν διάφορα επίθετα για να τον χαρακτηρίσουν: καθυστερημένος, εξαρτημένος, μεταπρατικός κ.λπ. είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που έχει εφεύρει η Αριστερά για να ...συσκοτίσει την πραγματικότητα ενός από τους πιο δραστήριους, σύγχρονους αλλά και σκληρούς καπιταλισμούς του κόσμου. Με αυτό τον τρόπο, ο ελληνικός καπιταλισμός, εκτός από τις μεγάλες οικονομικές του επιτυχίες, έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα αδιαπέραστο σχεδόν προπέτασμα καπνού που τον καλύπτει. Το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής διανόησης και μάλιστα της Αριστερής έχει αποδεχτεί τη θεωρία της "Ψωροκώσταινας".

Με μια τέτοια κακομοίρικη ανατομία του ελληνικού καπιταλισμού, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου καταφέρνουν να πείθουν την ελληνική εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό ότι δεν πρέπει να έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις από έναν καθυστερημένο και εξαρτημένο καπιταλισμό. Αντί να διεκδικούν απ' αυτόν δικαιώματα, καλά θα κάνουν να αγωνιστούν εναντίον των ξένων "αφεντικών" του ελληνικού καπιταλισμού, που δεν τον αφήνουν να προοδεύσει και να ανοίξει τα φτερά του...

Όλο αυτό βέβαια επιτρέπει επίσης σε μια αριστερούτσικη ελίτ να συμπαρίσταται ή και να εντάσσεται στην "καλή κοινωνία", διεκδικώντας και κατέχοντας ρόλους στην καλλιτεχνία, τη μουσική, το θέατρο, τη λογοτεχνία και άλλους τομείς και εκδηλώσεις, που φτιασιδώνουν με άλλοθι "προοδευτικότητας" και "ελευθερίας" τον ελληνικό καπιταλισμό. Ποιος διακινδυνεύει αυτά τα προνόμια και τους ρόλους με το να τα βάλει ευθέως με τον ελληνικό καπιταλισμό; Γι' αυτό, το να κιλάς ευθέως γι' αυτόν είναι γραφικότητα, είναι tres banal...

Φυσικά, στην προέκταση μιας τέτοιας στάσης έρχεται και η συνεχής αναζήτηση για τη συμμετοχή στη διακυβέρνηση, με προγράμματα "εξυγίανσης" της ελληνικής οικονομίας, η οποία βρίσκεται όχι από το 2008 αλλά ...γενικώς σε διαρκή κρίση. Βέβαια ο ελληνικός καπιταλισμός δεν έχει ανοιχτά αυτιά για να ακούσει τέτοιες προτάσεις για συμμετοχή στη διακυβέρνηση. Δεν θέλουν καμιά Αριστερά. Καλό είναι να στέκεται στο περιθώριο, πολλές φορές και σαν μια σεβαστή γραφικότητα. Μόνο σε επικίνδυνες για το καθεστώς στιγμές καλείται να βοηθήσει να ξεπεραστεί η κρίση του. Όπως ήταν η οικουμενική κυβέρνηση του 1989, με τη συμμετοχή και των δύο μεγάλων κομμάτων της Αριστεράς. Για λίγο, μέχρι να περάσει η άμεση κρίση, κι ύστερα ξανά από την αρχή.

Τελικά, η σε μεγάλο βαθμό ενσωμάτωση της αριστερής διανόησης, ο κυβερνητισμός στην Αριστερά, η έλλειψη ταξικής προσέγγισης κ.λπ. έχουν ευθεία σχέση με την άρνηση της Αριστεράς να αναγνωρίσει τον αντίπαλό της, τον ελληνικό καπιταλισμό, και να τον στοχοποιήσει χωρίς περιστροφές. Γιατί αν κάνεις κάτι τέτοιο, οι συνέπειες είναι προφανείς: δεν μπορείς να συναγελάζεσαι με την "καλή κοινωνία", δεν μπορείς να είσαι "χρήσιμος" στη "διακυβέρνηση του τόπου", δεν είσαι αξιοσέβαστο μέλος του επίσημου πολιτικού συστήματος, δεν έχεις ασυλία από τον ελληνικό καπιταλισμό, τους μηχανισμούς του και τα κόμματά του.

Σημείωση: Το κείμενο αυτό συνειδητά δεν ασχολήθηκε με την κρίση του ελληνικού καπιταλισμού. Όχι γιατί αυτή δεν υπάρχει, αλλά γιατί πρέπει πρέπει πρώτα να ξέρουμε τι είναι αυτό που είναι σε κρίση.

by Dimitris Livierastos

Εσείς πλέον τους εμπιστεύεστε;

Τελικά η αφερεγγυότητα και η ψευτιά έχουν γίνει σημαία της ΔουΝουΤοκυβέρνησης.

Μας είπαν πολλές φορές πριν τις εκλογές αλλά και κατά καιρούς μετά, ότι υπάρχουν λεφτά, όπου στο τέλος την ψεύτικη διαβεβαίωση αυτή την έκαναν να μας φέρνει στο μυαλό την γνωστή φράση ότι ........ “Λέμε και καμιά μ@@@@@α πότε πότε για να περάσουμε την ώρα μας”!!!.

Υποσχέθηκαν ότι δεν θα αυξήσουν το Φ.Π.Α αλλά τώρα λένε ότι μας έκαναν και χάρη που τον ανέβασαν μόνο 4 μονάδες!!!

Είπαν θα προστατέψουν το εισόδημα μας και θα μας δώσουν και αυξήσεις ίσες με τον τιμάριθμο αλλά τελικά μας έκαναν δραματικές μειώσεις!!!

Οριόταν ότι θα δημιουργήσουν συνθήκες ανάπτυξης αλλά δημιούργησαν στρατιές ανέργων!!!

Κατηγορούσαν πριν το Δ.Ν.Τ λέγοντας τις αρνητικές επιπτώσεις του στους λαούς των χωρών που προσέφυγαν σε αυτό αλλά στο τέλος έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να μας οδηγήσουν στις αγκάλες τους ως πρόβατα επί σφαγή!!!

Μας μιλούσαν για επεξεργασμένες και έτοιμες λύσεις των διαφόρων προβλημάτων της χώρας μας και αντί αυτού εδώ και καιρό παρακολουθούμε πειραματισμούς, ερασιτεχνισμούς και πελαγοδρομήσεις από κάποιους διορισμένους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργίσκους εκ των οποίων, ο ένας δήλωσε ψεύτικα στοιχεία στο βιογραφικό του και οι υπόλοιποι απλά έτυχε να ανήκουν στην παρέα!!!

Για να μη τους αδικούμε σας αναφέρω ότι μας υποσχέθηκαν διαλεύκανση των σκανδάλων και τιμωρία των υπευθύνων και πραγματικά την τήρησαν αναγκάζοντας κορυφαίο πρώην υπουργός τους (ύποπτο για παράνομο πλουτισμό από μίζες) να παραδώσει με οδύνη όχι μέρος των χρημάτων αλλά την πολύτιμη και μεγάλης αξίας ... κομματική του ταυτότητα!!! Μιλάμε για την έσχατη τιμωρία!!!!!!(ακούγεται μάλιστα ότι έχει πάθει κατάθλιψη για αυτό.)

Φυσικά εδώ και καιρό πάψαμε να έχουμε νεώτερα για το άλλο μεγάλο στέλεχος που έχασε το 1.000.000 € της Siemens στην διαδρομή για τα κομματικά τους γραφεία!!!

Αφού μείωσαν τις αποδοχές των συνταξιούχων αλλά και των δημοσίων υπαλλήλων, μας έλεγαν ότι τάχατε δίνουν μάχη για τον 13ο και 14ο μισθό που όμως στο τέλος πετσόκοψαν και όπως δείχνουν τα πράγματα σύντομα θα καταργήσουν τελείως!!!

Διαρρήγνυαν τα ιμάτια τους ότι μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας μπόρεσαν και έσωσαν τις αμοιβές και τις εργασιακές σχέσεις των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα. Όμως αυτές τις μέρες βλέπουμε και ακούμε την πλήρη κάλυψη αλλά και ταύτιση τους στις απαιτήσεις του Σ.Ε.Β για κατάργηση των εθνικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας ώστε έτσι να προχωρήσουν εκβιαστικά και αυθαίρετα σε αυξήσεις ωρών απασχόλησης και σε μειώσεις μισθών!!!(γίνεται ήδη σε πολλές επιχειρήσεις.)

Μίλησαν για διαφάνεια στην άσκηση εξουσίας αλλά εξαγόρασαν με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι πολλά εκδοτικά συγκροτήματα και δημοσιογραφίσκους οι οποίοι αντί για ελεγκτές των πεπραγμένων της εξουσίας τους, έγιναν (στα βραδινά πάνελ των δελτίων ειδήσεων) οι υμνητές και τα λιβανιστήρια των αντιλαικών τους επιλογών!!!

Μας έταξαν νέο ήθος και ύφος στην άσκηση εξουσίας αλλά αμόλησαν τον αντιπρόεδρο (επί τιμή και άνευ αρμοδιοτήτων) να κατηγορεί και να λοιδορεί διάφορες κοινωνικές και εργασιακές ομάδες με σκοπό να δημιουργήσει αντιπαράθεση μεταξύ των με απώτερο στόχο την διάσπαση της κοινωνικής συνοχής!!!

Μετά λοιπόν από όλα τα προαναφερόμενα αυτή η παρέα των σχετικών και των άσχετων μας υπόσχεται ότι θα μας οδηγήσει στην άκρη του τούνελ … εσείς πλέον τους εμπιστεύεστε ακόμα;

Υποσημείωση:

Οι παραπάνω αρνητικές διαπιστώσεις δεν βαφτίζουν ικανή την κοιμώμενη αλλά και συνυπεύθυνη αντιπολίτευση γιατί και αυτή όχι μόνο δεν προχώρησε στην παραδοχή των κραυγαλέων και ύποπτων λαθών της αλλά το κυριότερο δεν έκανε την αυτοκάθαρση από τα μιάσματα της δικής της κυβερνητικής θητείας. Ακόμα και σήμερα οι επιλογές και οι στρατηγικές της μας βάζουν στο μυαλό όλο και περισσότερο την σκέψη ότι το παιχνίδι είναι σικέ και στημένο ... και από τους δύο!!!

Τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια, αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέμματα...

Είναι εκείνο το παραμύθι. Δε το θυμάμαι με όλες του τις λεπτομέρειες...Πάντως σίγουρα είναι δύο παιδιά στην ιστορία, συνομήλικοι. Ο ένας είναι καλός και φτωχός (πάντα έτσι γίνεται και δεν ξέρω γιατί. Έχω γνωρίσει φτωχούς μεγάλα τσογλάνια) κι ο άλλος κακός και πλούσιος (πλούσιους ούτε καν έχω γνωρίσει, σκέψου τί τσογλάνια είναι...).

Λοιπόν κάπου έχουν μπλέξει, ούτε θυμάμαι, και για να ξεμπλέξουν πρέπει να ολοκληρώσουν μια κοινή δοκιμασία και τέλος πάντων είναι η στιγμή που όλοι περιμένουμε τον φτωχό να κερδίσει τις εντυπώσεις και να του δείξει του παλιοπλούσιου. Γιατί έτσι γίνεται στα παραμύθια, κερδίζουν πάντα οι φτωχοί, γι' αυτό και τα λένε παραμύθια. Λοιπόν ο καλός κερδίζει, αλλά εμένα δεν μου έκανε αυτό εντύπωση, αφού από παιδί είχα καταλάβει πού πηγαίνει αυτή η ιστορία με τα παραμύθια.

Ήταν η δοκιμασία που με ξετρέλανε. Είχανε λέει ο καθένας μια πόρτα μπροστά του και θα κέρδιζε όποιος καθόταν στο δωμάτιο που του αντιστοιχούσε 5 λεπτά. Ε και σκέφτεσαι εσύ, σιγά τα καλσόν και τέτοια. Έλα όμως που ο πλούσιος κάθισε εκεί μέσα δέκα δεύτερα και μετά έφυγε πανικόβλητος. Γιατί μόλις μπήκε μέσα, είδε στους τοίχους να αναπαρίσταται κάθε καργιολίκι που είχε κάνει. Και θα ήταν πολλά για να έκανε έτσι. Ενώ ο αγαθός φτωχός, κύριος. Όλα εκεί μέσα ήταν υπέροχα, αφού δεν είχε αδικήσει ποτέ κανέναν. Μέχρι φραπεδάκι χτύπησε, μέχρι πουτάνες του είχανε, έτσι για το καλωσόρισμα.

Αυτό ήταν το στόρι, δεν έχει άλλο. Αλλά εμένα μου κάνει ακόμη εντύπωση αυτή η κοινωνική διακαιοσύνη που λένε. Μια ζωή δηλαδή οι φτωχοί με τέτοιους τρόπους περίμεναν να ρεφάρουν... Με το να σκέφτονται πως κάποτε θα έρθει μια δοκιμασία από καμιά μάγισσα ή κανέναν θεό και θα αναγκαστεί ο πλούσιος να τρέχει και να μη φτάνει. Να μπορέσει κάποιος να του δείξει στον τοίχο πόσο μαλάκας είναι και να αναστατωθεί. Αν θα αναστατωθεί, που δεν θα αναστατωθεί. Εδώ δεν τον πείραξε να τα κάνει, στο να τα ξαναδεί θα κολλήσουμε; Όμως πάλι είμαστε ικανοί για τα πάντα, είμαστε οι πολλοί κι αυτοί είναι οι λίγοι.

Τα παραμύθια ξέρω, δεν είναι αλήθεια, αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέμματα.

O Στρος και το στρες...

Δεν ξέρω για σας, αλλά από τη μέρα που ξέσπασε η οικονομική κρίση, αισθάνομαι πολύ στροσαρισμένος.

Προσοχή! Άλλο το στρος και άλλο το στρες. Μοιάζουν πολύ, αλλά έχουν πολύ διαφορετικά συμπτώματα. Το στρες προκαλεί αναστάτωση, σύγχιση και έξαψη, ενώ το στρος ανεργία, φτώχεια και πείνα.

Ξέρετε ποιοί μισθωτοί του δημοσίου δεν πρόκειται ποτέ να απολυθούν; Οι παπάδες. Κι όμως στις γραφές υπάρχει η ρήση “νυν απολύεις τον δούλον σου δέσποτα”.

Αυτή φυσικά σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό αλλά κάποιοι “θρήσκοι” εργοδότες το εξέλαβαν ότι πρέπει να απολύσουν τους εργαζόμενους στους οποίους συμπεριφέρονταν ήδη σαν νάταν δούλοι.

Κάποιες αριστερές οργανώσεις διαλαλούν ότι ο Στρος Καν και ο Όλι Ρεν είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα μας. Όχι όμως και τα 110 δισ. που πήραμε από τον μηχανισμό στήριξης.

Εξάλλου στην κατάσταση που βρίσκεται ο ελληνικός τουρισμός όποιος ξένος πατάει το πόδι του στην Ελλάδα είναι κέρδος. Ιδίως με τέτοιες υπηρεσίες που του προσφέρουμε…

Ο Καρατζαφέρης κατέθεσε ερώτηση προς τον πρωθυπουργό για σχέδια εξτρεμιστών μουσουλμάνων στην Αθήνα. Τελικά το χούι του εθνικιστή ακροδεξιού πολύ δύσκολα κρύβεται.

Αν ο Σαμαράς και η Μπακογιάννη συμετείχαν στο master chef, θα βρισκόταν αντιμέτωποι ενώπιον ενωπίω για το ποιος από τους δύο θα παραμείνει στην πολυκατοικία της κεντροδεξιάς. Το πιάτο το οποίο θα έπρεπε να μαγειρέψουν θα ήταν… “αποστασία ογκραντεν”.

Και στο εξωτερικό η δικαιοσύνη είναι “τυφλά”. Εντελώς τυχαίως το αφεντικό της Wikileaks κατηγορήθηκε μέχρι τώρα για σεξουαλική παρενόχληση, βιασμό ανηλίκων, εσχάτη προδοσία και δεν ξέρω μήπως είναι ύποπτος και για συμμετοχή στου “Πυρήνες της Φωτιάς”.

Ένας διάσημος πρώην ποδοσφαιριστής, ο Ερίκ Καντονά κατόρθωσε να αναστατώσει τους τραπεζίτες περισσότερο από όλους τους πολιτικούς ηγέτες της Ευρώπης. Αυτό δεν τιμά τόσο τον ίδιο, όσο ατιμάζει τους πολιτικάντηδες.

Πρότεινε να αποσύρουμε τις καταθέσεις μας από τις τράπεζες για μία ημέρα. Θα το εφάρμοζα αμέσως και όχι μόνο για μία μέρα, αν βεβαίως – βεβαίως είχα καταθέσεις.

Αλλά φεύ είμαι από τους χιλιάδες σκλάβους του “μεροδούλι-μεροφάι”. Και μάλιστα όσο περνά ο καιρός το μεροφάι γίνεται όλο και πιο… νηστίσιμο.

by Vomvida

Δόξα και τιμή στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου...

8oς μεταξύ 19 υπουργών Οικονoμικών της ευρωζώνης ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Οι επτά κορυφαίοι οικονομολόγοι που τον επέλεξαν θέλουν, φαίνεται, να δουν από κοντά τα αποτελέσματα της εφαρμογής της… θεωρίας του χάους.

Μάλιστα στο κριτήριο “πολιτική ικανότητα” ο έλληνας τσάρος βγήκε πρώτος. Αυτή, όντως είναι μία καριέρα που φτιάχνεται… επί πτωμάτων.

Στις 4 τελευταίες θέσεις βρίσκονται οι υπουργοί Οικονομικών της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ουγγαρίας και της Ιρλανδίας. Αλλά να μην ανησυχούν. Μόλις πετύχουν κι αυτοί την εξαθλίωση των υπηκόων τους θα ανέβουν κατακόρυφα στη λίστα.

Όλοι αναρωτιόμαστε γιατί το “μνημόνιο” πέραν των δημοσιονομικών μεγεθών καταπιάνεται και με τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Μα ζούμε ή δεν ζούμε επιτέλους σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς;

Ζητούν από τις ελληνικές επιχειρήσεις να γίνουν ανταγωνιστικές. Κι ενώ αυτό θα μπορούσε να γίνει με καλύτερα και πιο καινοτόμα προϊόντα, καλύτερη συσκευασία, βελτιωμένο μάρκετιγκ, και φυσικά μείωση του κέρδους της επιχείρησης, θεωρήθηκε ευκολότερο να μειωθούν οι ήδη μικρότεροι μισθοί της Ευρώπης.

Η απάντηση είναι μία. Οι επιχειρηματίες βάζουν την τρόικα να εξασφαλίσει μία άνευ προηγουμένου ανακατονομή του πλούτου στην Ευρώπη, εις βάρος, φυσικά, των εργαζομένων. Αν το πετύχει η ελληνική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα έχει δώσει μία νέα διάσταση στον όρο… σοσιαλιστικό. Θα το μετατρέψει σε σοσιαληστρικό.

Στην Ελλάδα το όνειρο του επιχειρηματία είναι με τις επιχειρηματικές ή ατομικές συμβάσεις εργασίας, να φτάσουμε μια μέρα στο σημείο να πληρώνουν στον εργαζόμενο τόσα που αυτός αν είναι αξιοπρεπής να τους λέει: “Άσε ρε μεγάλε, μου δίνεις όταν έχεις”.

Η Άγκελα Μέρκελ απέρριψε τη λύση του ευρωοομόλογου, διότι δεν ταιριάζει στο σχέδιό της για οικονομικό “4ο ράιχ”. Γιαβόλ φράου κομαντάντ.

Πρέπει να προσέχουν οι Γάλλοι. Διότι τώρα πλέον ο λεγόμενος “γαλλογερμανικός άξονας” παραπέμπει ευθέως στην… κυβέρνηση του Βισί.

Αλλάζει το δόγμα που αφορά την ελληνική πολιτική στη διεκδίκηση των μαρμάρων του Παρθενώνα. Δεν ζητάμε πια την επιστροφή τους, αλλά μακροχρόνιο δανεισμό στο Μουσείο της Ακρόπολης. Προτείνω μόλις μας τα δανείσουν να αποφασίσουμε… στάση πληρωμών και να τα κρατήσουμε για πάντα.

by Vomvida

Ιδού η ζημιά του Δημοσίου... Ιδού το βρώμικο χρήμα!

- Τρεις εταιρείες και το γραφείο του... Τάσσου Παπαδόπουλου στην Κύπρο στο πόρισμα της Βουλής με διαπιστώσεις για διακίνηση τεράστιων μαύρων ποσών.

- Το «Π» δίδει στη δημοσιότητα πλήρη φάκελο με τη ζημιά του Δημοσίου και την αθλιότητα στην κυριότητα της λιμνοθάλασσας.

- Τα μεγάλα κόλπα και τα τεράστια ποσά στις εταιρείες ΡΑΣΣΑΝΤΕΛ και ΜΑΝΤΕΟΥΣ

- Η σιωπή για τα εκατομμύρια δολλάρια της ΤΟΡΚΑΣΟ.

H Κύπρος δεν συνεργάζεται με την Ελλάδα και είναι ντροπή να είναι φορολογικός «παράδεισος» μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Αυτή την καταγγελία έκανε δημόσια (ΡΑΔΙΟ 9) ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γιάννης Καπελέρης με αφορμή το κλεμμένο ελληνικό χρήμα που ξεπλένεται και κρύβεται στην Κύπρο.

Η καταγγελία αυτή αποκτά τεράστιο ενδιαφέρον στο σκάνδαλο Βατοπεδίου, αλλά φυσικά και σε άλλα σκάνδαλα στα οποία εμφανίζονται εταιρείες με έδρα την Κύπρο που έχουν γίνει κρυψώνες κλεμμένου χρήματος.

Τρεις εταιρείες εμπλέκονται.

Στο Βατοπέδι εμφανίζονται τουλάχιστον τρεις εταιρείες που εμπλέκονται σε διακίνηση τεραστίων ποσών.

Οι εταιρείες είναι η ΤΟΡΚΑΣΟ, η ΡΑΣΣΑΝΤΕΛ και η ΜΑΝΤΕΟΥΣ.

Η εταιρεία ΤΟΡΚΑΣΟ εμφανίζεται κάποια στιγμή να έχει πρωταγωνιστή στο εσωτερικό της τον ανιψιό του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Σύμφωνα με έγγραφο του Εισαγγελέα για το βρόμικο χρήμα στην εταιρεία αυτή μπήκαν κάποια στιγμή και διακινήθηκαν περίπου 7 εκατομμυρια δολλάρια.

Τα χρήματα αυτά προέρχονται από τη διαδρομή ΖΗΜΕΝΣ - ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΣ αλλά ακόμα δεν έχει δοθεί καμία εξήγηση...

Η ΤΟΡΚΑΣΟ εμφανίζεται όμως και στο σκάνδαλο Βατοπεδίου μέσω διαφόρων προσώπων, όπως ο κ. Σαχπαζίδης κλπ.

Οι δυο άλλες εταιρείες καταγγέλλονται με τον πιο επίσημο τρόπο από την προανακριτκή επιτροπή για το Βατοπέδι ως εταιρείες μέσω των οποίων διακινήθηκαν τεράστια ποσά για τα οποία οι δήθεν κοπτόμενοι για την διαφάνεια και την αλήθεια τα προηγούμενα χρόνια δεν ζήτησαν καν στοιχεία μέσω δικαστικής συνδρομής από την Κύπρο.

Ποια είναι η διεύθυνση αυτών των δυο εταιρειών στην Κύπρο;

Είναι η οδός Σοφούλη 2, όπου είναι η έδρα των δικηγορικών γραφείων του μακαρίτη προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου.

Έτη δημιουργίας των εταιρειών αυτών;

Κι αυτό πολύ κρίσιμο. Το 2005 η Ρασσαντέλ και το 2007 η Μαντέους.

Τον καιρό εκείνο βέβαια ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν απασχολημένος με τον Κ. Καραμανλή στα εθνικά θέματα και ίσως δεν ασχολιόταν και τόσο με το μαγείρευαν οι συνεργάτες του, με τους συνεργάτες του Κ. Καραμανλή στο Βατοπέδι...

Στο πόρισμα της επιτροπής με το οποίο παραπέμπονται οι πέντε πρώην Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας οι εταιρείες αυτές καταγγέλλονται ως διακινητές βρόμικου χρήματος.

Οι 4 Υπουργοί (Μπασιάκος, Δούκας, Κοντός, Ρουσόπουλος) κατηγορούνται για ηθική αυτουργία στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

«Πως δεν υπάρχει χρήμα. Τεράστια είναι τα ποσά που διακινήθηκαν» είπε ο πρόεδρος της Επιτροπής Δημήτρης Τσιρώνης, ενώ το μέλος της επιτροπής και δικηγόρος κ. Νάντια Γιαννοπούλου είπε ότι μόνο σε μία περίπτωση (Εταιρεία Νόλιντεν - Ολυμπιακό Ακίνητο) το δωράκι που διακινήθηκε ήταν.... 9 εκατομμύρια ευρώ.

Η επιτροπή παραπέμπει και τον κ. Βουλγαράκη για παράβαση καθήκοντος, διότι δεν προστάτευσε τον αρχαιολογικό χώρο της Ουρανούπολης στο συμβόλαιο που συνέταξε η συμβολαιογράφος συζυγός του η οποία συστεγάζεται στο δικηγορικό γραφείο του πατέρα της ο οποίος ήταν δικηγόρος της Μονής Βατοπεδίου. Τόσο μικρός ο κόσμος μας...

Το αδίκημα του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος δεν παραγράφεται και αυτό ήδη έχει νομολογηθεί με την περίπτωση του πρώην Υπουργού Τάσου Μαντέλη...

Η ζημιά για το Δημόσιο

Η ζημιά του Δημοσίου αποδεικνύεται καραμπινάτα κυρίως σε δυο κεφάλαια του πορίσματος της Επιτροπής.

Στο πρώτο κεφάλαιο όπου περιγράφεται η λιμνοθάλασσα και οι παρόχθιες εκτάσεις. Η λιμνοθάλασσα είναι εκτός συναλλαγής πράγμα και δεν μεταβιβάζεται ποτέ και σε κανέναν. Η μεταβίβασή της λοιπόν από μόνη της είναι τεράστια ζημιά για το Δημόσιο.

Η κυριότητα της λιμνοθάλασσας είχε τακτοποιηθεί οριστικά και αμετάκλητα πριν... 80 χρόνια. Το 1930 είχε λήξει οριστικά με υπογραφές και από το Δημόσιο (Υπουργός Σπυρίδης) και από τη Μονή Βατοπεδίου η οποία είχε αμφισβητήσει την κυριότητα αλλά τελικά μπροστά στα συντριπτικά στοιχεία του Δημοσίου δέχθηκε να πάρει μόνο μια οικονομική ενίσχυση από την πώληση ψαριών και αυτή την ενίσχυση όχι για να κάνει ΜΠΙΖΝΕΣ αλλά για να συντηρεί την Αθωνιάδα Σχολή.

Οι ανταλλαγές που ακολούθησαν με υπογραφές Υπουργών κλπ ήταν ακόμα μεγαλύτερη αθλιότητα αφού το Δημόσιο αντάλλαξε μια έκταση δική του με άλλες δικές του εκτάσεις...

Οι κατηγορούμενοι Υπουργοί αντέδρασαν με διάφορα φληναφήματα περι πολιτικών διώξεων λησμονώντας ότι και ο ίδιος ο Κ.Καραμανλής αναγκάστηκε να παραδεχθεί σκάνδαλο και ζημιά του δημοσίου στην ομικλία του στις 16 Δεκεμβρίου 2008.Τότε τα στόματα ήταν πιο λυμένα γιατί πίστευαν ότι υπάρχει η ασπίδα της παραγραφής...

Ο κ.Βουλγαράκης έφτασε στο σημείο να μιλήσει για το «βρόμικο 2010,όπως το βρόμικο 1989».Ο ζάπλουτος σήμερα πρωην Υπουργός δεν θα πεινάσει αλλά έχει ενδιαφέρον να παρουσιάσει τις μηνιαίες αποδοχές του από επάγγελμα εκτός Βουλής για να μπορεί να κρίνει και να συγκρίνει κανείς αν το 1989 ήταν πολύ απασχολημένος επαγγελματικά για να ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον Κοσκωτά.Εκτός και αν ασχολήθηκε και έλεγε και τότε για βρόμικο 1989 και μας διαφεύγει. Η μήπως τότε μιλούσε για εγκλήματα ως στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας,όπως για εγκλήματα μιλούσε στο σκάνδαλο αυτό και ο συγκατηγορούμενός του κ.Κοντός πριν το 2004 και τώρα τα άλλαξε επίσης;

Φυσικά ελάχιστοι από όσους γνωρίζουν τη δύναμη των κατηγορουμένων πολιτικών αμφιβάλλουν ότι στο τέλος θα βρεθεί κάποιο τρυκ και θα γλιτώσουν τις ποινικές καταδίκες.

Η δημοσίευση του κύριου μέρους του πορίσματος είναι μια πράξη Δικαιοσύνης και μια και θεωρούμε ότι στο τέλος κάτι θα γίνει ακόμα και στο τελικό στάδιο της Δικαιοσύνης και δεν θα έχει κανείς συνέπειες δημοσιεουμε στο σημερινό ερευνητικό μας φάκελλο το τμήμα του πορίσματος που αναφέρεται στην κυριότητα και στη ζημιά με τις προαναφερόμενες εταιρείες:

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ

Β1. ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ - Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΚΤΗΜΟΝΩΝ

Η Βιστωνίδα είναι λιμνοθάλασσα που βρίσκεται στη Θράκη, στα όρια των Νομών Ξάνθης και Ροδόπης. Έχει εμβαδόν επιφάνειας 45.000 τ.χ., μήκος 12.450 χλμ. και μέγιστο πλάτος 7.000 χλμ.

Ως λιμνοθάλασσα αναγνωρίζεται και από την Ι.Μ. Βατοπεδίου στην από το 1922 αγωγή της κατά του Ελληνικού Δημοσίου και από την 41/1928 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η υπ' αριθμ. 41/1928 απόφαση του ΣτΕ έκρινε ότι η υποχρέωση που ανέλαβε το Ελληνικό Δημόσιο με το Ν.Δ. 8/10/4-1924 «δεν είναι η μεταβίβαση της κυριότητάς της παρά του Δημοσίου εις την Ι.Μ. Βατοπεδίου, αλλ' ως επί περιουσίας δημοσίας, αφού οι λιμνοθάλασσες ως τοιαύτη περιουσία θεωρούνται και δεν είναι δεκτικές αστικής κυριότητος και συνεπώς... Δεν μεταγγίζει κυριότητος αστικού δικαίου αλλά διοικητικού δικαίου».

Το Συμβούλιο της Επικρατείας με την υπ' αριθμ. 31/1929 απόφαση της Ολομέλειας προσδιορίζει την κυριότητα του Δημοσίου επί της λίμνης ως κυριότητα «Διοικητικού Δικαίου», θεωρώντας την έτσι «δημόσια περιοχή του κράτους».

Σε συμμόρφωση προς την απόφαση 41/1924 του ΣτΕ και το Ν.Δ. της 8-4/1924 υπογράφεται η σύμβαση με αρ. 2343/4-5-1930 begin_of_the_skype_highlighting 2343/4-5-1930 end_of_the_skype_highlighting ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών Δ. Ιατρίδη μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ι.Μ. Βατοπεδίου, οι όροι της οποίας προέβλεπαν παραχώρηση από πλευράς Ελληνικού Δημοσίου μόνο της ιχθυοτροφικής καλλιέργειας, της εκμετάλλευσης και της πώλησης παραγομένων ιχθύων κλπ. και τα υπόλοιπα επί της λιμνοθάλασσας δικαιώματα θα παρέμεναν εις το ακέραιο στο Δημόσιο.

Το ετήσιο μίσθωμα για αυτήν την παραχώρηση είχε συμφωνηθεί ως ίσον με το 10% της ετήσιας παραγωγής. Με την ανωτέρω σύμβαση η Μονή Βατοπεδίου καταβάλλει ως μίσθωμα στο Ελληνικό Δημόσιο κατ' έτος το 60% από τα καθαρά έσοδα της λίμνης, τα οποία θα απομένουν μετά την αφαίρεση των εξόδων και των αποσβέσεων. Επιπλέον η Μονή όφειλε να τηρεί για την εκμετάλλευση και την εν γένει διαχείριση της λίμνης ιδιαίτερα λογιστικά βιβλία και διπλογραφικό σύστημα.

Και άλλα μεταγενέστερα νομοθετήματα όπως ο Α.Ν. 1924/51 που κυρώθηκε με το ν.2113/1952 τροποποιεί τον Α.Ν. 16/19-11-1935, το Ν.Δ. 320/1970 «αλιευτικό κώδικα», ο Ν. 1740/1987 «Αξιοποίηση και προστασία ιχθυοτρόφων υδάτων κλπ» αναφέρονται στη διαχείριση της λιμνοθάλασσας που θεωρούν δημόσια περιουσία.

Η κυριότητα της λιμνοθάλασσας έτσι όπως αναγνωρίζεται το 1930 δεν μεταβάλλεται, παραμένει στο Δημόσιο, και η Ι.Μ. έχει δικαίωμα κατοχής και εκμετάλλευσης.

Β3. ΖΗΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Ι. Που έγκειται η ζημία:

Η ζημία του Δημοσίου από τις ενέργειες της Διοίκησης που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης έγκειται στον δια των ανταλλαγών αποχωρισμό του Δημοσίου από ακίνητη περιουσία του και αναλύεται σε δύο φάσεις:

Ι/Α. Στην αυθαίρετη και παράνομη υπαγωγή της Λιμνοθάλλασας Βιστωνίδας και των παραλιμνίων αυτής εκτάσεων στη διαδικασία των ανταλλαγών ως δήθεν περιουσίας της ΙΜΒ που δήθεν «επέστρεφε» δια των ανταλλαγών στο Ελληνικό Δημόσιο, παρά το ΓΕΓΟΝΟΣ ότι το τόσο η Βιστωνίδα, όσο και οι παραλίμνιες εκτάσεις της αποτελούν σταθερά και αδιάκοπα περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου.

Ι/Α1. Ως προς τη Λιμνοθάλασσα Βιστωνίδα:

Η Λιμνοθάλασσα Βιστωνίδα αποτελεί τον τέταρτο σε μέγεθος λιμναίο σχηματισμό της χώρας, με εμβαδόν επιφάνειας 45.030 τμ.

Εκ του γεγονότος αυτού και είτε θεωρηθεί λιμνοθάλασσα, σύμφωνα και με την υπ΄αριθμ. 111/2000 Γνωμοδότηση της Ολομέλειας του ΝΣΚ, είτε θεωρηθεί λίμνη αποτελεί σύμφωνα με τις παρακάτω αναφερόμενες διατάξεις του Συντάγματος και του Αστικού Κώδικα, πράγμα εκτός συναλλαγής, ως πράγμα κοινόχρηστο. Εκ της φύσεως της αυτής, λοιπόν, η Βιστωνίδα ανήκει στο Δημόσιο, ΔΕΝ μπορεί νομίμως να γίνει αντικείμενο οποιασδήποτε συναλλαγής (μεταβίβασης, ανταλλαγής, κλπ) και μόνο δια της ψηφίσεως νόμου θα μπορούσε να ρυθμιστεί οποιοδήποτε ζήτημα αφορά στην κυριότητά της.

Αρ. 18 παρ. 2 Συντάγματος: «Δια νόμου ρυθμίζοντα ρυθμίζονται τα της ιδιοκτησίας, εκμεταλλεύσεως και διαχειρίσεως των λιμνοθαλασσών και των μεγάλων λιμνών, ως κα τα της εν γένει διαθέσεως των εξ αποξηράνσεως τούτων προκυπτουσών εκτάσεων».

Αρ. 966 - Πράγματα εκτός συναλλαγής: Πράγματα εκτός συναλλαγής είναι τα κοινά σε όλους, τα κοινόχρηστα και τα προορισμένα για την εξυπηρέτηση δημοσίων, δημοτικών, κοινοτικών ή θρησκευτικών σκοπών.

Άρθρο 967 - Κοινόχρηστα: Πράγματα κοινής χρήσης είναι ιδίως τα νερά με ελεύθερη και αέναη ροή, οι δρόμοι, οι πλατείες, οι γιαλοί, τα λιμάνια και οι όρμοι, οι όχθες πλεύσιμων ποταμών, οι μεγάλες λίμνες και οι όχθες τους.

Άρθρο 968 - Κυριότητα σε κοινόχρηστα: Τα κοινόχρηστα πράγματα, εφόσον δεν ανήκουν σε δήμο ή κοινότητα, ή ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, ανήκουν στο δημόσιο.

Η παραχώρηση από πλευράς Ελληνικού Δημοσίου ΜΟΝΟ της ιχθυοτροφικής καλλιέργειας και της εκμετάλλευσης των παραγόμενων ιχθυών επί της Βιστωνίδας έναντι αμοιβής του Δημοσίου με την υπ' αριθμ. 2343/1930 σύμβαση μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και ΙΜΒ είναι νομικά ανεκτή βάσει του αρ. 970 ΑΚ, χωρίς να αναιρείται η κοινή χρήση και ο δημόσιος χαρακτήρας της Βιστωνίδας.

Άρθρο 970: Σε κοινόχρηστα πράγματα μπορούν να αποκτηθούν με παραχώρηση της αρχής κατά τους όρους του νόμου ιδιαίτερα ιδιωτικά δικαιώματα εφόσον με τα δικαιώματα αυτά εξυπηρετείται ή δεν αναιρείται η κοινή χρήση.

Καθίσταται, συνεπώς, αναντίρρητο ότι ως προς το ιδιοκτησιακό της Βιστωνίδας, γνωμοδοτήσεις οποιουδήποτε οργάνου, Υπουργικές Αποφάσεις, πρωτόκολλα παράδοσης παραλαβής και οποιαδήποτε άλλη πράξη, πλην νόμου που ψηφίζεται στη Βουλή, ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να επιφέρουν οποιαδήποτε μεταβολή στον κοινόχρηστο χαρακτήρα της και το γεγονός ότι η κυριότητά της ανήκει αποκλειστικά στο Δημόσιο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Με τη διαδικασία των ανταλλαγών, στο βαθμό που αφορά στη Βιστωνίδα, το Ελληνικό Δημόσιο «εκχώρησε» ακίνητα ιδιοκτησίας του με μηδενικό αντίτιμο, καθώς η Βιστωνίδα που δήθεν «απέκτησε» του ανήκε ήδη.

Ι/Α2. Ως προς τις παραλίμνιες εκτάσεις:

Η ΙΜΒ, στερούμενη νόμιμου τίτλου ιδιοκτησίας για τις παραλίμνιες εκτάσεις, επεδίωξε με την από 21/1/2003 κατάθεση σχετικής αγωγής στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης την έκδοσή αναγνωριστικής δικαστικής απόφασης που θα λειτουργούσε ως τίτλος ιδιοκτησίας για τις εκτάσεις αυτές. Η ΙΜΒ επιχείρησε να στηρίξει την κυριότητά της στην ύπαρξη χρυσόβουλων και σε διακατοχικές πράξεις της στις εκτάσεις αυτές, τις οποίες όμως όφειλε με στοιχεία να αποδείξει στο Δικαστήριο.

Η αγωγή αυτή εκδικάστηκε στις 21/5/2003, με το Ελληνικό Δημόσιο να υπερασπίζεται την κυριότητά του στις παραλίμνιες εκτάσεις. Η σχετική απόφαση ελήφθη την 21/4/2004 και απέρριψε το αναγνωριστικό αίτημα της ΙΜΒ, αλλά η απόφαση δημοσιεύθηκε πλέον των 4 χρόνων αργότερα, την 6/11/2008, λόγω της μεσολάβησης της παραίτησης του Ελληνικού Δημοσίου από την έκδοση απόφασης με απόφαση του τότε Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Δούκα.

Σύμφωνα με τη δικαστική αυτή απόφαση υπ' αριθμ. 87/2008

- ως προς την απαιτούμενη εκ του νόμου απόδειξη διακατοχικών πράξεων εκ μέρους της ΙΜΒ, το αρμόδιο Δικαστήριο έκρινε ότι «Επί της ουσίας η ενάγουσα ουδεμία πράξη νομής επικαλείται και αποδεικνύει στις παραλίμνιες εκτάσεις που την εποχή εκείνη δεν υποστήριζαν εδαφικά την εκμετάλλευση των ιχθυοτροφείων που βρίσκονταν κοντά στη νησίδα της Άντα Μπουρού.»

- ως προς το ιδιοκτησιακό, το αρμόδιο Δικαστήριο έκρινε ότι «η ενάγουσα ΔΕΝ αποδεικνύει την κυριότητά της επί των παραλιμνίων εκτάσεων, ...., η δε με αριθμ. 17/18-7-2002 Γνωμοδότηση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας υπέρ της μη προβολής δικαιωμάτων κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου επί των παραλιμνίων εκτάσεων, καθώς και η με αριθμ. 1064-538/5928/Α0010/5-8-2002 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών με την οποία απεδέχθη την ως άνω γνωμοδότηση ΔΕΝ ασκούν επιρροή στην παρούσα δίκη, δεδομένης μάλιστα της αμφισβητήσεως της κυριότητας της ενάγουσας επί των παραλιμνίων εκτάσεων και της προβολής δικαιώματος ίδιας κυριότητας που προέβαλε το Ελληνικό Δημόσιο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, καθόσον οι ως άνω πράξεις της Διοίκησης δεν απονέμουν κυριότητα στην ενάγουσα, αφού δεν προβαίνουν σε δικαστική διάγνωση του αμφισβητούμενου δικαιώματος κυριότητάς της επί των παραλιμνίων εκτάσεων.»

Καθίσταται, συνεπώς, προφανές ότι ως προς το ιδιοκτησιακό των παραλιμνίων εκτάσεων, παλαιότερη Υπουργική Απόφαση που αποδεχόταν την γνωμοδότηση του ΓΣΔΚΑΠ «περί μη προβολής δικαιωμάτων του Δημοσίου» ΔΕΝ είχε καμία έννομη επιρροή και ΔΕΝ επέφερε καμία μεταβολή στο γεγονός ότι η κυριότητά των παραλιμνίων ανήκει αποκλειστικά στο Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο επιτυχώς προέβαλλε ακριβώς αυτό το δικαίωμα της κυριότητάς του στη σχετική δίκη.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Με τη διαδικασία των ανταλλαγών, στο βαθμό που αφορά στις παραλίμνιες εκτάσεις, το Ελληνικό Δημόσιο «εκχώρησε» άλλα ακίνητα ιδιοκτησίας του με μηδενικό αντίτιμο, καθώς οι παραλίμνιες εκτάσεις που δήθεν «απέκτησε» του ανήκαν ήδη.

Και είναι επίσης προφανές ότι, εάν δεν μεσολαβούσε η από 22/6/2004 απόφαση του τότε Υφυπουργού κ. Δούκα που οδήγησε στην μη έκδοση της ήδη συζητηθείσας και ειλημμένης δικαστικής απόφασης που αναγνώριζε το ήδη υφιστάμενο δικαίωμα κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, ΔΕΝ θα είχαν πραγματοποιηθεί οι ζημιογόνες για το Ελληνικό Δημόσιο ανταλλαγές και θα εξέλιπε ακόμα και αυτός ο προσχηματικός ισχυρισμός της τότε Κυβέρνησης Καραμανλή περί δήθεν διακινδύνευσης των δικαιωμάτων των ακτημόνων.

ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ, το γεγονός ότι η κυριότητα του Δημοσίου στη Βιστωνίδα και τις παραλίμνιες αυτής εκτάσεις συνεπάγεται ότι οι ανταλλαγές επέφεραν αυτονόητη ζημία εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, χωρίς να συνυπολογιστεί η επιπλέον ζημία που προκύπτει από τις ανακριβείς εκτιμήσεις, το παραδέχεται και ο κατηγορούμενος Γέροντας Εφραίμ στο από 27 Ιουλίου 2010 Υπόμνημά του:

«Σε περίπτωση που κριθεί ότι οι ανταλλαγές είναι άκυρες διότι η Ιερά Μονή Βατοπεδίου δεν είναι κυρία, νομέας και κάτοχος της Λίμνης Βιστωνίδας - Νταλιάνη και των παραλίμνιων αυτής εκτάσεων (γεγονός που ρητά αρνούμεθα) τότε η ζημία του Ελληνικού Δημοσίου είναι αυτονόητη και δεν χρήζει καν προσδιορισμό αυτή»

ΙΒ. Στον συνδυασμό υπερκτιμήσεων και υποεκτιμήσεων της αξίας των ακινήτων που περιλήφθησαν στις ανταλλαγές, με αποτέλεσμα το Δημόσιο να «υποεκτιμά» τα ακίνητα που δίδει προς ανταλλαγή και να «υπερεκτιμά» την Λίμνη και τις παραλίμνιες, που αν και ήδη του ανήκαν, εμφανίζεται να λαμβάνει από τις ανταλλαγές:

Όπως έχει εκτενώς αναλυθεί στο από 8/6/2010 πόρισμα της προηγηθείσας Εξεταστικής Επιτροπής για το ίδιο θέμα (σελ. 45 έως 58),

Ι/Β1. Υπερεκτιμήθηκε η αξία της Βιστωνίδας και των παραλιμνίων αυτής εκτάσεων, και συγκεκριμένα:

-Ενώ η πραγματική αξία της Βιστωνίδας δεν υπερβαίνει τα 3.700.000 εκ ευρώ και της λίμνης Νταϊλιάνη τα 270.000 ευρώ, η αξία που ελήφθη υπόψη στις ανταλλαγές ήταν 10πλάσια: Η μεν αξία της Βιστωνίδας προσδιορίστηκε στα 37.000.000 ευρώ και της λίμνης Νταϊλιάνη στα 2.700.000 ευρώ, βάσει της αποτίμησης ΣΟΕ, που αν και δεν ήταν δεσμευτική, την αποδέχθηκαν με ευθύνη του οι τότε αρμόδιες πολιτικές ηγεσίες των Υπουργείων Οικονομίας και Αγροτικής Ανάπτυξης.

-Οι παραλίμνιες εκτάσεις εκτιμήθηκαν από το ΣΟΕ και έγιναν αποδεκτές από την ΚΕΔ στα 628 ευρώ ανά στρέμμα, όταν ακόμα και η ίδια η ΙΜΒ στην αναγνωριστική αγωγή της το 2003 ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης αποτιμούσε την αξία αυτή όχι περισσότερο από 250 ευρώ ανά στρέμμα.

Σημειωτέον, ότι το Ελληνικό Δημόσιο, δια της ΚΕΔ, σύνηψε συμβόλαια αποδεχόμενο τις εκτιμήσεις αυτές, ενώ όφειλε, τουλάχιστον, να τις θεωρήσει ως οροφή προς τα πάνω για διαπραγμάτευση με την ΙΜΒ.

Ι/Β2. Ταυτόχρονα υποεκτιμήθηκε η αξία των οικοπέδων που προσφέρθηκαν ως αντίτιμο για να «επιστραφεί» στο Δημόσιο η ήδη ανήκουσα σε αυτό Βιστωνίδα και οι επίσης ανήκουσες σε αυτό παραλίμνιες εκτάσεις της, κατά τη διαδικασία των ανταλλαγών και συγκεκριμένα:

-Όπως προέκυψε από μαρτυρικές καταθέσεις οι ορκωτοί εκτιμητές στο σύνολό τους δεν γνώριζαν την πραγματική αιτία της εκτίμησης - Αυτό είχε ως συνέπεια οι εκτιμήσεις να γίνουν με κριτήρια άλλοτε βέλτιστης και άλλοτε χαμηλότερης τιμής σαν να μην επρόκειτο να ενταχθούν σε μία κοινή διαδικασία ανταλλαγών που θα επέβαλλε κοινά κριτήρια.

-Σε κάθε περίπτωση οι ανταλλαγές έγιναν βάσει των εκτιμήσεων του ΣΟΕ, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις υπολείπονταν των αντικειμενικών αξιών παρά τη ρητή διάταξη του αρ. 15 παρ. 3 ν. 820/1978 που επιβάλλει στο ΣΟΕ κατά τις εκτιμήσεις του να λαμβάνει υπόψη τα φορολογικά στοιχεία [Άρθρο 13 «3. Κατά την διενέργειαν της εκτιμήσεως του αντικειμένου της φορολογίας ο ορκωτός εκτιμητής λαμβάνει υπ' όψιν του τας ειδικάς δι' εκάστην περίπτωσιν διατάξεις φορολογικής νομοθεσίας, αι οποίαι προβλέπουν τα του τρόπου προσδιορισμού της αγοραίας αξίας του υπό εκτίμησιν αντικειμένου και ορίζουν τα στοιχεία τα οποία πρέπει να ληφθούν υπ΄οψιν προς τούτο»] Και, όπως κατάθεσε ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Λ. Ρακιντζής στις 12/10/2010 στην παρούσα Επιτροπή, η αντικειμενική αξία αποτελεί σαφώς φορολογικό στοιχείο με το οποίο οφείλουν βάσει του παραπάνω νόμου να συμμορφώνονται οι εκτιμήσεις του ΣΟΕ.

ΜΑΡΤΥΣ (Λέανδρος Ρακιντζής): Το ΣΟΕ σαφώς δεν έκανε καλή δουλειά. Δεν λειτούργησε τουλάχιστον με τα δεδομένα που έχουμε. Υπάρχει βασική διάταξη ότι όταν υπάρχουν στοιχεία, το ΣΟΕ δεν μπορεί να κάνει εκτίμηση, όπως τη θέλει, αλλά τουλάχιστον πρέπει να περιοριστεί στην αντικειμενική αξία. Δεν μπορεί, λοιπόν, το ΣΟΕ να καθορίζει την αξία ενός ακινήτου κάτω της αντικειμενικής. Πολλές φορές, όμως, το ΣΟΕ εξετίμησε κάτω της αντικειμενικής. Από το νόμο δεν έχει τέτοιο δικαίωμα

Προς αποσαφήνιση όσων έχουν διατυπωθεί τον τελευταίο καιρό στο δημόσιο διάλογο σε σχέση με την έκθεση ελέγχου της εταιρείας American Appraisal που είχε παραγγείλει επ' αμοιβή το ΣΟΕ και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση διακριτή εκτίμηση των ανταλλαγέντων ακινήτων, πρέπει να σημειωθεί ότι η παραπάνω συγκεκριμένη διάταξη, καθόλα ισχύουσα στο Ελληνικό Δίκαιο και δεσμεύουσα το ΣΟΕ, δεν έχει ληφθεί υπόψη από τον εν λόγω αμερικανικό οίκο.

-Οι εκτιμήσεις γίνονται με αναφορά σε ποιοτικά χαρακτηριστικά των ακινήτων που συνεπάγονταν χαμηλή αξία (λ.χ δασικός χαρακτήρας) ενώ κατά το χρόνο της ανταλλαγής τα ποιοτικά αυτά χαρακτηριστικά είχαν αλλάξει (πχ. μετατροπή δάσους σε άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο), πολλαπλασιάζοντας τόσο την αντικειμενική, όσο και την πραγματική αξία των συγκεκριμένων ακινήτων. Παρατίθενται του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λεάνδρου Ρακιντζή, αλλά και του Προέδρου του ΣΟΕ κ. Μουμούρα:

Λέανδρος Ρακιντζής - 16/9/2010 σελ. 43

ΜΑΡΤΥΣ (Λέανδρος Ρακιντζής): Η πιο χτυπητή διαφορά είναι στο συμβόλαιο της Ουρανούπολης. «Αξία βάσει υποβληθείσας δηλώσεως 8.470.000, αξία βάσει ΣΟΕ 1.100.000, αξία συμβολαίου 8.470.000, η αντικειμενική, αξία βάσει αντικειμενικού προσδιορισμού ως άρτιο και οικοδομήσιμο». Έχει τρεις προϋποθέσεις. Αν είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, απαντά η εφορία ότι είναι 207.000.000. Βάσει ως αγοραίας αξίας ως μη δασικό 180.000.000. Βάσει αντικειμενικού προσδιορισμού ως δασικό 33.000.000. Αυτές είναι πάρα πολύ χτυπητές διαφορές.

Ιωάννης Μουμούρας - 10/11/2008 σελ. 101

«... τη στιγμή που αλλάζει η χρήση γης, αλλάζουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ακινήτου.»

(Σελ. 66 Πρακτικά Εξεταστικής 10/11/08)

«ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ: Σε ο,τι αφορά το ακίνητο της Ουρανούπολης εκτιμήθηκε, λέτε στην καταχώριση που κάνατε κιόλας, ότι η Ουρανούπολη εκτιμήθηκε σαν δασική έκταση - είναι έτσι; - και όχι σαν...; Δηλαδή, αν ξέρατε εσείς ότι αυτό θα ήταν άρτιο και οικοδομήσιμο θα είχε πολλαπλάσια αξία;

ΜΑΡΤΥΣ (Ιωάννης Μουρμούρας): Ναι, ίσως και εκατό φορές πάνω.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ: Ίσως και εκατό φορές πάνω. Τόσο πολύ δηλαδή.

ΜΑΡΤΥΣ (Ιωάννης Μουμούρας): Τόσο πολύ.»

(Σελ. 101 Πρακτικά Εξεταστικής 10/11/2008)

Η διολίσθηση από χρήσεις που δεν επέτρεπαν την οικοπεδοποίηση σε χρήσεις που την ευνοούσαν γινόταν σταδιακά, με σχεδιασμό ο οποίος εκτυλισσόταν σε βάθος χρόνου και περιελάμβανε την έκδοση πράξεων της Διοίκησης συχνά από αναρμόδια όργανα ή την παράλειψη να απευθύνονται στις καθ΄ύλην αρμόδιες υπηρεσίες, ακόμη και όταν αυτές διεκδικούσαν τον θεσμικό τους ρόλο για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος.

-Παρατηρείται συστηματική υποτίμηση της αντικειμενικής αξία των ακινήτων του Δημοσίου, που προσφέρθηκαν για ανταλλαγή. Σύμφωνα με τον υπ΄αριθμ. ΓΕΔΔ Φ. 727/08/12641 του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης η διαφορά μεταξύ των αντικειμενικών αξιών που έπρεπε να έχουν δηλωθεί σε σχέση με αυτές που τελικά δηλώθηκαν στα συμβόλαια ανέρχεται αθροιστικά στα 36.822.409,90 ευρώ. Εάν, δε, ληφθεί υπόψη και η σταδιακή διαφοροποίηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών ορισμένων από τα ακίνητα αυτά από το χρόνο της εκτίμησης έως τον χρόνο της σύνταξης των σχετικών συμβολαίων (πχ. αλλαγές χρήσεων), τότε η διαφορά μεταξύ της ορθής αντικειμενικής πάντα αξίας και της αξίας στην οποία αποτιμήθηκαν ανέρχεται στα 37.902.201,82 ευρώ.

-Πέραν του θέματος των αντικειμενικών αξιών, η ζημία του Δημοσίου πολλαπλασιάζεται εάν ληφθεί υπόψη το πραγματικό γεγονός της διαφοράς μεταξύ αντικειμενικής και αγοραστικής αξίας ενός ακινήτου, πολλώ δεν μάλιστα ενός παραθαλάσσιου, τουριστικού και εμπορικά αξιοποιήσιμου ακινήτου. Άλλωστε υπήρχε ρητή πρόθεση της τότε πολιτικής ηγεσίας τα ακίνητα που θα προσφερθούν στη Μονή να έχουν χαρακτηριστικά που θα τους προσδίδουν εμπορική υπεραξία και συνεπώς αγοραία αξία σαφώς μεγαλύτερη της αντικειμενικής. Αυτό αποδεικνύεται από την εκπεφρασμένη εγγράφως από 17/5/05 βούληση του αρμοδίου Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κοντό προς τα αρμόδια υπηρεσιακά όργανα, ώστε τα προς εκχώρηση στη Μονή ακίνητα να είναι κοινόχρηστες εκτάσεις με οικοπεδική ή τουριστική αξία ή να είναι παραθαλάσσια.

Η υποεκτίμηση της αντικειμενικής αξίας των εν λόγω ακινήτων και η περαιτέρω διαφοροποίηση της από την υπερπολλαπλάσια πραγματική του αξίας αποτυπώνεται σαφώς και στην 3511/4-9-08 Παραγγελία του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου:

«... Όμως οι γενόμενες εκτιμήσεις των προς ανταλλαγή ακινήτων υπαγόμενων στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι υποπολλαπλάσιες και της αντικειμενικής των αξίας. Και, όμως, αποτελεί πασίδηλο γεγονός ότι οι αντικειμενικές αξίες τόσο των αστικών ακινήτων, όσο και των εκτός σχεδίου υπολείπονται κατά πολύ της πραγματικής αξίας»

ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Πέρα από τη ζημία που προκύπτει από το γεγονός ότι η Λίμνη και οι παραλίμνιες αυτής εκτάσεις που δήθεν «επεστράφησαν» με τις ανταλλαγές ανήκαν ήδη αποδεδειγμένα στο Ελληνικό Δημόσιο, ζημία προκύπτει και από τον συνδυασμό υπερεκτίμησης της Βιστωνίδας και των παραλιμνίων εκτάσεων με την συστηματική υποεκτίμηση ακόμα και σημαντικά κάτω από την αντικειμενική αξία των ακινήτων που προσφέρθηκαν δια των ανταλλαγών. Η ζημία αυτή ύπερπολλαπλασιάζεται από το πασίδηλο γεγονός της απόκλισης των αντικειμενικών αξιών από τις πραγματικές αγοραστικές αξίες.

ΙΙ. Υπολογισμός της ζημίας:

Η αποδεδειγμένη κυριότητα του Δημοσίου στη Βιστωνίδα και τις παραλίμνιες αυτής εκτάσεις κατά το χρόνο υλοποιήσης των ανταλλαγών, βάσει των ρητά αναφερομένων παραπάνω διατάξεων του Συντάγματος, του Αστικού Κώδικα, αλλά και βάσει της παραπάνω αναφερόμενης υπ' αριθμ. 87/2008 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ότι η ζημία του Δημοσίου από τις ανταλλαγές είναι ίση με την αξία των εκτάσεων που προσφέρθηκαν στην ΙΜΒ με τη διαδικασία των ανταλλαγών.

Εκτός από την Ποινική Δικαιοσύνη που στη βάση αυτή έχει ασκήσει διώξεις σε βαθμό κακουργήματος σε μη πολιτικά πρόσωπα, τα παραπάνω αποδέχεται και ο Πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κ. Φωκίων Γεωργακόπουλος στην από 15/9/2005 κατάθεσή του στην παρούσα Επιτροπή (σελ. 22). Σύμφωνα με αυτήν η ζημία του Δημοσίου, η καθαρά υλική ζημία, ισούται με την αξία των ακινήτων, από τα οποία αποξενώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο εξαιτίας των ανταλλαγών δημόσιας γης και ύδατος με επίσης δημόσια ακίνητα.

Ως προς την αξία αυτών των ακινήτων, διαπιστώνονται τα εξής:

Α. Η αξία που αποδίδεται στα εν λόγω ακίνητα από τις σχετικές εκτιμήσεις του ΣΟΕ θεωρείται ήδη από την ποινική δικαιοσύνη, σε αυτό το στάδιο της προδικασίας, υποεκτιμημένη τόσο σε σχέση με την αντικειμενική τους αξία, πολύ δε περισσότερο σε σχέση με την πραγματική τους αξία. Κατά συνέπεια, οι εκτιμήσεις του ΣΟΕ που υπολογίζουν την αξία των ακινήτων κρίνονται υποεκτιμημένες και δεν αντανακλούν παρά μέρος μόνο του πραγματικού ύψους της ζημίας του Δημοσίου.

Β. Επιπλέον, ακόμα και σε σχέση με την υπολειπόμενη της πραγματικής αντικειμενική αξία των συγκεκριμένων ακινήτων, προκύπτει βάσει του παραπάνω πορίσματος του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης ότι η αξία που δηλώθηκε στα συμβόλαια είναι αθροιστικά υποεκτιμημένη κατά 36.822.409,90 ευρώ σε σχέση με την αξία που θα έπρεπε να είχε δηλωθεί ως αντικειμενική. Κατά συνέπεια, στη ζημία του Δημοσίου οφείλει να προστεθεί και η παραπάνω διαφορά μεταξύ των ανακριβών δηλωθεισών και των ορθών αντικειμενικών αξιών.

Γ. Με δεδομένο το πασίδηλο γεγονός της διαφοράς αντικειμενικής και πραγματικής αξίας των ακινήτων, η ζημία του Δημοσίου αντιστοιχούσα στην πραγματική (αγοραστική) και όχι την αντικειμενική αξία των εν λόγω ακινήτων ανέρχεται στο ύψος του 1.000.000.000 ευρώ.

ΙΙΙ. Ανάθεση πραγματογνωμοσύνης από την παρούσα Επιτροπή.

Με δεδομένο ότι:

-Καμιά από τις προηγηθείσες Εξεταστικές Επιτροπές για την ίδια υπόθεση δεν έχει αναθέσει σχετική πραγματογνωμοσύνη για τον υπολογισμό του ύψους της ζημίας.

ΚΑΙ

-Οι 4 πορισματικές εκθέσεις που περιλαμβάνονται στη δικογραφία:

Α. Δεν αφορούν στην αποτίμηση της ζημίας,

Β. Αποτελούν εκτιμήσεις των ακινήτων εκ μέρους του ΣΟΕ, καθώς και εκθέσεις ελέγχου των αρχικών και ελεγχόμενων ως ανακριβών από την ποινική δικαιοσύνη εκτιμήσεων του ΣΟΕ, οι οποίες έχουν διενεργηθεί είτε από τον ίδιο το ΣΟΕ, είτε από ιδιωτικές εταιρείες που προσέλαβε ο ΣΟΕ (και η ΙΜΒ) στα πλαίσια της προσπάθειάς του για στήριξη των υπερασπιστικών του ισχυρισμών στην ποινική δικαιοσύνη.

Γ. Ως εκ του τούτου δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως βάση για τον υπολογισμό της ζημίας που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο.

Η παρούσα Επιτροπή ανέθεσε την διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για την πραγματική εκτίμηση με αυτοψία της αξίας των ακινήτων σε οκτώ (8) εταιρείες εκτιμήσεων ακινήτων (εκ των οποίων τέσσερις αλλοδαπές και τέσσερις Ελληνικές) και σε οκτώ (8) πραγματογνώμονες από τον Πίνακα του Πρωτοδικείου Αθηνών. Από το αποτέλεσμα της διαταχθείσας πραγματογνωμοσύνης θα προσδιοριστεί και το ακριβές ποσό της ζημίας του Δημοσίου.

Πάντως, είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι η προκύπτουσα ζημία υπερβαίνει σαφώς το όριο των 150.000 ευρώ, πάνω από το οποίο θεμελιώνονται κακουργηματικές πράξεις. Είναι άλλωστε αυτός ο λόγος που η τακτική δικαιοσύνη σε σχέση με τις διερευνόμενες στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της πτυχές του σκανδάλου Βατοπεδίου έχει απαγγείλει στα εμπλεκόμενα μη πολιτικά πρόσωπα ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος.

by Paraskinio

για το 2011...